Voorgelogen

85

Wat vooraf ging: "Breng haar snel met me mee, ze heeft een paniekaanval!".

STEMDOEL: 110 STEMMEN, 130+ REACTIES!!!

Bilal:
"Mag ik een kusje? Alsjeblieft?" vraag ik aan Azra die haar tas om haar schouder doet. Ze kijkt me aan en schudt haar hoofd, waarna ze me voorbij loopt. "Wacht op mij! Waar ga je heen?" vraag ik haar, terwijl ik haar volg, "ik ben moe, Bilal. Laat me met rust" zegt ze zuchtend en opent de grote deur van de kantine, waarna ze de kantine uitloopt. "Faka met jou? Waarom zo chagrijnig? Maandelijkse periode of wat" vraag ik haar, ze stopt en draait zich dan boos om, "hou je bek Bilal, wollah a-", ze wordt onderbroken door m'n telefoon die afgaat.

Ik kijk van haar naar m'n zak en pak m'n telefoon eruit. "Wie?" vraagt ze "Illias" zeg ik, terwijl ik naar het scherm kijk. Snel neem ik op en breng m'n telefoon naar m'n oor. "Faka bro? Alles goed?" vraag ik, als ik geen geluid uit zijn kant hoor. "Kom snel naar het ziekenhuis" hoor ik hem zeggen, niet-begrijpend trek ik m'n wenkbrauw op. "Waarom?" vraag ik en kijk naar Azra die me vragend aankijkt, "Meryem en Latif liggen in het ziekenhuis, dus kom en stel geen vragen meer!" hoor ik hem boos zeggen, waarna m'n telefoon begint te trillen, wat betekent dat hij heeft opgehangen.

"Wat zei hij?" vraagt Azra die aan m'n arm trekt. Ik slik en leg snel m'n telefoon in m'n zak. Ik schraap m'n keel en kijk haar aan. "Ga je nog vertellen of wat?" vraagt ze me met opgetrokken wenkbrauw, "we moeten gaan" zeg ik snel en pak haar hand vast, waarna ik haar naar me toetrek. "Waarheen?" vraagt ze geïrriteerd, waarna ze haar hand uit mijn greep trekt. "Naar het ziekenhuis!" sis ik geïrriteerd terug, "waarom?" vraagt ze weer. Ik zucht geïrriteerd en loop de school uit. "Hallo Bilal!" schreeuwt ze achter me aan, terwijl ze achter me aan rent.

Hard trekt ze me van m'n capuchon naar achter, waardoor ik bijna op de grond val. "Je gaat het nu vertellen! Is er wat gebeurt met Illias?" vraagt ze, ik zucht diep en kijk haar dan aan. "Latif en Meryem liggen beide in het ziekenhuis" zeg ik zuchtend. "Hoe be-", "je vraagt teveel, ik weet het zelf ook niet. Dus kom gewoon met me mee" zeg ik, terwijl ik snel het schoolplein op loop.

Meryem:
"Dus kom en stel geen vragen meer!" hoor ik iemand vaag zeggen, terwijl ik langzaam m'n ogen open. Vermoeid kijk ik om me heen, waarna ik rechtop probeer te zitten. Door een steek die ik voel door m'n hoofd, verlaat er een zachte kreun uit m'n mond. Snel pak ik m'n hoofd vast en sluit weer mijn ogen weer dicht.

"Meryem? Gaat het?" hoor ik iemand vragen, ik adem diep in en uit, waarna ik weer m'n ogen open doe. "Illias?" vraag ik, terwijl ik in m'n ogen wrijf. Zijn warme armen voel ik om m'n armen, waarna ik zijn lippen op m'n linkerwang voel. Automatisch krijg ik een glimlach op m'n gezicht, terwijl ik weer rechtop probeer te zitten. Hij duwt me weer terug, waarna hij naast me op het bed gaat zitten. Ik kijk om heen en zie ook Yasin die achter Illias zit. Hij is altijd al verlegen geweest.

"Gaat het?" vraagt Yasin, ik knik langzaam en ga weer met m'n hand naar m'n voorhoofd. "Een beetje hoofdpijn, verder niets" zeg ik zwakjes. "Alhamdulillah" hoor ik hem mompelen, bij het voelen dat ik het koud heb, trek ik de deken meer over me heen.

Ik sluit voor even m'n ogen dicht, waarna de beelden van Latif voor m'n ogen flitsen. Snel open ik m'n ogen wijd open, waarna ik in m'n ogen wrijf. "Waar is Latif?" vraag ik met rode ogen, terwijl ik snel rechtop sta. "Blijf rustig" zegt Illias die me van m'n arm vastpakt, "ik moet hem zien!" zeg ik, terwijl ik de deken van me wegduw. "Blijf liggen!" beveelt Illias me, ik schud m'n hoofd en probeer m'n tranen te bedwingen. Snel sta ik op. "LIG!" zegt hij dit keer boos, verdrietig kijk ik hem aan en ga weer op m'n bed zitten. 

Ik snik en veeg m'n tranen weg. "Waar is Latif?" vraag ik weer, hij slikt en kijkt naar de grond. Hij negeert m'n antwoord, waarna de tranen bij mij al naar beneden stromen. "Geef antwoord!" zeg ik huilend, terwijl ik m'n tranen wegveeg. Beide kijken ze me verdrietig aan. "GEEF ANTWOORD!" schreeuw ik, terwijl ik boos opsta en Illias boos van z'n kraag vastpak. "GEEF ANTWOORD!" schreeuw ik huilend, terwijl ik hem heen en weer beweeg. Hij kijkt weg, waarna hij ook rode ogen krijgt.

Boos laat ik hem los, waarna ik snel naar de deur loop. "GA ZITTEN!" schreeuwt Illias boos, terwijl hij ook opstaat. "NEE!" schreeuw ik huilend, waarna ik de deur hard openmaak en de kamer snel verlaat. Met moeite kijk ik om me heen, waarna ik de gang oploop. Terwijl ik m'n tranen wegveeg, kijk ik om me heen. "Weet u waar Latif is? Latif Kaya?" vraag ik een dokter die langs me loopt, ze draait haar om en schudt haar hoofd, waarna ze haar weer omdraait. Snel pak ik haar van haar arm vast, waarna ik haar omdraai. "Ik moet hem vinden, alsjeblieft!" smeek ik huilend, ze slikt en geeft geen antwoord. "Waar is Latif?!" vraag ik huilend, terwijl ik haar hard heen en weer schudt.

M'n ogen worden groter, als ik voel dat iemand me hard naar achter trekt. "Raak me niet aan!" schreeuw ik huilend, terwijl ik tegen probeer te stribbelen. "Rustig, ik ben het" hoor ik Illias in m'n oor fluisteren, die me probeert te sussen. "Laat me los, ik wil Latif zien!" smeek ik hem. Hij draait me om, waarna hij me van m'n wangen vastpakt. Ik kijk hem in z'n ogen aan, terwijl de tranen naar beneden stromen. "Niet huilen, je doet me zo ook pijn" zegt hij zachtjes, waarna hij m'n tranen langzaam wegveegt en z'n lippen op m'n voorhoofd duwt. Ik sluit voor eventjes m'n ogen dicht en adem diep in en uit. Waarna weer de beelden van Latif voor m'n ogen flitsen.

Hevig schud ik m'n hoofd en knijp m'n ogen dicht, terwijl ik m'n vuisten bal. "Illias, breng me alsjeblieft naar Latif" zeg ik nu wel wat rustiger, terwijl ik m'n tranen probeer te bedwingen. "Het is echt niet de tijd om Latif te zien. Je moet gaan rusten. Geloof me Meryem" zegt hij, "ik moet hem echt gaan zien, Illias. Alsjeblieft" zeg ik zuchtend. Hij zucht diep, waarna hij me steunt. "Ik breng je wel" zucht hij, waarna ik hem volg.

Na een paar gangen voorbij lopen, wijst hij met z'n hoofd voor zich. Niet-begrijpend kijk ik hem aan. "Ga" zegt hij, terwijl hij wegkijkt. "Kom je niet mee?" vraag ik hem, hij schudt z'n hoofd, waarna hij z'n ogen sluit. Ik knik en draai me om. Langzaam loop ik de kant van Latif z'n kamer op.

STEM!

Net wanneer ik de deur van z'n kamer wil openen kijk ik op en zie dat er een blaadje erop hangt. 'VERBODEN TOE TE TREDEN!', m'n ogen worden groter, terwijl ik me snel omdraai naar Illias. "Wat bedoelen ze hiermee?" vraag ik hem, hij negeert m'n vraag, terwijl zijn ogen nog steeds gesloten zijn.

Ik draai m'n hoofd weer om naar het blaadje op z'n deur. Langzaam laat ik de deurklink los en loop naar het raam van zijn kamer. Ik leg m'n hand op de raam, waarna ik snel naar binnen kijk.

Met m'n andere hand pak ik m'n linkerborst vast, terwijl ik diep in en uit adem. Langzaam sluit ik m'n ogen, waarna er een dikke traan over m'n wang glijdt.

"Hij gaat het misschien niet halen" hoor ik Illias zachtjes achter me zeggen, ik knijp in m'n linkerborst, waarna ik me laat zakken op de grond, met m'n rug tegen de muur aan.

"Latif, verlaat ons niet".

Gaat Latif het redden denken jullie?

Hoe oud zijn jullie eigenlijk? X

STEM EN REAGEER!!!