အင်မော်တယ်ဘုရင်ရဲ့နေ့စဥ်ဘဝ

အပိုင်း(၂၀၅) ရွှေရောင်တလက်လက် နှင့် ငွေရောင်လျှပ်စီး

လခြမ်းပုံဓားချီက မမျှော်လင့်ဘဲ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။

ဤမြင်ကွင်းကိုကြည့်ကာ လူတိုင်း အံ့အားသင့်သွားသည်။

လူငယ်က လက်ညိုးလေး တစ်ချောင်းကို အသာအယာ လှုပ်ရမ်းရုံမျှဖြင့် ဓားချီက ရှေ့သို့ တစ်လက်မပင် မရွေ့ရှားနိုင်တော့ချေ။

ရိုးရှင်းစွာ ပြောရလျှင် ဝမ်လင်းက ဓားချီကို အချိန်မီ ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ဗုံးပစ်စီနီယာ အင်မော်တယ်တို့ နှစ်ဦး၏ အသက်ကို ကယ်တင်လိုက်ခြင်းပင်။

အကယ်၍ သူသာ စက္ကန့်အနည်းငယ် နောက်ကျသွားခဲ့လျှင် ဗုံးပစ်စီနီယာ အင်မော်တယ် နှင့် စုန့်ချင်းရှုက ဤလခြမ်းဓားချီ၏ ပိုင်းဖြတ်ခြင်းကို ခံရမည် ဖြစ်သည်။

မြင်ကွင်းက တမဟုတ်ချင်း ငြိမ်သက် တိတ်ဆိတ်သွားသည်။

ဝမ်လင်းက ဓားချီတွင် ပါဝင်သော စွမ်းအင်ကို သတိပြုမိခဲ့သည်။

ဤလူငယ်က ဟင်းလင်းပြင် မွန်းမံခြင်း အဆင့်တွင် အလွန် ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းပြီး ကွာဖီနှင့် နတ်ဆိုးဝိညာဥ်အပြင် ဝမ်လင်း ယခင်က တွေ့ခဲ့ဖူးသည့် ကျင့်ကြံသူများထက် ပို၍ အားကောင်းသည်။

ဝမ်လင်းက ဓားချီကို ဟန့်တားနိုင်ခဲ့သော်လည်း မတည်မငြိမ်ဖြစ်နေသော နျူကလိယား ထိပ်ဖူးကဲ့သော စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်နေသည်။

ဝမ်လင်းက ထိုခဏတွင် လက်ညိုးနှင့်လက်မကို ပွတ်ချေလိုက်ရာ လေထဲတွင် ရပ်တန့်နေသည့် ဓားချီက ရွှေရောင် အမှုန်အမွှားများ အဖြစ် ပြောင်းလဲကာ ချက်ချင်း ပြိုကွဲသွားခဲ့သည်။

ဤမြင်ကွင်းက သီချင်းတစ်ပုဒ်၏ စာသားနှင့် ခံစားချက်ကို သတိရစေသည်။

"မင်းရဲ့ လက်ချောင်းထိပ်တွေနဲ့ ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်ပြီး ငါ့ကို အစိတ်စိတ် အမြွှာမြွှာ ပြိုကွဲအောင် လုပ်လိုက်ပါ"

အရာအားလုံးက လွယ်လွယ်ကူကူ ဖြင့်ပင် ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

မိစ္ဆာ အင်ပါယာ ကွာဖီက ဝမ်လင်းကို တအံတသြ စိုက်ကြည့်နေသည်။

ဤလူငယ်လေးက မှန်းဆ၍ မရအောင် သန်မာသော်လည်းကလေးကလား ဆန်သည့် အဖြူရောင် ယုန်ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။