ဇွန်လ ၇ ရက်နေ့သည် စာသင်နှစ်၏ သတ္တမမြောက် အပတ် အင်္ဂါနေ့ဖြစ်သည်။
ဤတစ်ညတွင် အဖြစ်အပျက်တွေ အများကြီးဖြစ်ခဲ့သည်။
ဝမ်လင်းက သူ၏ မဟာအကာအရံ မန္တန်ကို အဆင့်မြှင့်ထားခဲ့၏။
ဗုံးပစ်စီနီယာ အင်မော်တယ်က သန်းခေါင်ယံ ထမင်းစားခန်းမတွင် သူဌေးထန်နှင့် အလွန် ရှည်လျားသော ရင်ဖွင့် စကားဝိုင်းကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
သူတို့ စကားပြောပြီးသောအခါ ဆတ်ကတ္တီပါ သမင်ချိုနှင့် ထင်းရှူးရေခူဟင်းချိုက အေးစက်နေပြီ ဖြစ်၏။
နောက်ဆုံး ဘေလ်ရှင်းသောအခါ 499ယွမ် ကျသင့်ခဲ့သည်။
ဤသည်မှာ သူဌေးထန်၏ ဆိုင်ရှိ သာမန်ဟင်းပွဲအားလုံးထဲတွင် ဈေးအကြီးဆုံး ဟင်းလျာ ဖြစ်နိုင်သည်။
ဗုံးပစ်စီနီယာ အင်မော်တယ်က ကျောက်သေတ္တာကို သယ်၍ ဝမ်ရှန်း ဥယျာဉ်သို့ ပြန်လာသောအချိန်တွင် မိုးပင်လင်းစပြုနေပြီ ဖြစ်၏။
ထိုအချိန်တွင် ကောင်းကင်က လင်းစပြုနေပြီး နေရောင်ခြည်က တိမ်တိုက်များကို ဖြတ်ကျော်သွားခဲ့သည်။
အဖြူရောင် ဝတ်စုံဝတ်ထားပြီး ဓားပျံစီးနေသည့် အမျိုးသား၏ မျက်နှာက ဝင်းပနေသည်။
သန်းခေါင်ယံ ထမင်းစားခန်းမှ ထွက်လာကတည်းက သူ၏ အမူအရာမှာ ပြေလျော့သွားခြင်း မရှိပေ။
အင်မော်တယ်စံအိမ်..
ဗုံးပစ်စီနီယာ အင်မော်တယ်က သူဌေးထန်ဆီကနေ ဤအဖွဲ့အစည်း၏ အမည်ကို ထပ်မံ ကြားလိုက်ရသည်။
ထိုအမည်ကို နောက်ဆုံးအကြိမ် ကြားသိရခြင်းမှာ မော့အင်မော်တယ်ရဲတိုက်တွင် ကြေးစား အလုပ်လုပ်ခဲ့သော အားယိုဟု ခေါ်သည့် အမျိုးသမီး ဆီကနေ ဖြစ်သည်။
ဗုံးပစ်စီနီယာ အင်မော်တယ်က အိမ်သို့ ပြန်ရောက်ပြီးနောက် ဟွာရှို့နိုင်ငံ အတွင်းနှင့် အပြင်ရှိ အဖွဲ့အစည်းများ စာရင်းကို အထူးတလည် စစ်ဆေးခဲ့သည်။
သို့သော် မျှော်လင့်ထားသည့် အတိုင်းပင် မည်သည့် သဲလွန်စကိုမျှ ရှာမတွေ့ခဲ့ပေ။
