Orién : ANKA ATEŞİ | KADER ATEŞİ | KÜL

KADER ATEŞİ / 37. BÖLÜM

Fantastik kategorisinde olmamamız ile ilgili elçilerin duvarına yazdığımda etiketlerin uygun olmasıyla ilgili bir cevap aldım. Mizah ve romantizm kitapları sırf etiket var diye fantastik kategorisine girebiliyorken... Gerçekten şaka gibi... Bu saçma sistemin düzelmesini umut ederek beklerken sizi daha fazla Orién'siz bırakmak istemedim. Sizin ne suçunuz var ki, değil mi? Zaten finale çok az kaldı. 

*

"Ordunun tecrübeli yaşlılardan çok, cesur gençlere ihtiyacı vardır."

Başkomutan Danow, orduya alınan öğrencilerin isimlerini açıkladıktan sonra, Orién'in efsanevi komutanının sözü ile konuşmasını alkışlar eşliğinde bitirmişti. Ve bu konuşma, Lermont'taki bir okul yılını resmi olarak kapatmıştı.

Danow'un işaretiyle tüm birinci ve ikinci sınıf öğrencileri, yılsonu değerlendirmesinin asıldığı panolara koştu. Claire ufak boyundan yararlanarak en öne geçip, parmağını isimlerin yazılı olduğu sayfanın üzerine koydu. Çok aşağı inmesine gerek kalmadan bir çığlık attı.

"Elena! Birinci sınıfı birinci olarak bitirmişsin!"

Bunu duyan herkes beni alkışlamaya başlamıştı.

Claire yeniden panoya dönüp devam etti.

"Aman tanrım! Bella ikinci, Kathy üçüncü, ben dördüncü, Shanny beşinci, Lily altıncı, ve Amy yedinci olmuş!"

Sevinç çığlıkları ve alkışlar birbirine karışırken birbirimizi sarılarak tebrik ettik.

Oyunları kazanmamız, Lily için yaptıklarımız ve tüm o yan güçler bizi sıranın en başına yerleştirmişti.

***

Gece geç saatlere kadar birlikte oturmuştuk. Nate, Lucas, Jeff, Tyler ve Andore de birinci sınıfı başarı ile geçtiğimizden, bizi tebrik etmek için uğrayıp, yeniden saraya dönmüşlerdi.

"Claire, benimle gelmeyeceğine emin misin?" diye sordu Kathy, boyut kapısını oluşturmadan hemen önce.

Kolumu Claire'in omzuna atıp, kendime çektim. "Siz zaten aynı odada sürekli birliktesiniz. Bu tatilde ben nereye Claire oraya," dedim gülerek.

"Hem sen de biraz kafanı dinlemiş olursun,"dedi Claire de gülerek.

Kathy, ikimize birden sarıldı. "Sizi özleyeceğim."

"Boyut kapısı oluşturmak bir saniye bile sürmüyor Kathy," dedim bıkkınlıkla. "İstediğin zaman gelebilirsin."

"Acaba sabahları ailemle vakit geçirip, akşam uyumak için buraya mı gelsem?" dedi, espriyle.

"Bize uyar," dedi Claire.

Lily, Kathy'nin beline sarıldı. "Merak etme, ben onları aratmayacağım."

Lily ve Kathy birlikte boyut kapısından geçip evlerine gittiler.

Ardından Bella ve Amy de bizimle vedalaşıp, diğer boyuta döndüler. Orién'de yalnızca Shanny, Claire ve ben kalmıştık. Shanny de ertesi gün kardeşini ziyarete gidecekti. Daha önceki ziyaretlerinden birinde babasının ne zaman evde olmayacağını öğrenmişti. İstediğimiz zaman birbirimizi görebilecek olmamıza rağmen hüzünlü hissetmiştim.

Shanny ve Claire, Amy ve Bella'nın yataklarına yattığında, ben de kendi yatağıma yattım. Bir sene bitmek üzereydi. Öyle çok şey yaşamıştık ki bu bir senede. Öyle çok acılar çekmiştim ki... Ne kadar çok ihanet görmüş, ne kadar çok düşüp yeniden kalkmıştım. Ama hepsinden önemlisi, bu yıl bana yeni bir aile vermiş, gerçek ailemi ise tanıma fırsatı sunmuştu. Anne ve babamın nasıl insanlar olduğunu öğrenmiştim. Onların fotoğraflarına bile sahiptim artık.