တားမြစ်ဇုန် ဆယ့်သုံး(တားျမစ္ဇုန္ ဆယ့္သုံး)[Book-1]

အခန်း-(၃၃) ဥမင်လိုဏ်ခေါင်း

Zawgyi

အခန္း-(၃၃) ဥမင္လိုဏ္ေခါင္း

ေကာင္းခ်င္းက်ဳံယဲ့စကားေၾကာင့္ ကြၽန္မ ဆြံ႕အသြားတယ္။

နြၽယ့္ကြၽမ္းကိုက ေပၚျပဴလာျဖစ္လြန္းေနတာမ်ားလား?

ေျပာရရင္ ကြၽန္မတို႔ စစေတြ႕တုန္းက ကြၽန္မျဖင့္ ေကာင္းခ်င္းက်ဳံယဲ့ကို မ်က္လုံးကြၽတ္မတတ္စိုက္ၾကည့္ခဲ့တာေတာင္ သူကြၽန္မကို သတိမထားမိခဲ့ပါဘူး။‌အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မက အေနာက္ဘက္ခ႐ိုင္မႉးျဖစ္ေနတာေတာင္မွ သူကြၽန္မကို လုံးဝမသိခဲ့တာပါ။ဒါေပမဲ့ နြၽယ့္ကြၽမ္းကိုက် သူက မွတ္မိေနခဲ့တာတဲ့လား?

အဲ့တာက ကြၽန္မကို တကယ္‌ စိတ္တိုလာေစတယ္ေနာ္။

ကြၽန္မ နြၽယ့္ကြၽမ္းကို မ်က္ေစာင္းထိုးပစ္လိုက္တယ္။ခ်ီးထုပ္ပဲ...သူ႔စီမွာစြဲကပ္ေနတဲ့ နတ္ဆိုးေကာင္က တကယ့္ကို ကြၽန္မထက္ပို နာမည္ႀကီးေနတာပဲ။

ကြၽန္မေတြးေနတုန္း ေကာင္းခ်င္းက်ဳံယဲ့က ကြၽန္မတို႔ပတ္ပတ္လည္ကို ေဝ့ဝိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။

"ဒီသစ္ပင္ေတြကိုစိုက္တဲ့သူကလည္း အနီးအနားမွာရွိေနမွာပဲ ေျပာရရင္ ငါကလူရွာတဲ့ေနရာမွာ အေတာ္ဆုံးမဟုတ္သလို ဒီသစ္ပင္ေတြကိုလည္း စူေလာ္စိုက္ထားတယ္ဆိုၿပီး မင္းတို႔ေတြအထင္လြဲမခံႏိုင္တာေၾကာင့္ ဒီသစ္ပင္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မင္းတို႔နဲ႔အတူ ငါပါလိုက္စုံစမ္းမယ္"

ကြၽန္မ သူ႔ကိုခ်က္ခ်င္းစိုက္ၾကည့္ၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။

"ကြၽန္မတို႔က ဘာလို႔ရွင့္ကိုယုံရမွာလဲ"

ေကာင္းခ်င္းက်ဳံယဲ့က ကြၽန္မကို ေမွာ္ဆန္ဆန္အၿပဳံးၿပဳံးျပလာတယ္။သူ႔အၿပဳံးေၾကာင့္ ကြၽန္မႏွလုံးသားတကယ္ပဲ ေႏြးေထြးလာရျပန္တယ္။

သူကေတာ့ ၿပဳံးေနရင္းနဲ႔ ဆက္ေျပာလာပါတယ္။

"ဒါျဖင့္ မင္းမွာတစ္ျခားအစီအစဥ္ရွိလို႔လား ၿပီးေတာ့ ေစာေစာက မင္းေျပာခဲ့သလို ကေလးေတြက အဲ့ေခ်ာက္ထဲရွိေနမယ္ဆိုရင္ ငါ့အကူအညီနဲ႔လည္း ကယ္ေပးလို႔ရတာပဲ ေျပာရရင္ ေတာင္ဘက္ခ႐ိုင္ နယ္စပ္သစ္ပင္ေတြေၾကာင့္ မင္းတို႔မွ မဟုတ္ဘူး တစ္ျခားဘယ္သူ႔ကိုမွငါ ျပႆနာမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး"