Orién : ANKA ATEŞİ | KADER ATEŞİ | KÜL

KADER ATEŞİ/ 50.BÖLÜM

Pekâlâ, aklımı çelmeyi başardınız. ORİEN bitmiyor! :) Kitap buradan devam edecek kütüphanenizden kaldırmayın. 

Bölümü okumak için sabırsızlandığınızı biliyorum ama LÜTFEN bunları okumadan bölüme GEÇMEYİN. Ayrı bir duyuru olarak yayımlamak istemiyorum çünkü anlamadığım bir şekilde büyük çoğunluğunuz duyuruları okumuyor. Aynı soruları almak, hem de cevaplarını duyurduğum soruları almak inanın sıkıcı oluyor. 

Öncelikle desteğinizi her zaman hissediyordum ama son zamanlarda öylesine yoğun hissettirdiniz ki bunu... Tüm o yorumları ve mesajları okumak inanılmaz bir duyguydu benim için. Onlarca farklı kişiden bizim bir aile olduğumuzla ilgili onlarca aldım. Evet, biz gerçekten büyük bir aileyiz. Ve ben, benim Ankalarımı üzmeyeceğim. 

Normalde bu bölümden hemen sonra, peş peşe yayımlayacağım 3 partlık finalle kitabı sonlandıracaktım. Kitabı uzatmaya karar verdiğim için bu 3 partlık finali 3. kitabın sonuna eklemek için şimdilik rafa kaldırıyorum. 

Aslında bir yandan korkuyorum. Ya batırırsam? Ya sıkılırsanız? Ama önemli değil. Hepiniz okumayı bıraksanız da sorun değil. Orién'in hayatlarınıza dokunduğunu biliyorum. Bir sürü mesaj aldım bu konuda. Eğer sıkılırsanız, Orién'i sevdiğiniz bölümleriyle hatırlayacağınızı biliyorum :)

3. kitapta bol bol diğer karakterleri göreceğiz. Onları da sevip destekleyeceğinizden eminim :)

Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. 

Bu bölüm, Kader Ateşi'nin son bölümü. 3. kitabın adını ve ne zaman yayımlayacağımı instagramdan duyuracağım :) Hadi 3. Kitabın adını tahmin edin. Bilen olursa ilk bölümü ona ithaf edeyim :) 

Sadece birazcık zaman ve sabır istiyorum sizden. Bu sürede Cadı ve Tanrıça Asâra'ya başlarsınız belki? :)

Keyifli okumalar :)

*

Okuduğu büyülü sözler, gökyüzünde gürlüyordu. O büyü gücünü körüklerken ben de gücünü çaldım. Büyüsü bir şimşek olarak tam üzerime inerken, elimin ufak bir hareketi ile sol tarafa, ormana düşmesini sağladım. Büyük bir gürültünün ardından gökyüzüne yükselen bir alev topu ilişti gözüme.

Bir şimşek daha gelirken, bu sefer ona gönderdim. Savuşturması kolay olmuştu.

Büyü gücünü ne zaman kullansa ondan bir parça çalıyordum. Bunu yapabileceğim aklımın ucundan bile geçmezdi. Beni yönlendiren içgüdülerimdi. Anka'nın ateşi kader ateşine evrildiği anda evreni anlamaktan ziyade onun bir parçası olmuştum. Beni o yönlendiriyordu.

Onun hayatını diğerleri gibi sonlandıramazdım. Onun ruhu iblise aitti çünkü. Ruhu ile birlikte kaderi satılmıştı. Aptal. Kendi kaderi kendi ellerinin arasındayken iplerini iblise teslim etmişti. İnsanoğlunun biraz daha fazla güç için yapmayacağı şey yoktu.

Bedeni de çok güçlüydü. Yaptığı büyülerden çevresine bir kalkan oluşturmuştu. Fırtına çıksa, evler uçar da o yerinden kıpırdamazdı.

Gücünü toplarken ben de gücümü topladım. Elimi cebime attım ama aytaşım düşmüştü. Kurt beni oradan oraya fırlatırken düşmüş olmalıydı. Önemli değildi. Artık ne şansa ne de beni güçlendirecek farklı şeylere ihtiyacım vardı.

Şu an vücudumdaki yaralardan ve kırıklardan tek bir tanesi bile beni acıdan yerlere düşürecek güçte olsa da onları bir kenara atıp görmezden geldim. Savunma bitmişti, şimdi saldırı zamanıydı.

Onun insanlarından aldığım güçleri birleştirip, kendi ateşimle yaktım. İkimiz birden güçlerimizi açığa çıkardığımızda gücün etkisi bizi bile etkilemişti. Üzerimizde tonlarca basınç varmış gibi hissediyorduk. Ayakta durmak zordu.