Voorgelogen

32

Wat vooraf ging: "Bilal jij weet misschien niet wat er in me opkomt als ze zo over Meryem praten!".

Meryem:
"Wij kennen Illias ook persoonlijk, we kunnen jullie makkelijk snitchen" zegt een andere jongen, een zucht verlaat m'n mond. "Zeg dan als je man bent kanker pussy. En ik bescherm haar alleen dus hou je kanker bek dicht voordat ik die dicht sla!" sist Latif, "Latif kom laat het, deze jongens zijn het niet eens waard om tegen hun te praten" zeg ik en trek aan z'n arm. Hij kijkt me aan en z'n blik verzacht "wollah als ik jullie nog een keer zie en dat jullie verder zo gaan praten maak ik jullie af!" sist hij en duwt de jongen tegen de muur aan en loopt achter me aan. "Faka nu hebben mensen een slecht beeld over je!" zegt Bilal, "zie je mij kanker boeien?" zegt Latif boos en gaat op een leeg bankje zitten. Ik ga naast hem zitten. En Bilal is Arif gaan zoeken.

"Stel je voor dat ze in de aanval gingen? Wat zou je dan doen? Ze zijn wel met meer he Latif!" zeg ik een beetje boos, hij haalt z'n schouders op en kijkt me dan met opgetrokken wenkbrauw aan. "Wesh hoezo word jij boos? Ik kwam gewoon voor je op" zegt hij een beetje geïrriteerd, "er kon een ruzie ontstaan tussen jullie!" zeg ik. Hij schudt lachend met z'n hoofd en staat op "jij bent ook nergens dankbaar voor" zegt hij boos. "Waar heb je het over?! Ik ben gewoon bezorgd om je!" zeg ik boos terug, "stil Meryem" zegt hij en loopt weg "hey! Waar ga je heen? Latif!" schreeuw ik en ren achter hem aan. In een ruk draait hij om, "ik wil alleen zijn, ga terug naar Bilal!" sist hij en loopt weg "hebben Latif en Meryem ruzie!" hoor ik het groepje Turkse jongens schreeuwen. Latif negeert hun volkomen en loopt weg.

"Heeft Latif het uitgemaakt, wat zielig!" schreeuwt een jongen, ik draai me boos om en loop met grote stappen naar hun toe. "Hou jullie bekken dicht, voordat ik jullie allemaal hier laat pleuren!" sis ik, "wij maken je hier af, meid" zegt een jongen met blauwe ogen. "En wie moet jij voorstellen? Rare jongen" zeg ik boos "kom hier dan meid" zegt hij en legt z'n hand op m'n rug, boos sla ik z'n hand weg en draai z'n arm waardoor een kreun z'n mond verlaat.

"Ga je normaal doen!" schreeuw ik boos in z'n oor, de jongens om ons heen begint te filmen en te lachen. "Ja! Auw!" zegt hij pijnlijk, "ik hoor niks, harder!" schreeuw ik en draai z'n arm nog harder. "JA!" schreeuwt hij, ik voel twee handen om m'n buik die me wegtrekken.

Ik stribbel tegen, maar ik kan niks doen. Diegene heeft te sterke armen. Ik draai me om en kijk Bilal aan. "Mongool wat trek je me terug! Ik kon hun makkelijk afmaken zie je die pussy daar met blauwe ogen" zeg ik en wijs naar hem, Bilal begint te lachen. "Jij bent niet honderd, laten we gaan. Waar is Latif eigenlijk?" vraagt hij "hij was volgens mij boos op mij en is weggelopen" zeg ik en kijk naar de grond. "Waarom hebben jullie weer ruzie gehad?" vraagt hij dit keer serieus "ik zei dat hij het niet moest doen, omdat er een ruzie kon ontstaan. Maar hij werd boos, hij zei dat ik nergens dankbaar voor ben, maar ik was gewoon bezorgd" zeg ik en kijk naar de grond, "niet verdrietig zijn, ik bel hem wel" zegt hij en loopt weg. Arif komt naar me toelopen en gaat zitten.

Latif:
Boos loop ik door de straten en kom aan bij de zee. Ik ga zitten op een bankje naast een paar vrouwen en kijk strak voor me uit. Alles wat ik doe gaat fout. Ik heb dit allemaal veroorzaakt. Door mij wilt Serkan Meryem. Alles gaat fout in m'n leven. Ik breng gevaar in de leven van andere mensen. Ik werd geslagen door m'n vader, elke dag. M'n moeder ook, en zelfs Bilal en Illias sloeg hij. Ik zeg toch, ik breng alleen gevaar in iemands leven. Ik dacht dat hij dood was? Dat hij ooit uit m'n leven was? Komt hij nu doodleuk weer terug, stel je voor hij doet m'n moeder wat aan? Dan voel ik me nog schuldiger, dan dat ik eerst voelde. Ik kijk naar m'n arm waar zich een grote litteken bevind, doordat m'n vader m'n moeder bedreigde met een mes. Ik kwam er tussen in en het kwam in m'n arm. Ik hield natuurlijk m'n tranen in, omdat ik bang was dat ik weer geslagen zou worden. En besef mensen, ik was nog maar een jongen van 9. M'n zusje was nog een paar maanden oud.

Zonder dat ik het weet rolt er een traan naar beneden. Snel veeg ik die weg en kijk naar de zee die beweegt met invloed van een vleugje wind. Ik ben bang dat m'n vader, inclusief Serkan Meryem iets aan gaan doen. De gedachte zelf schud ik weg en leun tegen de bank aan.

De paar vrouwen die naast me zitten kijken me medelijdend aan. "Gaat het mijn zoon?" vraagt de dikke vrouw naast me in het Turks, zonder na te denken schud ik met m'n hoofd. "Liefdesverdriet?" vraagt de andere vrouw naast haar in het Turks, weer schud ik met m'n hoofd. "Familieproblemen" zeg ik snel in het Turks, ze knikken medelijdend "moge Allah je helpen, mijn zoon" zeggen ze vriendelijk en glimlachen naar me. Ik glimlach terug. "Hoe oud ben je?" vragen ze "20" "nog heel jong, heb je al een vrouw?" vraagt ze, ik schud m'n hoofd. "Een vriendin?" vraagt ze "nog niet" zeg ik met een klein glimlach op m'n gezicht "bijna?" vragen ze tegelijk "ze wilt me niet, maar geen probleem" zeg ik en haal m'n schouders op. "Je bent knap mijn zoon, hoe kan een meid je niet leuk vinden?" vragen ze vol ongeloof "bedankt" zeg ik glimlachend, "mogen we een foto van haar zien?" vragen ze tegelijk en beginnen te lachen.

Ik knik en pak m'n telefoon uit m'n achterzak en zie dat ik een paar gemiste oproepen heb van Bilal. Ik negeer het en ga naar mijn galerij. Daar zoek ik een foto van Meryem, een selfie met haar broers. "Zij" zeg ik en laat de foto zien, ze glimlachen allebei en kijken me weer aan. "Mooie meid mashAllah, jullie passen bij elkaar, ik hoop dat het lukt" zeggen ze "inshAllah" fluister ik in mezelf en sta op. "Bedankt, maar ik ga maar weer" zeg ik met een glimlach, ze knikken en kijken me glimlachend aan.

Met m'n handen in m'n zakken loop ik wat langs de zee en neem een diepe zucht. Ik voel getril in m'n zak en pak m'n telefoon en zie dat het Bilal is.

Meryem:
"Neemt hij niet op?" vraag ik ongeduldig, Bilal doet z'n hand op m'n mond en knikt. "Waar ben jij?!" zegt hij boos, ik leg m'n oor op z'n telefoon en luister mee. "Ik kom zo weer terug, ik wou alleen zijn" zegt hij droog, boos kijk ik naar de telefoon "kom snel terug!" zegt Bilal boos. "Sow waarom zo boos, ik kom zo" zegt hij en hangt op.

"Heeft hij problemen van zwangerschapshormonen ofzo?" zeg ik boos, "hij heeft last van liefdeshormonen" zegt Bilal grijnzend. "Hou je bek Bilal, je bent niet grappig!".

STEM EN REAGEER!!!

Mening over Latif, Meryem en Bilal?