Voorgelogen

97

Wat vooraf ging: "IK ZEI DAT ALS JE HAAR AANRAAKT IK JE AFMAAK MET M'N EIGEN HANDEN!".

STEMDOEL: 100 STEMMEN EN 150+ REACTIES!!!

Meryem:
"Gaat het? Hij heeft je niks gedaan, toch?" hoor ik iemand vragen, waarna het gewicht op m'n schoot verminderd. Snel open ik m'n ogen als ik zie dat Serkan op de grond ligt, ik hef m'n hoofd op, waar Latif me bezorgd aankijkt.

Ik schud m'n hoofd, waarna ik snel opsta. Geschrokken kijkt hij me aan, waarna hij m'n nek vastpakt. "Draai je hoofd om" sist hij boos, waardoor ik dat ook doe. "Van wie is deze zuigzoen?" vraagt Latif, terwijl hij me strak aankijkt. Met trillende handen pak ik m'n nek vast, waarna ik er ruw op begin te wrijven. "Van niemand!" sis ik boos, waarna ik m'n ogen dichtknijp. "KANKER PEDOFIEL, WAAROM RAAK JE HAAR AAN?!" schreeuwt hij boos, waardoor ik m'n ogen weer open.

"Latif, stop!" smeek ik hem, terwijl ik aan z'n arm trek. "Ik moet nog met hem handelen, bemoei niet!" sist hij boos, waarna hij Serkan van z'n kraag vastpakt en hem ruw optilt. "Latif, hij is dood! Zie je dat niet? Wat wil je nog afhandelen?!" schreeuw ik boos, als ik zie dat hij niet naar me luistert. Boos kijkt hij me aan, waarna hij Serkan nog steviger naar zich toetrekt. "Genoeg Latif, STOP!" schreeuw ik boos en duw hem hard naar achter, waardoor Serkan weer op de grond valt.

"Wat doe je?!" schreeuwt Latif ook boos tegen, waarna hij Serkan een trap geeft. "Zie je niet dat hij dood is?! Wat wil je nog verder doen dan?!" vraag ik boos, hij zucht geïrriteerd, waarna hij een stap naar voren zet. "Ik wil hem al het pijn laten voelen die hij je heeft aangedaan!" sist hij boos, "dat is veel, heel veel. Welke van de 100 wil je hem laten voelen?" vraag ik, waarna ik begin te lachen.

"NIET BEWEGEN, STA WAAR JULLIE STAAN!" hoor ik iemand schreeuwen van achter, geschrokken kijk ik Latif aan die zich omdraait. "HANDEN OMHOOG" schreeuwt diegene weer, langzaam hef ik m'n handen omhoog, waarna ik me omdraai. Als ik zie dat het de mannen zijn van Serkan, schraap ik m'n keel, waarna m'n blik glijdt naar de twee wapens in hun handen.

"Wie heeft dit gedaan?!" schreeuwt de linker boos, die woest ons kant op loopt. "Jij?!" schreeuwt hij boos, waarna hij het wapen op mij richt. Geschrokken kijk ik van het wapen naar Latif die z'n kaken spant. "Raak haar één keer aan en ik dood jullie hier ter plekke!" sist Latif boos die voor me gaat staan. "Ik zei niet bewegen!" schreeuwt de man weer woest, ik knijp m'n ogen dicht, terwijl ik begin te trillen.

Boos duwt de man Latif weg, waarna hij me van m'n nek vastpakt. Hij trekt me dichter naar zich toe en richt het pistool tegen m'n slaap. "RAAK HAAR NIET AAN ZEI IK!" schreeuwt Latif boos die zich probeert te verlossen van de greep van de andere man. "Nog één beweging en we schieten jullie beide dood!" sist de man in m'n oor. Met tranen in m'n ogen knijp ik m'n ogen dicht door de angst dat over heel m'n lichaam verspreidt.

Twee knallen hoor ik dan, waardoor ik m'n ogen wijd open doe. De greep om m'n nek neemt af, waarna de twee mannen op de grond vallen. Geschrokken kijk ik Latif aan die met grote ogen om zich heen kijkt. "Schoot jij?" vraag ik hem, waarna hij z'n hoofd schudt en m'n hand stevig vastpakt. "Wie dan?" vraag ik hem, terwijl ik om me heen kijk en zie dat de raam van de kamer open staat. Net was die nog dicht, ik weet het zeker.

"We moeten gaan!" zegt Latif die me met zich meetrekt en de kamer uitrent. "Ren!" zegt Latif die me de gang op duwt, "en jij?" vraag ik hem. "Ik handel hem af" zegt Latif die z'n blik laat rusten op een andere man die onze kant op rent. "Ik heb je back" glimlach ik, waarna hij me verbaasd aankijkt. Ik geef hem een knipoog, waarna ik wacht op de man die ons kant op rent.

Boos rent de man op Latif, waarna hij hem een vuist tegen z'n slaap geeft en Latif tegen de muur aankomt. "Latif!" zeg ik geschrokken, waarna ik de man boos naar achter duw. "Kijk uit!" schreeuwt Latif die me ook naar achter duwt. Met grote ogen kijk ik naar de mes in de handen van de man. Hij heft z'n hand op en richt de mes op Latif. Snel pakt Latif z'n handen stevig vast en probeert de mes weg te duwen. De man duwt de mes meer de richting van Latif op, terwijl Latif het de kant van de man op probeert te duwen.

Snel pak ik de handen van Latif vast, waarna ik de mes samen met hem op de man probeer te duwen. "NU" schreeuwt Latif boos, waarna we met al onze kracht de mes in de nek van de man duwen. Latif duwt de man boos op de grond, waarna hij me van m'n arm vastpakt en snel de gang uit rent.

"De deur gaat niet open, kankerzooi!" sist Latif boos, terwijl hij de deur boos open probeert te maken. "Aan de kant!" sist hij boos, snel zet ik een paar stappen naar achter. Boos rent hij naar de deur en duwt er met z'n schouders tegen aan. Weer rent hij tegen de deur en probeert die open te slaan. "Kanker deur!" sist hij boos, waarna hij ruw naar de deur rent en het hard open slaat. "Eindelijk" sist hij boos, waarna we snel het gebouw uitrennen.

"Waar zijn ze?!" zegt Latif buitenadem, terwijl hij om zich heen kijkt. "SNEL! WE ZIJN HIER!" hoor ik Bilal schreeuwen die heen en weer met z'n armen zwaait.

-

"Gaat het?" vraagt Illias die de auto start. "Ja, bedankt" zeg ik zachtjes, terwijl ik vanuit de raam naar het grote gebouw kijk. "Bedank Latif, hij heeft alles gedaan" zegt Illias, waardoor ik m'n blik laat glijden naar Latif die trilt met z'n benen.

"Bedankt, Latif" zeg ik zachtjes, waarna hij z'n hoofd snel opheft en een lachje schenkt en weer naar z'n voeten kijkt. Ik schraap m'n keel, waarna ik ook naar m'n voeten kijk.

Na een rit van ongeveer 15 minuten stopt m'n broer voor het huis van Latif. "Wollah ik ben jou dankbaar, Latif. Jij hebt m'n zusje keer op keer geholpen. Ik geloof dat je een echte man voor haar zult zijn. En binnenkort verwacht ik de handvraging" zegt Illias die zich omdraait naar Latif die nog steeds naar z'n voeten kijkt. Ik slik bij het horen van de laatste zin van m'n broer. Handvraging? Is dat niet te snel?

"Latif! Hij heeft het tegen jou!" zegt Bilal die Latif een klap tegen z'n schouder geeft, waardoor Latif z'n schouder vastpakt en een kreun z'n mond verlaat. "Gaat het?" vraag ik geschrokken en pak z'n hand vast, hij heft z'n hoofd op en knikt dan. "Bedankt" zucht hij dan en opent de deur van de auto, waarna hij uitstapt.

Snel open ik m'n eigen deur en stap ik ook uit. "Latif, wacht!" schreeuw ik, waarna hij stopt met z'n rug nog steeds naar me toe. Snel ren ik naar hem toe, waarna ik hem van achter een stevige knuffel geef en m'n hoofd op z'n schouder leg.

"Bedankt voor alles. Ik hou van je" fluister ik met een glimlach op m'n gezicht. Ik voel z'n warme handen over mijn handen, waarna hij erin knijpt. "Ik ook van jou" zucht hij.

Illias:
Snel pak ik de handgreep vast en wil de autodeur openen. "Laat ze" hoor ik Bilal zeggen, niet-begrijpend kijk ik hem aan. "Je wilt dat ze samen eindigen, maar laat ze zulke dingen niet toe. Hoe wil je dan dat ze voor elkaar openen?" vraagt hij me, een diepe zucht verlaat m'n mond, terwijl ik weer naar die twee kijk.

"Ze doen niks ergs, Illias. Chill hem even" zegt Bilal weer, twijfelend kijk ik naar de handgreep, waarna ik die langzaam loslaat. Ik laat me weer leunen tegen de stoel en trek m'n pet verder over m'n ogen, waarna ik m'n ogen sluit en m'n armen over elkaar doe.

Misschien heeft Bilal wel gelijk.

Mening over deze deel?

Morgen ga ik voor een weekje naar België. Dus ik weet niet of ik een deeltje kan plaatsen. Ik ga wel m'n best doen als ik in m'n vrije tijd wel iets kan schrijven! Maar ik heb liever dat ik m'n tijd neem, waardoor ik de delen beter kan schrijven. Ik hoop dat we de stemdoel wel behalen!

DUS STEM EN REAGEER!!!