Orién : ANKA ATEŞİ | KADER ATEŞİ | KÜL

KADER ATEŞİ / 9. BÖLÜM

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN :)

Geçen bölümde her paragrafa yorum istiyorum yazdığım için gerçekten her paragrafa yorum yapanlar oldu. Çok mutlu oldum. Çok teşekkür ederim tekrar ^^ İşte, bir yanda oy bile vermeyenler, bir yanda her paragrafa yorum yapanlar ^^

DİKKAT! 

Bu bölüme de kısa diyen olursa eeeh yetti be diyerek engelleyeceğim he! :D

DİKKAT! (Bu ciddi bir uyarı)

Spoiler vermeyin arkadaşlar lütfen. Sizden rica ediyorum spoiler vermeyin. Herkes sizin gibi wattpadde okumaya başlamadı kitabı. 2. kitapta neler olacağını bilmeyen okuyucular da çok. Spoiler vermeniz hem onlara, hem bana, hem de Orién'e çok büyük zarar veriyor. Umarım beni ciddiye alırsınız.

Keyifli okumalar :)

*

Hissediyor musun?

Dengeler bozuluyor.

Tüm sırlar ortalığa saçılıyor.

Dengeler bozuluyor.

Her şey asıl şimdi başlıyor.

Hazır mısın?

Ses kesildiğinde nefes nefese uyandım. Korkmuştum. Bana söyledikleri değildi korkumun nedeni. Korkmuştum, çünkü benimle konuşan ses, benim sesimdi. Ben, kendimi neye karşı uyarıyordum? Bana yine neler oluyordu?

Tavana sabitlenmiş bakışlarımı indirip, alev alev yanan gözlerimi kapattım. Nefesim düzene girdiğinde neler olduğunu anlamaya çalıştım.

Tüm sırlar ortalığa saçılıyor. Dengeler bozuluyor...

Duyduklarım kesinlikle iyi bir anlama gelmiyordu. Tam da final günü olacak şey miydi şimdi bu?

Aklımın içinde yankılanıp duran sesimi def etmek için derin bir nefes alıp başka şeyler düşünmeye zorladım kendimi. Şu an bunu düşünmek istemiyordum. En azından final karşılaşması bitene kadar üzerine kafa yormayacaktım.

Yatağımın üzerinde oturdum. Güneş yeni doğuyordu. Bella gece dört defa yanıma gelip merhemlerimi sürmüş, sargılarımı değiştirmişti. Yaralarımın sürekli oraya buraya değmesi canımı çok yaktığı için tekrar revire gitmiştik. Ellerim ve kollarım baştanbaşa sargı bezleriyle sarılmıştı. Yüzümün sağ tarafı, gözüm de dahil sargı bezleriyle kapatılmıştı. Lily ve Shanny de Bella gibi sürekli uyanıp; beni, Amy'yi, Kathy'yi ve Claire'i kontrol edip, ağrı kesici karışımlar içirmişlerdi.

Kathy'nin dışarıdan bakıldığında bir şeyi yokmuş gibi görünse de, sırtında büyük bir morluk vardı. Kimi yerleri de kötü bir şekilde yüzülmüştü. Gece sürekli merhem sürüldüğünden, üzerindeki her şeyi çıkarıp sadece sargı bezlerine sarınıp yatmak zorunda kalmıştı.

Claire gibi onun da çok fazla ağrısı vardı ama neyse ki Orién'deki ilaçların mucizevi bir etkisi vardı. Şükürler olsun ki öyleydi çünkü tanrım, berbat haldeydik. İlaçların etkisi geçmeye başladığında korkunç acılar çekiyorduk.

Ayağa kalkıp ahşap çerçeveli penceremize uzandım. Chris nedeniyle kapalı duran camı açıp, hafif hafif esen rüzgarın, Orién'in muhteşem kokusunu odamıza taşımasına izin verdim. Orién'in sevdiğim milyonlarca özelliğinin başında geliyordu bu hava. Burası muhteşem kokuyordu; Nate gibi.

Amy ve Bella uyurken huzurlu görünüyorlardı. Yeni güne başlayan kuşların sesi yükselirken, bir süre dışarıyı seyredip ben de huzur depoladım. Artık aynaya bakmanın vakti gelmişti. Masanın üzerindeki ilaçları kolumla karnımın arasına sıkıştırıp banyoya girdim. Şişeleri kenara bırakıp aynaya baktım. Açık olan sol gözümün altındaki morluktan başka renk yoktu yüzümde.