Voorgelogen

71

Wat vooraf ging: "Het is een grote kans dat z'n been is gebroken" zegt de scheids.

Stemdoel: 80 stemmen!!!

Meryem:
Spijtig kijk ik toe hoe Latif samen met Bial meegenomen wordt door de ambulance. "Het is allemaal mijn schuld!" zeg ik en ga door m'n haren, met grote stappen loop ik naar de kleedkamers om m'n tas en jas te pakken. "Meryem, wacht waar ga je heen?!" hoor ik Azra achter me schreeuwen, ik schud de tranen weg en pak ruw m'n jas van de kapstok en doe die snel aan.

"Hey! Waarheen?" zegt Azra hijgend en kijkt me bezorgd aan, "naar Latif, waar anders!" zeg ik schor. "Waarom huil jij?" vraagt ze, "het is allemaal mijn schuld Azra! Die twee wouden een wedstrijd, wegens mij" huil ik. Ze pakt me van m'n wangen vast en veegt m'n tranen weg. "Niks is jouw schuld, maak je klaar. Ik kom ook mee" zegt ze en doet haar jas ook aan.

Ik pak m'n tas van de grond en loop de deur uit met Azra achter me. Illias en Yasin die de andere kleedkamer uitlopen kijken ons aan. "Snel, we gaan!" zegt Illias en loopt met grote stappen de gym uit, Yasin volgt hem ook. "Gaan wij ook?" vraagt Azra, ik knik "snel!" zeg ik en ren de gym uit, waardoor je automatisch de grote zaal weer in komt. Als we in de zaal zijn kijk ik om me heen, waar Illias en Yasin kunnen zijn.

Ik draai me om naar Azra die ook vragend om haar heen kijkt. "Waar zijn zij?" vraagt ze, ik haal m'n schouders op en ga door m'n haar. "Wat is dat?" vraagt ze en wijst achter me, ik draai me om en m'n ogen worden steeds groter. Een foto van Macid op een grote scherm, waarin hij iets inneemt. Geen idee wat het is. De lichten gaan opeens uit, waarna het veranderd in rode lichten die de hele tijd aan en uit gaan.

Azra pakt me strak vast van m'n arm en trekt haar naar me toe. "Wat gebeurd er? Ik ben bang!" hoor ik haar in m'n oor schreeuwen, "ik weet het echt niet!" zeg ik ook een beetje paniekerig.

"DOPING ALERT!" horen we hard door de luidsprekers, ik draai m'n hoofd geschrokken om naar Azra, waarna haar ogen ook groter worden. "H-heeft hij doping gebruikt?" vraagt Azra, "ik weet het echt niet" zeg ik niet-begrijpend en draai m'n hoofd weer om naar het grote scherm. "MACID HEEFT DOPING GEBRUIKT!" horen we weer door de luisprekers, als ik me goed herinner is dit de stem van Marouane. Hoe weet hij dit?

"KOM WE MOETEN GAAN!" hoor ik Illias schreeuwen, die al aan de overkant van de zaal staat. We rennen zijn kant op, waarna hij de grote deur opentrekt. "Marouane regelt dit, Macid wordt gepakt. We hebben bewijs" zegt Yasin die z'n auto instapt. Illias stapt naast hem in, waarna ik en Azra achter instappen.

Met volle snelheid rijden we de straat uit. "Heeft Macid doping gebruikt?" vraag ik aan Illias, hij knikt "kanker hond" scheldt hij hem uit. "Dat is die zeker!" doet Azra mee, ik kijk haar aan en begin te lachen. Deze meisje is niet honderd, net als Bilal. Ze zijn gewoon voor elkaar gemaakt. Bij die gedachte begin ik te lachen en kijk vanuit de raam naar de hoge bomen. Ze zijn zo groot, alsof ze de helderblauwe lucht zo kunnen aanraken. Zo hoog.

"Hallo we zijn er!" haalt Azra me uit m'n gedachten die me hard heen en weer schudt. "He?" vraag ik niet-begrijpend en wrijf in m'n ogen "ik zeg, we zijn aangekomen bij het ziekenhuis! We gaan je schatje zien! Dat zeg ik!" schreeuwt ze hard, bij het horen wat ze zegt sla ik hard tegen haar schouder en doe de deur ruw open. Ik stap uit en kijk om me heen, Illias die me doordringend aankijkt. Snel kijk ik weg en loop hem voorbij, totdat hij me weer terugtrekt.

"Schatje?" vraagt hij me met opgetrokken wenkbrauwen, "wat schatje?" vraag ik alsof ik hem niet snap "dat weet je dondersgoed" zegt hij droog. Ik kijk naar z'n hand om m'n bovenarm en trek m'n arm ruw weg. "Ik weet niet waar je het over hebt" zeg ik en loop achter Yasin en Azra aan die de ingang van het ziekenhuis inlopen.

Ik kijk onverwachts naar achter en zie dat Illias zuchtend achter me aan loopt. Snel loop ik de ingang in en zie dat Azra en Yasin voor de lift staan. Ik loop hun kant op en kijk Azra vies aan. Nu gaat Illias, heel raar over mij en Latif denken. Ik zucht diep en stap samen met m'n broers de lift in. Illias drukt op het knopje waar het nummer 3 op staat. Niet veel later stopt de lift op de derde verdieping, zodat we de lift kunnen uitstappen.

Samen met Azra volgen we m'n broers die steeds naar de borden kijken, om te kijken waar Latif zit. Na lang lopen zijn we aangekomen bij de operatiekamer, waar we niet in mogen. Ik zie Bilal die op één van de stoelen zit en een rare schiet spelletje speelt.

"BILAL!" schreeuwt Azra, waarna ze hem een harde klap tegen z'n achterhoofd geeft. Hij springt op en laat z'n telefoon vallen. "Auw!" zegt hij boos en pakt snel z'n telefoon van de grond. "Wat is er met Latif?" vraagt Illias die naast Bilal gaat zitten "gebroken been" zucht Bilal. M'n ogen worden groter, waarna ik ook naast Bilal ga zitten. "Mag hij dan niet meer kickboksen?" vraag ik hem, hij haalt z'n schouders op "ik denk het niet" zucht hij. Ik zucht ook en ga door m'n haren.

Dit is allemaal mijn schuld, ik zweer het. Als ik nou geen contact met Latif had, zou dit allemaal niet gebeuren. Macid was nog m'n beste vriend, wat nu zeker niet het geval is. Maar Latif is de beste vriend van m'n broer. Dus is hij eigenlijk helemaal niks van mij, maar op één of andere manier kunnen we nooit afstand nemen. Het lukt gewoon niet. Er gebeurd wel altijd iets, waardoor we weer altijd tegenover elkaar staan.

Wie is jullie favoriete personage uit dit boek? Mijne is Bilal!

STEM EN REAGEER!!!!