Voorgelogen

27

Wat vooraf ging:  "Jij ook" zeg ik glimlachend.

Meryem:
Ik stap de vliegtuig uit en meteen wordt ik overspoelt door de hitte. Het is er erg warm. Ik snuif de geur van m'n land op. Wat hou ik van Turkije.

Met z'n allen stappen we uit en ik voel dat m'n trainingsbroek is gaan plakken op m'n benen door de hitte. We stappen allemaal in een bus die ons naar de aankomst iets brengt.

"Wejow het is hayeck warm, ik ga dood van de hitte!" schreeuwt Bilal door de nieuwe Airport in Istanbul. "Eh kaulo hyena wat schreeuw je!" schreeuwt Latif tegen Bilal "ewa jullie allebei schreeuwen" zegt Arif lachend. Ik lach mee.

"Loop door, wat sta je zo te staren. Zo raken we je kwijt, dat is niet de bedoeling" hoor ik Latif zeggen, ik kijk hem aan en hij begint te lachen en geeft me een knipoog. "Wat flirt je Latif! Je bent geen tiener" schreeuwt Bilal, "Bilal wollah ik hoek jou! Loop door!" zegt Latif en duwt Bilal naar voren. "Hoppa je ontkent ook niet, vieze player jij!" gaat Bilal door, ik negeer hun en loop hun met de wagen vol koffers voorbij. Ik word geduwd, geïrriteerd kijk ik Latif aan die de wagen van mij overneemt.

"Laat de avontuur maar beginnen niffo's!" schreeuwt Bilal en springt als een gek, veel mensen kijken ons aan en beginnen te lachen. "Mongool broer" hoor ik Latif zeggen, "selamunaleykum yengeler! (tantes)" zegt Bilal vrolijk tegen de vrouwen die we net voorbij zijn gelopen. "Hij is blij" zeg ik tegen Arif en Latif, ze knikken "laat hem hij is al een jaar niet in Turkije geweest" lacht Arif.

We checken uit en wachten op de grote taxi die ons zou gaan ophalen. "Willen jullie een ijsje?" vraagt Arif, "doe mij maar een koude water, geen behoefte aan een ijs nu" zeg ik en veeg een paar zweetdruppels weg die zijn ontstaan door de hitte. "Chocolade ijs" zegt Latif en drukt geld in Arifs hand. "Broer ik ben niet blut, ik heb ook geld" zegt Arif boos "pak gewoon" zegt Latif droog en gaat naast me zitten.

"Bevalt het je?" vraagt hij, ik knik en ga wat op m'n telefoon "heb je je tong verloren? Vind je het niet leuk als ik tegen je praat?" vraagt hij dan, ik haal m'n schouders op. "Ik vind het raar dat je opeens geen haat aan mij hebt" zeg ik "haat? Ik had nooit haat tegenover jou" zegt hij en kijkt me aandachtig aan. Hij pakt m'n hand vast "waarom doe je nu opeens lief?" vraag ik en kijk naar onze handen "je begrijpt het nog steeds niet he?" zegt hij en je kon de teleurstelling in z'n stem horen. Ik schudt met m'n hoofd, "laat maar" zucht hij en laat m'n hand los. Hij staat op. "Waar ga je heen?" vraag ik "frisse lucht" zegt hij droog en loopt de uitgang uit. Met opgetrokken wenkbrauw kijk ik hoe hij wegloopt.

Ik voel een hand op m'n schouder. "Deze boy he, hij vindt je leuk" zegt Bilal en likt aan z'n ijsje, ik schud met m'n hoofd. "Wat schudt je met je hoofd, wesh zelfs een hond kan dat zien!" schreeuwt hij zowat "en niet eens een beetje, hij vindt je al sinds de middelbare leuk" zegt hij en likt weer aan z'n ijsje. Ik haal m'n schouders op. "Faka met jou? Vind je hem niet leuk?" vraagt hij en kijkt me met spleetjes ogen aan, "ik ga effe frisse lucht halen" zeg ik en loop snel de uitgang uit, "DOE DE GROETJES AAN LATIF!" hoor ik hem schreeuwen.

Ik kijk om me heen en zie Latif alleen tegen de muur aan met z'n telefoon in z'n handen. Hij kijkt depressief naar z'n telefoon. Rustig loop ik naar hem toe. "Gaat het?" vraag ik, hij doet z'n hoofd omhoog en kijkt me met rode ogen aan, "je ziet er niet goed uit, wat is er?" vraag ik. Een diepe zucht verlaat z'n mond "soms is het beter als je dingen niet weet" zegt hij geïrriteerd. Ik trek een wenkbrauw omhoog, "ik wou je alleen maar helpen" zeg ik geïrriteerd terug "op dit moment heb ik niemand nodig" zegt hij droog "oke" zeg ik droog terug en loop weg. Net was hij lief en nu opeens boos? Wat is er nou met hem? Ik begrijp jongens echt niet.

"En hoe was het met meneer Kaya?" vraagt Bilal aan me "kun je me alleen laten?" vraag ik geïrriteerd "heeft hij je pijn gedaan?" vraagt hij, ik schud met m'n hoofd "kun je me alsjeblieft met rust laten?" zeg ik met een beetje boosheid in m'n stem. Hij knikt en loopt weg.

Latif:
Na Meryem komt Bilal mijn kant op lopen. Hij gaat boos voor me staan. "Wat is er met jou?" vraagt hij boos, niet-begrijpend kijk ik hem aan "wat praat jij?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. "Je hebt haar boos gemaakt!" zegt hij en doelt op Meryem, een diepe zucht verlaat m'n mond.

"Je zegt dat je van haar houdt, maar vervolgens doe je haar pijn? Wat voor logica is dat kaulo mongool!" zegt hij boos, "als jij nu hoort wat ik te vertellen heb snap je mij dondersgoed!" zeg ik boos. "Vertel dan!" schreeuwt hij, "lees deze kanker bericht" sis ik en duw mijn mobiel in z'n handen. Hij leest het en z'n ogen worden groter, "je v-vader is t-terug?"...

VERGEET NIET TE STEMMEN EN TE REAGEREN!!!!