နှစ်ပေါင်းတစ်ထောင်အတွင်း တုနှိုင်းမရသည့် ပြိုင်ဆိုင်မှုတစ်ခုဟု သမိုင်းစာအုပ်တွေ၌ မှတ်တမ်းတင်ခဲ့ရသော်လည်း ယခုလို အခြေအနေမျိုး ဖြစ်လာလိမ့်မည်ဟု မည်သူမှ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပေ။
ကွာဖီက ဒြပ်စင်ငါးပါး အစီအရင်တွင် ပိတ်မိနေခဲ့သည်။
ထိုခဏ၌ ဤကမ္ဘာငယ်လေးရှိ မြို့လယ်ခေါင်တွင် ရောင်စုံအခိုးအငွေ့များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေသည်။
အတွင်းရေးမှူး တာခန်း၊ ကျိုးရီ၊ ကျောင်းအုပ်ကြီး ခြောက်ဦးအပြင် အဆောက်အအုံများတွင် ပုန်းအောင်းနေသည့် ကျောင်းသားများ အားလုံးမှာ ဤတိုက်ပွဲ၏ သက်သေများပင် ဖြစ်သည်။
ဟုတ်ပါသည်.. အတွင်းရေးမှူး တာခန်းနှင့် ကျောင်းအုပ်ကြီး ခြောက်ဦးစလုံးက ဤနှစ်ယောက်ကြားရှိ ရန်စကို ကောင်းစွာ သိထားတာကြောင့် ဝင်ရောက် စွက်ဖက်ဖို့ ရွေးချယ်ကြမည် မဟုတ်ချေ။
ဤထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်မှုမှာ ဝမ်လင်း စိတ်ကူးထားသည်ထက်ပင် ပိုမို ရိုးရှင်းသည်။
ဗိုလ်ချုပ်ရီ၏ လက်ဖဝါးတွင် အလင်းအားနည်းသော ဓားအလင်းတန်းတစ်ခု ပေါ်လာသည်ကို အဝေးကနေ မြင်နေရသည်။
ဤသည်မှာ ဗိုလ်ချုပ်ရီကို ကျော်ကြားစေခဲ့သည့် ဓားလက်ဝါးပင် ဖြစ်သည်။
ကွာဖီနှင့် နောက်ဆုံးအကြိမ် တိုက်ခိုက်စဥ်က ဤဓားလက်ဝါးဖြင့်ပင် ဝမ်မင် တီထွင်ခဲ့သော စောင့်ကြည့်ရေး ချစ်ပ်ပြားကို ကွာဖီ၏ စိတ်ဝိညာဥ်၌ ချန်ထားနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
"အဘိုးကြီး ရီ.. မင်းရဲ့ ဓားလက်ဝါးက ငါ့ကို တကယ်ပဲ အနိုင်ရမယ်လို့ ထင်လား "
ကွာဖီက လှောင်ပြောင်လိုက်သည်။
ဤအခြေအနေထိ ရောက်လာမှတော့ သူဘာကို ကြောက်နေရတော့မည်နည်း။
ကွာဖီ၏ လက်ထဲတွင် အနီရောင်အခိုးအငွေ့နှင့် ခရမ်းရောင် တိမ်တိုက် တစ်ခု ပေါ်လာသည်။
ထို့နောက်တွင် ၎င်းတို့က ခရမ်း နှင့် အနက်ရောင် မှော်စက်ဝန်းများအဖြစ်သို့ ပေါင်းစပ်သွားခဲ့သည်။
