Voorgelogen

65

Wat vooraf ging: "Geen zorgen, ze gaan er nooit achterkomen" grijns ik.

STEMDOEL: 60 STEMMEN!!!

Meryem:
M'n schooltas leg ik vermoeid op tafel en schuif m'n stoel naar achter. Zuchtend ga ik zitten en kijk droog voor me uit. Vandaag heb ik helemaal nergens zin in. Als ik Azra het lokaal zie in lopen, glimlach ik kort. M'n glimlach verdwijnt als snel wanneer ik Latif zie die haar naar binnen volgt. Al snel voel ik z'n blik op mij branden. Ik negeer hem en speel met het hoesje van m'n telefoon.

"Hoi" hoor ik Azra droog zeggen, ik kijk op en zie haar sip naar voren kijken. "Hoi?" zeg ik eerder vragend, ze zucht diep en draait haar hoofd naar me toe. "Wat is er gebeurd?" vraag ik aan haar, "ik heb ruzie met Bilal" zegt ze zuchtend. "Over wat dan?" vraag ik haar, ze haalt haar schouders op en balt haar vuisten. "Ik zag hem praten met één of andere meisje!" zegt ze boos, ik doe m'n hand voor m'n mond om niet te lachen, maar proest het toch uit. "Wat lach je? Is het grappig?!" zegt ze boos en slaat hard tegen m'n schouder "auw!" zeg ik en pak m'n schouder vast.

"Waarom lach je?!" vraagt ze boos, ik haal m'n schouders op en al gauw valt m'n blik op Bilal die de klas met een geïrriteerde blik aankijkt. "Naar waar kijk je?" vraagt Azra, met m'n hoofd wijs ik naar de deur. Langzaam draait ze haar hoofd om en haar blik blijft bij Bilal, net als hoe zijn blik bij haar blijft. Ik glimlach bij het zien dat ze een hele schattige koppel kunnen zijn. Al hebben ze nog geen relatie.

Ik zucht diep en draai m'n hoofd richting de bord. Uit m'n ooghoeken zie ik hoe Latif me aanstaart. Ik zucht en automatisch kijk ik terug, waarna onze ogen blijven haken. Ik slik onhoorbaar en vermijd snel oogcontact. Ik draai m'n hoofd snel om en zie hoe vies Azra naar Bilal kijkt. M'n hoofd draai ik naar Bilal die haar bang aankijkt, wat heel grappig eruitziet. Een kleine lachje kan ik niet onderdrukken.

"Jij gaat nog zien Bilal!" hoor ik Azra fluisteren, hij draait zich om en gaat met z'n hand naar z'n achterhoofd.

Na de les loop ik alleen de klas uit, want Azra heeft een afspraak bij de dokter. Ik zucht diep en neem snel een plekje bij de kantine, voordat het drukker wordt. Uit m'n ooghoeken zie ik hoe Illias, Latif en Bilal mijn kant op lopen. Ik zucht geïrriteerd, want nooit heb ik ook rust.

"Meryem je moet me helpen!" schreeuwt Bilal en pakt een stoel van een ander tafel die hij bij mij aanschuift. "Hey dat was mijn stoel!" hoor ik een jongen schreeuwen, "nu is die van mij! Bedankt!" zegt Bilal glimlachend. Hij draait z'n hoofd weer naar me toe en kijkt me smekend aan. Latif en Illias die er ook inmiddels zijn schuiven ook bij ons aan.

"Ik heb ruzie met Azra, hoe moet ik het oplossen? Wat moet ik zeggen? Jij kent haar het best!" zegt Bilal snel achter elkaar "spreek met haar af" zeg ik. "H-hoe? Ik bedoel moet ik haar appen of wat?" vraagt hij "app haar dat je wilt afspreken en zeg dan sorry voor wat je hebt geflikt" zeg ik en glimlach. Hij trekt z'n wenkbrauw op en kijkt me scheef aan. "Faka je zegt het alsof ik iets slechts heb gedaan!", ik knik "dat heb je zeker gedaan. Als je Azra wilt moet je met geen één meisje praten!" waarschuw ik hem. "Dan mag ik ook niet met jou praten" lacht Bilal, "dat is een uitzondering!" zeg ik en sla hem op z'n arm.

"Grapje! Oke wat moet ik haar appen dan? Moet ik beginnen met een openingszin ofzo? Zoals 'je ziet er slecht uit, ik denk dat je vitamine-mij tekort komt'!" zegt Bilal en proest uit van het lachen. Oh my Allah, is hij serieus? Ik kijk Latif en Illias aan die hem hoofdschuddend aankijken. Ik draai m'n hoofd weer naar Bilal die nog steeds aan het lachen is. Een harde klap geef ik hem op z'n achterhoofd. "Wat sla je?! Hij was toch gewoon goed? Eerlijk!" zegt Bilal en draait z'n hoofd naar Illias en Latif. "Jij kan nooit serieus zijn he?" zegt Latif serieus, ik knik en kijk Bilal doordringend aan.

"Wil je haar echt krijgen?" vraag ik en kijk hem serieus aan, hij kijkt me aan en knikt.

-

Na school loop ik snel het schoolplein op en graai in m'n zak om m'n telefoon te pakken. Als ik eindelijk m'n telefoon vind pak ik die uit m'n zak en verbind het met m'n AirPods. Ik zet een muziekje aan en kijk weer op. Ik trek m'n wenkbrauw op als ik in de verte Macid zie leunen tegen z'n auto. Als hij merkt dat ik naar hem kijk kijkt hij op en zwaait. "Meryem! Kom!" schreeuwt hij, ik zucht en loop zijn richting op.

"Stap in, ik breng je naar de gym" zegt hij glimlachend, ik schud m'n hoofd. "Ik ga lopen, maar bedankt" zeg ik glimlachend en loop hem voorbij. Z'n greep die voel ik snel om m'n arm. Ik draai me om en kijk hem vragend aan. "Wat wil je?" vraag ik, "waarom kunnen wij niet net als vroeger zijn?" vraagt hij, ik haal m'n schouders op. "Waarom kunnen we geen beste vrienden meer zijn?" vraagt hij, ik negeer z'n vraag en kijk naar z'n greep om m'n arm en trek rustig m'n arm uit z'n greep.

"Het komt allemaal door jou" zeg ik dan na een kleine minuut stilte. "Wat heb ik gedaan dan?" vraagt hij, "we praten wel later, ja? Ik heb echt geen zin om voor de school nog met je te praten" zeg ik zuchtend en kijk weg. Hij knikt en ik hoor hem ook zuchten. "Doei" zeg ik en draai me om om weg te lopen. Latif. Onze blikken kruizen met elkaar. Als hij ziet dat Macid naast me zit kijkt hij Macid vies aan en hoofdschuddend kijkt hij me aan.

Ik slik hoorbaar en vermijd oogcontact. M'n tas doe ik om m'n schouder en loop weg.

Thuis aangekomen pak ik m'n sporttas onder m'n bureau en loop m'n kamer uit. M'n sportschoenen doe ik aan en loop de deur uit. Neuriënd loop ik naar de gym. Ik pak de deurklink vast en loop de gym in.

Ik groet iedereen in de zaal en loop de kleedkamer in. Daar verwissel ik m'n kleding en zet m'n haar in een hoge staart. Ik loop weer de kleedkamer uit en bots hard tegen iemand aan waardoor ik tegen de muur aankom. Pijnlijk pak ik m'n hoofd vast en laat een kreun achter. Als ik m'n ogen open doe zie ik een nieuwe jongen, denk ik? Hij komt me ergens bekend voor, maar ik herinner me het niet meer. "Euh gaat het?" vraagt hij en kijkt op, ik knik en wrijf op m'n achterhoofd. Ik glimlach nog kort en loop hem voorbij.

"Wacht! Ben jij niet het meisje bij de ruzie van Macid en Latif? Meryem el Yousfi?" hoor ik hem schreeuwen, langzaam draai ik me om en kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan. "Ja dat ben jij!" zegt hij glimlachend, ik kijk hem onderzoekend aan en herinner het me weer. "Jij bent de jongen die me vast hield, waardoor ik niet viel! Dankjewel nog" zeg ik glimlachend. Hij steekt z'n hand uit, "geen dank, ik ben nieuw hier. Akram aangenaam" glimlacht hij, ik kijk naar z'n hand en neem het aan. "Aangenaam" glimlach ik terug en kijk hem van top tot teen aan.

Z'n krullen vallen bijna onder z'n wenkbrauwen, wat super schattig is. Z'n te licht bruine ogen die meer lijken op gele parels maken het af. Als ik goed kijk heeft hij een gespierde lichaam, ik vraag me af of hij aan sport doet?

"Doe je aan sport?" vraag ik, "niet te zien aan m'n lichaam dan?" lacht hij. Ik haal m'n schouders op, "laten we naar de zaal gaan?" verander ik van onderwerp. Hij merkt dat ik het een beetje ongemakkelijk vind en stemt in. Samen lopen we naar de zaal waar ik Latif en Macid tegenover elkaar zis staan. "Weer die twee" hoor ik Akram mompelen "ja, weer die 2" zucht ik en loop hun kant op.

Hun beide voorhoofden raken elkaar aan en de manier hoe ze naar elkaar kijken is niet te beschrijven. Gewoon vol haat. Ik trek hun beide met moeite uit elkaar. "Wat zijn jullie weer aan het doen?!" vraag ik boos en kijk hun beide fronsend aan. "Wat doe je hier in de gym?" sist Latif, net wanneer ik zie dat Latif wilt aanvallen ga ik voor hem staan. "Geen ruzie hier in de gym!" zeg ik boos, hij kijkt weg en neemt een stap naar achter.

"Ik ben hier niet gekomen voor ruzie, maar voor iets heel beters" glimlacht Macid, ik draai m'n hoofd zijn kant op en kijk hem vragend aan. "Latif, ik daag je uit voor een bokswedstrijd 1-1" grijnst Macid. "Wat?!".

Gaat Latif het aanbod accepteren? En wie denken jullie dat dan wint? Latif of Macid? En wie is Akram? Gaat hij verandering in Meryems leven zetten?

STEM EN REAGEER!!!!!