Voorgelogen

81

Wat vooraf ging: Nogmaals, Latif is mijn verkrachter niet.

STEMDOEL: 90 STEMMEN EN 110+ REACTIES!!!!

Meryem:
Het is al een paar maanden verder. Ik heb niet echt meer gepraat met Latif en Macid na die incident. Latif z'n gips is al een tijdje er vanaf. Dus zie ik hem ook voornamelijk weer in de gym. En trouwens, we hebben de documentaire eindelijk af. Nu moeten we nog alleen foto's maken voor de voorpagina.

Ik denk dat hij ook heeft beseft dat wij twee niet bij elkaar kunnen komen. Het kan gewoon niet. Ik zie het niet. Ik haat hem. Maar. Ik houd ook van hem. Het is moeilijk. Nu dat ik ook weet dat hij me niet heeft verkracht, weet ik helemaal niet hoe ik met hem moet omgaan. Ik weet ook niet waarom ik zo boos ben op hem. Hij heeft eigenlijk niks verkeerds gedaan. Ik bedoel we kunnen toch wel vrienden zijn? Of niet? Gewoon vrienden.

"Kom je nog?!" hoor ik Illias van beneden schreeuwen, ik schrik uit m'n gedachten en pak snel m'n sporttas van de grond, waarna ik snel naar beneden loop. Samen met m'n broers lopen we naar de gym, waarna ik snel de kleedkamers in loop. M'n sportkleding doe ik aan en loop weer snel de kleedkamer uit. Vandaag hebben we een gezamenlijke training, met de jongens die ook hier in de gym trainen, inclusief Latif en Bilal.

"EWA KLOOTZAKKEN!" hoor ik iemand hard schreeuwen, ik draai me om en zwaai naar Bilal die aan komt rennen met Latif achter hem aan. Hij geeft me een boks, waarna hij naar m'n broers loopt. Latif die langzaam mijn kant op lopen, kijkt me lang en strak aan. "Hoi? Denk ik?" vraag ik als ik merk dat hij niks te zeggen heeft. Hij negeert me, waarna hij snel met grote stappen langs mij loopt. Met opgetrokken wenkbrauw draai ik me om en kijk hem niet-begrijpend aan.

Ik zucht diep en loop achter hem aan, richting m'n broers. "NU DAT IEDEREEN ER IS! STA ALLEMAAL NAAST ELKAAR IN EEN LANGE RIJTJE!" schreeuwt Illias die tegenover ons gaat staan. Ik draai me om en net wanneer ik mijn bokshandschoen wil omdoen, kom ik met m'n arm tegen Latif aan, waardoor m'n handschoen op de grond valt. Ik slik en buk om het te pakken. Ik zucht wanneer ik zie dat Latif ook bukt en z'n arm strekt om de handschoen van de grond te pakken. Ik strek m'n arm ook uit en raak met m'n hand de handschoen aan. Tegelijk net als Latif die dat ook doet. Als ik zijn vinger voel op de mijne, krijg ik een hele rare gevoel over heel m'n lichaam.

Geschrokken kijk ik op en zie hoe Latif me ook met grote ogen aankijkt. Snel wil ik wegkijken, wat niet lukt. Het lijkt wel alsof ik in z'n ogen vast zit en nergens anders meer naar toe kan kijken. De dingen om me heen lijken wel te verdwijnen, waardoor ik nu alleen een beeld heb op Latif. De gerommel in m'n buik is weer begonnen. Als ik zie dat zijn mondhoeken langzaam omhoog krullen, lach ik verlegen terug.

"WE GAAN BEGINNEN MET DE TRAINING, HALLO MERYEM, LATIF!" hoor ik m'n broer hard schreeuwen, geschrokken spring ik op en begin hard te hoesten. Zonder nog naar Latif te kijken trek ik de handschoen uit Latif z'n greep en doe het snel om. Ik zie vanuit m'n ooghoeken hoe Latif met z'n hand over z'n achterhoofd krabt en me aankijkt. Ik ga op m'n plek staan tussen Latif en Bilal en probeer aandachtig te kijken naar Illias die ons wat uitlegt.

Geïrriteerd draai ik m'n hoofd om naar Latif die me steeds aanstaart. Als hij ziet dat ik kijk kijkt hij snel weg en kijkt grijnzend voor zich uit. Ik zucht geïrriteerd en kijk weer naar Illias die allemaal oefeningen nadoet. Weer voel ik dat Latif me aanstaart. Geïrriteerd kijk ik hem aan en bal m'n vuisten. Dit keer kijkt hij niet weg. "Kijk niet naar me!" sis ik boos, hij haalt z'n schouders op en lacht. "Waarom?" vraagt hij lachend "ik kan me niet concentreren!" fluister ik geïrriteerd. "Ja zeker, door mijn aanwezigheid of niet?" fluistert hij grijnzend terug. Ik slik bij het horen van z'n woorden en draai snel m'n hoofd weer naar m'n broer, terwijl ik hem zachtjes hoor grinniken.

-

Na de training kleed ik me weer om en loop met m'n sporttas om m'n schouder de kleedkamer uit. "Meryem! Bilal en Latif brengen je naar huis, wij hebben nog kleine dingetjes te doen" zegt Illias die me een kus op m'n wang geeft, verbaast kijk ik hem aan. "Wat? Mag ik je geen kus geven?" vraagt hij, terwijl hij flink wat rood wordt. "Tuurlijk! Graag zelfs" lach ik en geef hem ook een kus op z'n wang. "Ga alvast met Latif naar buiten, ik moet nog iets uit de kleedkamer halen!" hoor ik Bilal schreeuwen die me snel langs rent.

Ik draai me om en loop m'n weg naar de uitgang. De deur doe ik wijd open, waarna ik de gym uitloop. "Kunnen we praten?" hoor ik iemand zeggen, geschrokken kijk ik op en zie Latif voor me staan. Hem had ik niet gezien. "Hebben we een onderwerp om te praten dan?" vraag ik hem, waarna hij knikt. "Tuurlijk hebben we die" zegt hij en pakt me van bovenarm vast. "Wat is het onderwerp dan?" vraag ik hem, terwijl ik m'n arm weer uit z'n greep trek, "liefde, kom nu mee" zegt hij zuchtend, terwijl hij me meetrekt. Ik sta verstijfd op m'n plek en kijk hem met grote ogen aan.

Liefde.

M'n hart begint harder en harder te kloppen, terwijl ik diep in en uit adem. Ruw knijp ik m'n ogen dicht en schud hevig met m'n hoofd. Ik wil niet verliefd worden. Gewoon helemaal niet.

"Gaat het?" hoor ik hem vragen, zodra ik zijn stem hoor open ik wijd mijn ogen en knik dan. "J-ja" stotter ik en doe een plukje haar snel achter m'n oor. "Vertel" zeg ik tegen hem, terwijl ik snel wegkijk. "Ga je me nog aankijken of wat?", ik slik en draai m'n hoofd zijn kant op, waardoor m'n hart weer harder begint te kloppen. "Ik weet dat je ook van mij houdt" zegt hij dan, m'n ogen worden groter, waarna ik slik en m'n hoofd schud.

"Ik heb het met m'n eigen oren gehoord" zegt hij weer en kijkt me doordringend aan, ik schud weer m'n hoofd en kijk weer weg. "Ik houd n-niet van je. Het floepte er gewoon uit" stotter ik en uit een diepe zucht. Hij schudt geïrriteerd z'n hoofd en draait m'n hoofd weer zijn kant op, door m'n kin vast te pakken. "Zeg het dan terwijl je in m'n ogen kijkt, laten we dan kijken of je de waarheid spreekt" zegt hij met z'n kaken op elkaar. Ik kijk hem even in z'n ogen aan, waarna ik snel m'n ogen sluit.

"Ik houd niet van je!" lieg ik, "en nu met je ogen open" hoor ik hem zuchtend zeggen. Ik zucht diep en open m'n ogen, waarna we weer oogcontact maken. Door het zien van z'n groene ogen slik ik hoorbaar, terwijl ik op m'n lip bijt. "Zegt het nu dan!" zegt hij geïrriteerd, ik sluit m'n ogen dicht en kijk snel weg.

"Het is beter dat we gewoon vrienden zijn" zeg ik terwijl ik om heen kijk, door hem niet aan te kijken. "Ik ben geen vrienden met jou!" zegt hij boos, m'n ogen worden groter, waarna ik snel m'n hoofd naar hem omdraai. "Wij! Kunnen. Geen. Vrienden. Zijn. Punt!" schreeuwt hij boos, geschrokken neem ik een stap naar achter als ik zie dat hij z'n vuisten balt. "Ik weet niet hoe je mij ziet of wat, maar ik zal je het wel even herinneren! Ik ben de man die heel z'n leven voor jou zo geven! Ik ben de man die gek op je is! Weet je het nog?!" sist hij boos, waarna hij z'n sporttas ruw over z'n schouder doet en me ruw voorbij loopt. Ik slik bij het zien hoe boos ik hem heb gemaakt door één zin.

Ik draai me om en kijk met grote ogen hoe hij z'n grote stappen voortzet. Hij draait zich boos om, waarna hij me weer aankijkt en z'n vuisten balt. "Wacht op Bilal, hij zal je wel naar huis brengen!" sist hij boos, waarna hij snel de hoek om loopt.

Gaan ze bij elkaar komen? Of toch niet? Wat vinden jullie van deze twee?

En Eid Mubarak nog!♥️

STEM EN REAGEER!!!