ဤအခိုက်အတန့်တွင် အင်မော်တယ်စံအိမ်သခင် ချန်ယွီက စိတ်ပျက်အားငယ်သော ခံစားချက် အစစ်အမှန်ကို နားလည်သွားခဲ့သည်။
သူ့မျက်လုံးများက ဟောက်ပက်ဖြစ်နေပြီး ဆယ်စုနှစ်များစွာ အိုစာသွားသကဲ့သို့ မျက်စိတစ်မှိတ် အတွင်းမှာပင် ဆံပင်များ ဖြူသွားခဲ့သည်။
ခဏလေးအတွင်းမှာပင် ဝိညာဥ်ဓား တစ်ထောင်ကျော်က သူနဲ့ စာချုပ်တွေ အားလုံးကို တစ်ပြိုင်နက်ထဲ ရပ်စဲလိုက်ကြ၏။
သူ၏ အဓိက သွေးကြောများတွင် မီးစတင် လောင်ကျွမ်းနေသလို ခံစားလိုက်ရကာ အဆုံးမဲ့ ဝေဒနာများ ခံစားခဲ့ရသည်။
တစ်ဖက်လူက ဘယ်လိုလူလဲဆိုသည်ကို ချန်ယွီက အနည်းငယ် ပိုနားလည်လာပြီ ဖြစ်သည်။
သူ့ရှေ့တွင် ရပ်နေသော ဤလူငယ်လေးက တကယ့် ပါရမီရှင် စစ်စစ် ဖြစ်နေ၏။
ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ဤတိုက်ပွဲက အဓိပ္ပါယ်မဲ့သည့် တိုက်ပွဲဖြစ်သည်ကို သူနောက်ဆုံးတွင် သဘောပေါက်သွားသည်။
အစကတည်းက သူ့တွင် အနိုင်ရရန် အခွင့်အရေး နည်းနည်းလေးမှမရှိခဲ့ပေ။
"မင်းဘယ်သူလဲ"
ဝိညာဉ်ဓားစာချုပ်များ ဖြတ်တောက် ခံလိုက်ရခြင်းကြောင့် ချန်ယွီက သွေးအန်နေစဉ် ကျင့်ခယ်က သူ့ကို အဓိပ္ပါယ်ပါသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။
ထိုအချိန်တွင် ကျင့်ခယ်၏ ဝမ်လင်းထံမှ အမွေဆက်ခံခဲ့သော မျက်နှာသေ အမူအရာနှင့် အေးစက်စက် မျက်ဝန်းများက အထူး ထက်မြက်နေပုံရ၏။
ထိုခဏတွင် ကျင့်ခယ်၏ အနောက်ဘက်မှ ဝိညာဉ်ဓားတစ်ထောင်မှာ နဂါးငွေ့တန်း ဂလက်ဆီကဲ့သို့ တလက်လက် တောက်ပနေခဲ့သည်။
ကျင့်ခယ်က စံအိမ်သခင်ချန်ယွီ၏ မျက်လုံးများတွင် တုန်လှုပ်ချောက်ချားမှုအပြည့် ရှိနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
ကြောက်မက်ဖွယ် အလွန်ကောင်းသော အမှောင်အင်အားစုကြီး၏ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည့် ခြေသလုံးအိမ်တိုင် အင်မော်တယ် အထွတ်အထိပ် အဆင့်မှာ ဤသို့ဖြင့်ပင် ရှုံးနိမ့်စပြုလာ၏။
