အဖြူရောင်အခိုးအငွေ့ကို ရှူရှိုက်ပြီးနောက် ဝမ်လင်း၏ အစာအိမ်က မီးပုံးပျံတစ်ခုလို ဖောင်းပွလာသော်လည်း အလွန်လျင်မြန်စွာပင် အဆိပ်ပြင်းသော အခိုးအငွေ့များကို ကိုယ်တွင်း၌ သန့်စင်နိုင်ခဲ့သည်။
သူ၏ သူတော်စင်ခန္ဓာကိုယ်မှာ ပြင်ပတိုက်ခိုက်မှုဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိရုံမျှသာမက ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါများ၏ သန့်စင်မှု စွမ်းရည်ကလည်း ထိပ်တန်းအဆင့် ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ မည်သည့်အဆိပ် အမျိုးအစားကို မဆို စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ချေဖျက်နိုင်ပေသည်။
ဤမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း အဆုံးသတ်တွင် ဝမ်မင်က သက်ပြင်းချမိလိုက်သည်။
"ချန်းချောင်.. ချန်းချောင်"
သူက ချန်းချောင်ကို လှုပ်နှိုးခဲ့သော်လည်း ချန်းချောင်က နိုးထလာမည့် အရိပ်အယောင်မျိုး မပြခဲ့ပေ။
ဝမ်မင်က ချက်ခြင်းပင် အနည်းငယ် မပျော်မရွှင် ဖြစ်သွားသည်။
သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ရှိနေသင့်သောသူမှာ ဤကမ္ဘာပေါ်တွင် ဝမ်လင်းက လွဲလျှင် သူ၏ အနာဂတ် ဇနီးသာ ဖြစ်သင့်သည်ဟု သူ တွေးထားခဲ့သည်။
သာမန်အခြေအနေတွင် သူ့ကို အခွင့်ကောင်းယူရန် တတိယလူကို မည်သို့မှ ခွင့်မပြုမည်မှာ သေချာသည်။
ဝမ်မင်၏ အမူအရာကို ကြည့်လိုက်သည်နှင့် ဝမ်မင်၏ စိတ်ကို မဖတ်ရသေးသည့်တိုင် ဝမ်လင်းက သိလိုက်သည်။
သူ့ ဝမ်းကွဲအစ်ကိုက ပေါက်ကရစိတ်ကူးကို တွေးနေခြင်းသာ ဖြစ်နိုင်ချေ ရှိသည် မဟုတ်လော။
ဝမ်လင်း၏ လက်ချောင်းထိပ်တွင် အဖြူရောင် အလင်းတန်းများ တောက်ပလာ၏။
သူက ထိုလက်ချောင်းဖြင့် ချန်းချောင် ရှူသွင်းမိထားသော အဆိပ်ငွေ့များကို ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ ဖယ်ရှားပေးရန် ချန်းချောင်၏ နဖူးကို တို့ထိလိုက်သည်။
ချန်းချောင်က သတိလစ်နေသေးသော်လည်း အခြေအနေက သိပ်မပြင်းထန်တော့ပေ။
သူတို့ ယခုလုပ်ရမည်မှာ ဤအဆိပ်ပြင်းသော အဖြူရောင် အခိုးအငွေ့တွေ၏ အရင်းအမြစ်ကို ရှာဖွေရန် ဖြစ်သည်။
