Voorgelogen

84

Wat vooraf ging: Automatisch rolt er een traan naar beneden, als ik zie dat Latif langzaam op de grond valt.

STEMDOEL: 110 STEMMEN EN 130+ REACTIES!!! (Gaan we het halen??)

Meryem:
"Latif!" schreeuw ik hard, terwijl al m'n lichaamsdelen beginnen te trillen. Langzaam neem ik een stap naar voren, terwijl de tranen flink naar beneden vallen.

"Meryem!" hoor ik hem zeggen, terwijl hij naar adem probeert te happen. Huilend schud ik m'n hoofd en laat me naast hem zakken. "Blijf wakker, i-ik ga je helpen!" zeg ik haastig maar huilend en pak met één hand z'n hoofd vast. "Begrepen?" vraag ik hem, hij begint te hoesten en pakt z'n buik vast. Ik richt m'n blik op z'n buik en doe snel m'n vest uit, waarna ik die om z'n buik doe en strak dichtknoop. "Het komt goed!" zeg ik en pak snel m'n telefoon uit m'n zak.

"M-meryem" hoor ik hem zachtjes zeggen, ik draai m'n hoofd om naar hem en kijk hem vragend aan. "G-ga" fluistert hij, terwijl hij naar adem hapt. "Waar praat je over?! Ik ga nergens heen! Je bent gewond, Latif!" zeg ik haastig, terwijl ik snel op '112' klik en m'n telefoon tegen m'n oor aanhoud. Bij het horen van de eerste piep, hoor ik een hard geluid. Geschrokken laat ik m'n telefoon vallen en kijk om me heen, waarna m'n blik valt op een zwart gedaante die snel de bosjes inloopt. M'n ogen worden groter, waarna ik Latif weer aankijk.

"G-ga! H-hij gaat je w-wat aandoen!" hoor ik hem weer zwakjes zeggen, ik schud huilend m'n hoofd en pak m'n telefoon van de grond. "Wie gaat me wat aandoen? Latif je bent gewond en ik laat je hier niet alleen!" schreeuw ik schor, terwijl ik weer op '112' klik. Na twee keer het geluid van de piep te horen, hoor ik een mannen stem aan de lijn. Ik zucht diep en veeg snel m'n tranen weg. "Er is net hier iemand neergeschoten! Jullie moeten snel komen, alsjeblieft!" schreeuw ik huilend, terwijl ik de vest om Latif z'n buik strakker probeer te maken. "Weet u de straat naam?" vraagt hij, "nee! M-maar ik weet wel waar het bevind, ik kan het dus wel omschrijven!" zeg ik snel achter elkaar. "Zeg het maar meid" hoor ik hem aan de lijn zeggen.

-

Na de telefoon gesprek zie ik dat Latif z'n oogleden langzaam naar beneden glijden. "L-latif! Sluit je ogen niet! Alsjeblieft!" huil ik, terwijl ik z'n wangen met m'n handen vastpak. "G-ga, Serka-", hij onderbreekt zichzelf, waarna hij langzaam z'n ogen sluit. M'n ogen worden groter en groter. "Latif! Wordt wakker!" schreeuw ik huilend, terwijl ik hem zachtjes op z'n wang sla. "HELP!" schreeuw ik huilend, terwijl ik om me heen kijk. Ik draai m'n hoofd weer om naar Latif, waarna ik m'n hoofd op z'n borst leg. "Alsjeblieft, Latif! Wordt wakker!" huil ik hard, "laat me niet alleen, ik hou van je, Latif" zeg ik schor, terwijl ik met trillende handen m'n tranen wegveeg. "Alsjeblieft" zeg ik zwakjes, terwijl ik begin te snikken.

Als ik van de verte sirenes hoor, worden m'n ogen groter. Al snel hef ik m'n hoofd op en zie hoe de bloed nog steeds uit de buik van Latif stroomt. Ik druk er hard op en hoor dat de sirenes steeds dichterbij komen. Doordat ik bezig was met Latif, zag ik niet dat er al wat mensen rondom ons heen zijn gekomen. "Wat kijken jullie?! Help dan!" schreeuw ik boos naar hun, als ik zie dat ze maar dom aanstaren. "Hij is hier gewond en jullie staan hier rustig om ons heen?! Om alleen te staren? Of wat?!" schreeuw ik huilend, terwijl ik weer m'n hoofd omdraai naar Latif. "Blijf in leven! Alsjeblieft!" huil ik door.

De ambulance parkeert zich voor ons en de verpleegkundigen springen de ambulance uit. Ze halen de brancard eruit en tillen Latif met moeite op en leggen hem op de brancard. "Bent u familie?" vraagt een vrouw, ik kijk haar van top tot teen aan en zie dat ze één van de verpleegkundige is. Ik knik snel en ze wijst naar de ambulance. "Dan mag je mee" zegt ze, snel stap ik de ambulance in en ga naast Latif zitten die wordt behandelt.

M'n benen die beginnen heen en weer te trillen, terwijl ik naar de grond kijk. Ik bijt op één van m'n nagels en schud huilend met m'n hoofd. 'Het is jouw schuld!' schreeuwt er iemand in m'n hoofd. Ik schud hevig met m'n hoofd en knijp in m'n handpalmen. 'Het is allemaal jouw schuld!' hoor ik weer iemand schreeuwen, ik knijp m'n ogen dicht en bal m'n handen tot vuisten. 'Het is allemaal jouw schuld, door jou gaat Latif dood!' hoor ik weer, waardoor ik een shock door heel m'n lichaam krijg.

Wijd doe ik m'n ogen open, als ik zie dat een dokter mij niet-begrijpend aankijkt. Ik veeg de zweet van m'n voorhoofd weg en uit een diepe zucht. "Gaat het meid?" vraagt ze, ik kijk op en schraap m'n kil. Ik knik snel en draai m'n hoofd om naar Latif die op de brancard ligt.

Onbewust valt er een traan naar beneden, die wordt vervolgd door meerdere tranen. "Het is mijn schuld" fluister ik en begin weer te trillen. "Wat zei je?" vraagt de vrouw weer, m'n ogen worden groter, waarna ik snel m'n schouders ophaal.

De ambulance stopt. Ik kijk toe hoe Latif de ambulance wordt uitgeduwd. Snel ren ik achter de dokters aan die Latif het ziekenhuis in duwen. Ik pak Latif z'n hand vast, waarna ik erin knijp. "H-het gaat goed komen, toch?" vraag ik de dokter, "dat weten we niet, hij heeft teveel bloed verloren. Kan je nu uit de kant? We moeten hem nu gaan opereren!" schreeuwt hij, terwijl hij me wegduwt en samen met de andere dokters Latif de operatiekamer in duwt.

STEM!!

Ik laat me verstijfd zakken op een stoel, denkend naar hoe het gaat aflopen. 'Het is allemaal jouw schuld!' hoor ik weer iemand schreeuwen, ik schud hevig met m'n hoofd en knijp hard in m'n handpalm. "Je hebt ongelijk!" schreeuw ik hard, terwijl ik hard begin te huilen. Hevig begin ik te trillen, alle delen van m'n lichaam die trillen mee. Ik voel niks meer. Helemaal niks. 'JOUW SCHULD' schreeuwt diegene weer, waarna ik voel dat ik hard op de grond beland.

"Breng haar snel met me mee, ze heeft een paniekaanval!".

Hoe gaat dit aflopen?

Echt oprecht, sorry! Sorry dat ik deze dagen helemaal niks heb gepubliceerd! Het is een saai deeltje, dat weet ik, maar heb het echt super druk. En school is nu gewoon officieel begonnen. Wij krijgen nog wel online les. Elke dag 3 lessen, en dat is best wel moeilijk voor mij. En hierdoor heb ik ook veel meer huiswerk. Ik hoop dat jullie mij begrijpen! X

STEM EN REAGEER!!!