Voorgelogen

21

Wat vooraf ging: Hoe kan ze op een crimineel vallen, en hoe ik dat weet? Hij werkt namelijk voor Serkan.

Volgende dag...

Meryem:
"Wat heeft Serkan tegen jouw gezegd?" vraagt m'n moeder, terwijl ze de deur achter haar dicht doet en naast mij komt zitten. "Wat heb jij met Serkan te maken? Ken je hem?" vraag ik en kijk haar met spleetjes ogen aan. Ze begint te hoesten en vervolgens knikt ze. "Waarom was je met hem getrouwd? Ben ik misschien ook jullie kind?" vraag ik met een vleugje boosheid. "Schat, het is niet wat je denkt. Ik heb veel dingen meegemaakt in het verleden" zegt ze en kijkt naar de grond.

"En weet jij wat ik heb meegemaakt?" vraag ik aan haar "wat heb jij dan meegemaakt schat? Vertel het me" vraagt ze en kijkt me liefjes aan. Ik wend m'n blik af en kijk naar de andere kant. "Helemaal niks dat je hoef te weten" sis ik, een diepe zucht verlaat haar mond. "Enige wat ik wil zeggen dat je uit de buurt moet blijven van Serkan. Hij zou je zelfs kunnen verkrachten. Estagfirullah" zegt ze en kijkt me bezorgd aan. Ik haal m'n schouders op, 'ik ben al verkracht, als ik nu nog een keer verkracht wordt boeit het me niet meer' wou ik zeggen. Maar dat kon ik niet, het was te moeilijk. En ik was te bang, bang dat ze me uit huis gooit. Wanneer ik geen antwoord geef zucht ze weer "ik ga maar weer" zegt ze en loopt m'n kamer uit.

Een diepe zucht verlaat mijn mond. M'n ochtend humor is nu al verpest. Geïrriteerd doe ik m'n grijze broek met een groen t-shirt aan die matcht met m'n oogkleur. M'n haren kam ik en laat het los. Met m'n tas om m'n schouder loop ik naar beneden. Medina en Melek zitten al aan tafel. Ik had geen zin om met iemand te gaan praten. Dus heb ik iedereen gedag gezegd en ben de deur uit gelopen.

Ik doe m'n AirPods in en zet het geluid van m'n liedje extra hard, zodat ik niks kon horen behalve het liedje. Aangekomen op het schoolplein loop ik snel de school in naar m'n kluisje. Met m'n pas open ik m'n kluisje en pak de boeken die ik voor vandaag nodig heb. Ik doe m'n kluisje dicht en draai me om. Ik kom tegen Latif aan en automatisch slaak ik een gil.

"Je bent eng, Latif" zeg ik en kijk hem niet blij aan "bedankt voor het complimentje" zegt hij en krijgt een klein glimlachje op z'n gezicht. "Ik ben vandaag echt niet in de mood om met iemand te praten. Kun je uit de kant, zodat ik er langs kan?" vraag ik vermoeid "sorry van gister. Je weet wel wat ik bedoel" zegt hij en gaat met z'n hand naar z'n achterhoofd. Ik haal m'n schouders op "ik denk dat het een misverstand was" zeg ik tegen hem, hij schudt z'n hoofd "ik ben serieus" "ik geloof niet in je praatjes. Vorige keer maakte je me uit als goedkoop, en weer zoen je me. Wat wil je?" vraag ik een beetje boos. "Je begrijpt het ook nooit he" zegt hij boos en loopt weg. Versteld laat hij me achter, met opgetrokken wenkbrauw kijk ik hoe hij de grote deur uitloopt.

Weer verlaat er een diepe zucht m'n mond. Ik weet niet wat ik moet gaan begrijpen. Ik haal m'n schouder op en wil net lopen, totdat ik zie dat m'n veters los zijn. Ik buig om het te strikken en voel een hand op m'n rug. Boos draai ik me om, "hoi Meryem" zegt Ali. Z'n hand duw ik weg van m'n rug en ga recht op staan, zodat we bijna op hetzelfde lengte zijn.

"Wat wil je?" sis ik en kijk hem zelfzeker aan "ik heb gehoord dat er een eindfeest hier op school is, en omdat ik niet echt 'vrienden' heb wou ik jou meevragen" "er is zeker een eindfeest hier op school, maar helaas Ali ik ga niet naar feestjes. Zoek maar naar iemand anders!" sis ik en duw hem tegen de kluisjes aan. "Doei Ali!" zeg ik met een neppe glimlach en loop geïrriteerd weg naar mijn lokaal.

Er staan al wat mensen voor het lokaal, inclusief Latif en Bilal. "Ewa Meryem!" zegt Bilal en geeft me een boks, ik knik maar wat en kijk om me heen of de docent er al is. "Waar is deze kanker docent" vloekt Bilal en kijkt vies om zich heen. "Mensen we hebben uitval!" schreeuwt de gay van onze klas, en nee ik heb geen haat aan gays. Integendeel ze zijn juist super lief.

M'n mondhoeken krullen een beetje naar boven. Ik draai me om en kom oog in oog te staan met Latif. Als hij ziet dat ik lach zet hij ook een glimlach op z'n gezicht. Ik wend snel m'n blik af en loop naar de kantine.

Ik neem een plekje bij een lege tafel en doe m'n AirPods in. Leunend kijk ik om me heen. Een groepje van een paar Nederlandse meisjes en jongens zitten aan een tafel tegenover mij. En een paar buitenlandse jongens aan een tafel naast mij. Persoonlijk ken ik ze ook, ze zitten bij m'n broers gym. En ja Latif en Bilal zitten ook met de jongens. Ik zucht en voel dat m'n oogleden zwaar worden. Ik had zwaar behoefte aan slapen. Ik vond het niet erg om in slaap te vallen en dat is ook gebeurd.

-

Langzaam doe ik m'n ogen open. Geschrokken kijk ik naar Latif die me vol aanstaart. Ik wrijf in m'n ogen en zie via m'n ooghoek dat hij moet lachen. "Lekker geslapen, prinsesje?" vraagt hij grijnzend "hoe lang zit ik hier al te slapen?" vraag ik "geen idee, 2 uurtjes misschien?" zegt hij. Met grote ogen kijk ik hem aan "2 uurtjes?! Hoezo heb je mij niet wakker gemaakt?" vraag ik ongelofelijk "je leek super moe, ik wou je niet wakker maken".

"Dat ben ik ook, na dat gebeuren van gister" zeg ik met vol irritatie, terwijl ik om me heen kijk. Ik kijk op m'n telefoon en schrik van de tijd "wat 2 uurtjes? Het is al 12:00!" zeg ik "de tijd ging snel dus" zegt hij. Ik wil net opstaan, totdat er een meisje komt die een flyer uitdeelt van het eindfeest. "Dit zijn de flyers van het eindfeest, ik hoop jullie ook te zien" zegt ze met een glimlach. Allebei knikken we ongeïnteresseerd en ze loopt dan weg.

"Hier jij mag hem hebben, ik heb het toch niet nodig" zeg ik en duw de flyer de kant van Latif op "wesh denk je ik ga naar dat feest? Er gaan daar alleen koppels naartoe" zegt hij ongeïnteresseerd en duwt de flyer naar mij toe. "Nou mijn broers gaan er wel naartoe" zeg ik, "en jij kan toch snel een meid vinden. Dus kun je ook rustig naar het feestje gaan" zeg ik met een neppe glimlach en duw de flyer weer zijn kant op. Hij haalt zijn schouders op. "Als de meid die ik wil, mij niet wilt heeft het geen nut" zegt hij en haalt zijn schouders op. Weer duwt hij de flyer mijn kant op.

Ik pak hem en scheur hem door midden. "Ben het zat van dit kinderachtig gedoe" zeg ik. Hij knikt. "Wil je misschien ook weten welke meisje ik bedoel?" vraagt hij, ik schud snel m'n hoofd "ik hoef niks te weten van jouw meisjes" zeg ik en sta op.

"Misschien ben jij dat?".

STEM EN REAGEER!!!