တားမြစ်ဇုန် ဆယ့်သုံး(တားျမစ္ဇုန္ ဆယ့္သုံး)[Book-1]

အခန်း-(၁၅၆) အော်မီတော်ဖော်

Zawgyi

အခန္း-(၁၅၆) ေအာ္မီေတာ္ေဖာ္

ကြၽန္မ ၾကာပြတ္ကိုျပန္ယူရင္းနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီ ခုန္တက္သြားတယ္။

ကြၽန္မ ေရြ့လ်ားလိုက္တာနဲ႔ ျမဴခိုးေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ေနာက္ဆံုးထိ ရုန္းထြက္ရင္း ႀကိဳးစားေနတဲ့ တလိုင္ကိုျမင္လိုက္ရတယ္။တလိုင္ရဲ့ အၾကၫ့္က ထူးျခားေနတာကိုလည္း ကြၽန္မ သတိထားမိခဲ့တယ္။

ဗုန္း!

ကြၽန္မတို႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ထပ္ၿပီးမည္းေမွာင္လာျပန္တယ္။ကြၽန္မရဲ့ MF ကို အာရံုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေျမျပင္ေပၚမွာ ေျခႏွစ္ဖက္လံုးနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။

တလိုင္က ဒီလိုေမွာင္မိုက္တဲ့ေနရာကို အၾကာႀကီးမထိန္းထားႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုရိွရမယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မေတြးမိပါတယ္။အားနည္းခ်က္တခ်ိဳ႕ရိွရမယ္ ဒါမွမဟုတ္ အဲ့တာရဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ပယ္ဖ်က္ႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခုရိွသင့္တယ္။

ခုခ်ိန္မွာ သူက ကြၽန္မတို႔ကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ သူ႔ရဲ့ အစြမ္းအစကို မသံုးလာပါဘူး။ၾကၫ့္ရတာ သူ ထြက္ေျပးဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။

ကြၽန္မ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိလိုက္တာနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ျပန္ေတာက္ပလာျပန္တယ္။

"ေဝါင္း---!" 

မီးေတာက္ေနတဲ့ ခ်ီးလင္က ေလထဲ ေပၚလာတယ္။မီးေတာက္ေနတဲ့ ခ်ီးလင္ရဲ့ေမးရိုးကေန မီးလံုးေတြ ထြက္လာၿပီး နြၽယ့္ကြၽမ္းတစ္ဝိုက္က အနက္ေရာင္ ျမဴေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါတယ္။(ခ်ီးလင္ အေကာင္ပံုက အခန္း-(၁၀၄) မွာပါၿပီးပါၿပီ)

နြၽယ့္ကြၽမ္းရဲ့ မ်က္ဝန္းေတြထဲ ေသြးဆာေနတဲ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈကလြဲရင္ လူသားဆန္မႈတစ္ခုမွ မရိွပါဘူး။သူနဲ႔ ေကာင္းခ်င္းက်ံဳယဲ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ကြၽန္မ ဦးတည္ရာကို အျမန္ျပန္ဆုတ္လိုက္ၾကတယ္။

မီးေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ခ်ီးလင္နဲ႔အတူ ခရမ္းေရာင္ကိုယ္က်ပ္ဝတ္စံုရယ္ ခါးအတိသိုးေမြးကုတ္အက်ႌဝတ္ ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ရွည္လ်ားသြယ္လ်တဲ့ သူမေျခေထာက္မွာေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ခါးျမင့္ေဘာင္းဘီရွည္ကိုဝတ္ထားပါတယ္။