Orién : ANKA ATEŞİ | KADER ATEŞİ | KÜL

KÜL| 15. Bölüm | Orién 5 yaşında!

5. yılımız kutlu olsun :) Bu beş yılda beni destekleyen herkese sonsuz teşekkür ederim ♥ Beş yaşında bir çocuğum varmış gibi hissediyorum :)

*

"Gitmeden Relinan Akademisi'ni ziyaret etmenizi çok isterim," dedi Tonemun, kahvaltıda. "Belki onlara gösterebileceğiniz birkaç şey vardır. Ayrıca Bella ve Elena'nın güçleri son derece ilgilerini çekecektir."

Tam olarak aradığım fırsat gelmişti. Herkes seve seve gideceklerini söylerken, "Ben kendimi pek iyi hissetmiyorum," dedim, üzgün bir ifadeyle. "Bugün biraz dinlensem iyi olur. Ama kendimi iyi hissedersem söz veriyorum yarın ziyaret edeceğim."

Relinan akademisi araştırmamın ikinci ayağı olabilirdi.

"Öyleyse sana hemen bir şifacı ayarlayıp bizim için de sarayda kalacağımız farklı bir plan hazırlayalım."

Tonemun, isteklerimizi yerine getirmek için odada bekleyen çalışanlardan birine başıyla işaret verdiğinde çalışan hemen salondan çıktı.

"Lütfen ertelemeyin, ayrıca şifacıya da hiç gerek yok. Sadece yorgun hissediyorum." Odada bekleyen diğer saray çalışanına döndüm. "Gidip şifacıya ihtiyacım olmadığını söyler misin? Kimseyi boş yere telaşlandırıp vakitlerini çalmak istemiyorum."

Ben burada neler döndüğünü anlamaya çalışırken beni sürekli kontrole gelen bir şifacı isteyeceğim son şeydi.

"Pekâlâ öyleyse," dedi Tonemun.

Nate, masanın üstündeki elimi tuttu. "İstersen yanında kalabilirim."

"Bence Orién prensi ve güçlü bir element sahibi olarak orada olmalısın."

Nate, sarayda kalmak istememin kendimi iyi hissetmememle alakası olmadığını bildiği için ısrarcı olmamıştı.

Amy'ye baktım. "Amy benimle kalır." İmalı bir şekilde ekledim: "Bir şeye ihtiyacım olursa yardımcı olur."

Amy bir anlığına bana şaşkınlıkla baksa da, "Tabii," dedi hemen. Gerçekten hasta olsam yanımda kalır, daha önce defalarca kez olduğu gibi benimle ilgilenirdi ama bu isteğimin altında farklı bir şey olduğunun farkındaydı. Tüm arkadaşlarım bir şey olduğunu anlamıştı. Yorgunum, biraz dinlenmeliyim tarzı şeylerin pek benlik olmadığını hepsi biliyordu. Amy, bugün benimle kaldığında ne olduğunu öğrenecekti ama endişelerimden habersiz arkadaşlarım için de alttan alta bir uyarı olmuştu bu.

Neşeli bir şekilde kahvaltımızı yaptık. Aslında, neşeli gibi görünerek kahvaltımızı yaptık.

Kahvaltıdan sonra onlar arabalara binip Relinan Akademisi'ne doğru yola çıkarken, biz de Amy ile odama çıktık. Çıkarken güçlerimi kullanıp düşmanca hisler besleyen birileri var mı diye çevremdeki enerjilere göz atmayı düşündüm ama yapmadım. Güçlerimi kullandığım hissedilirse bir şeylerden şüphelendiğim de hissedilirdi.

Amy yanımda yürürken elbiseler, takılar gibi kızsal şeylerle ilgili bir şeyler söylüyor, ben de dinliyormuş gibi davranıp ara ara bir şeyler söylüyordum. Odama yaklaştığımda gücümün minicik bir kısmını kullandım. Etrafta bizi dinleyen ya da gözetleyen kimse yoktu.

Neşeli bir ruh hali içinde saçma konulardan bahseden Amy, odama girdiğimiz anda ciddileşti.

"Ne oluyor?" diye sordu, fısıldayarak.

"Kontrol ettim kimse yok," dedim. Bir yandan da her ihtimale karşı üzerimdeki gösterişli kıyafetlerden kurtulmak için rahat kıyafetler seçmeye giriştim. "Rahat konuşabiliriz. Ve sorduğun soruya gelecek olursak, henüz bilmiyorum."