Affetmek

5.2K 293 566
                                    

Müslüm Gürses - Affet

Bir minnak açıklama: Biliyorum çok sevdiğiniz ve merak ettiğiniz için hep erken bölüm olmaz , hadi iki bölüm olsun gibi istekleriniz oluyor ama emin olun şu bölümleri yazmakta bile zorlanıyorum çoğu zaman. Beni birazcık tanıdıysanız kandırmayacağımı anlamışsınızdır, yazabilecek gibi olsam gerçekten yazar yollarım sürpriz olarak. Ama her hafta sizlere kabalık yapıp "Yazamam, olmuyor" demeye üzülüyorum açıkçası. O yüzden toplu bir açıklama yapmak istedim.

Severim sizi:)

Not2: Wattpad'de sıkıntı olduğu için bölümü atamıyorum, gecikme için özür dilerim😔

Bir haberi alacağınızı fark ettiğinizde hazırlarsınız kendinizi. Beden dikleşir, bütün algılar açılır, dik durulmaya çalışılır. Olabileceğin en güçlü gösteren maskeler takılır yüzlere. Gelen haber her neyse şaşırılmamış gibi yapılmaya çalışılır. Ama içte durumlar çok farklıdır. O dik duruş bütün omurganı önce yakıp sonra donduran his yüzündendir aslında. Önce meşhur kaynar sular dökülür kafandan aşağıya. Kıpkırmızı olsan da yiğitliğe bok sürdürmemek için gülümsemeye çalışırsın. Sonra buz gibi his geçer biraz önce haşlanmış omurgalarından. Vücudun ne olduğunu anlamadan sen kendin durumu anlamaya çalışırsın.

Beyin çok hızlı çalışır mesela öyle anlarda. Her türlü detay gelir aklına olayla ilgili. Her türlü olasılık çok hızlı bir şekilde değerlendirilir. Bir minik çıkış yeri var mı diye bakılır. Varsa belli etmeden oraya odaklanılmaya çalışılır. Gayet normalmiş gibi karşılamaya çalıştığın şeyden nasıl kurtulacağını bulmaya çalışırsın çaresizce. Hani ölürken tüm hayat gözlerinin önünden film şeridi gibi geçer diye bir söylem vardır ya, işte bu durumlarda da olay her neyle ilgiliyse gözünün önünde hızlandırılmış bir şekilde oynar. Hiç görmediğin, dikkat etmediğin detayları kaçırmamak için deli gibi çırpınır beyin.

Ya bırakır çalışmayı tamamen. Derin bir sessizlik kaplar başının içini. Bomboş olursun. Öyle boş ki beyninin içinde fırtına çıkmış gibi bir uğuldama duyulur sürekli. O boşlukta fikirlerin başı boş atılmış bir top gibi oradan oraya seker durur. Hiçbir amacı olmadan, hiçbir yere varmadan; sadece rahatsız eder. Her şey iyice birbirine girer ve bildiğin ne varsa unutursun. Sadece malum olay değil bugüne kadar bildiğin ne varsa gider aklından. Konuşmayı bile unutursun sanki. Ne koruyabilirsin kendini ne de düşünüp bir şey üretebilirsin. Öylece bomboş bir odaya fırlatılmış top gibi seker durursun duvarlardan. Durmaksızın...

CapellaWhere stories live. Discover now