Nu ik hem ken

Hoofdstuk 14

Crabbe en Goyle beginnen te lachen. Snape draait zich om naar Draco en vraagt iets. Ik merk dat ik mijn toverstok zo krampachtig vast had, waardoor mijn vingers nu pijn doen. Ik stop mijn toverstok weer weg en staar naar de grond. 'Mister Malfoy begeleidt u naar uw afdelingshoofd', zegt Snape na een kort overleg. Ik kijk verbaasd op, hoe heeft Draco dat voor elkaar gekregen? Snape, Crabbe en Goyle draaien zich om en lopen de gangen uit. Draco is blijven staan tot ze uit het zicht zijn. Ik heb hem al die tijd dankbaar en ongelovig aangekeken. Hij loopt met grote passen op me af. 'Wat doe je?' Zijn gezicht blijft even neutraal staan als eerst. 'Ik..' Wat? 'Het lijkt jou verstandig om 's avonds in je eentje door de school te dwalen?' Zijn stem klinkt boos. Ik had gehoopt op de andere Draco, die ik heb leren kennen. 'Kom', hij pakt mijn arm vast en trekt me mee. Ik probeer mijn arm los te schudden, maar hij houdt me stevig vast. 'Laat los', sis ik. Zijn greep verslapt iets, maar hij blijft me vasthouden.

De gangen waar we doorheen lopen herken ik niet meer. 'Waar gaan we heen?' Het is duidelijk dat hij me niet naar het kamertje van McGonagall brengt. 'Draco', mijn stem klinkt zwak. 'Je maakt me bang'. Wat is er aan de hand met hem? Van zijn gezicht is niks af te lezen, hij kijkt even nors als anders. Draco duwt me een deur door, we staan in een grote toiletruimte. Daar duwt hij me tegen een muur en drukt zijn lippen op die van mij. Eerst wil ik zijn kus beantwoorden, maar dan bedenk ik me weer wat er net is gebeurd. Ik duw hem van me af. 'Wat is dit, Draco?' schreeuw ik. Hij haalt zijn hand door zijn haar en kijkt me dan doordringend aan. 'Je maakt me gek', zegt hij. 'Je maakt alles nog moeilijker'. Ik kijk hem vragend aan, wat bedoeld hij? Nadat ik tegen hem heb geschreeuwd, lukt het niet om nog een woord te zeggen. 'Ik kan je er niets over zeggen, maar man, wat maak je het moeilijk', zegt Draco. Ik voel dat mijn ogen zich met tranen vullen. 'Nee, niet huilen', zegt hij zachtjes. Hij pakt voorzichtig mijn hand vast, maar ik trek me los. 'Wie denk je wel niet dat je bent?' vraag ik, terwijl ik mijn best doe om mijn tranen niet toe te laten. 'De ene keer ben je de liefste jongen ooit, dan doe je weer gemeen en doe je me pijn', ik wrijf over de plek waar hij me net vasthield. 'Waarom zou ik nu ooit nog met je willen praten?' Al mijn romantische gedachten van de afgelopen dagen zijn in één klap weg. Ook al heeft hij me gezoend. Het betekent niks. Hij is een zak. 'Ik dacht nog wel dat..' begin ik. 'Wat?' Draco kijkt me verwachtingsvol aan. 'Nee, laat maar. Er was niks', ik sla mijn armen over elkaar en kijk hem boos aan. 'Ellie', zijn stem klinkt vermoeid. 'Ik doe mijn best'. 'Daar merk ik anders niks van', zeg ik. 'Je vertelde net nog dat ik soms de liefste jongen ooit ben', zegt hij voorzichtig. 'Nou, dat was dan een leugen. Net als alles wat jij tegen me gezegd heb', nu kan ik mijn tranen niet meer bedwingen. Ik sla mijn handen voor mijn ogen en loop van Draco weg. Ik hoor dat hij achter me aanloopt. 'Ellie, luister goed naar me', zegt hij. 'Je bent het meest bijzondere meisje dat ik ooit ben tegengekomen. Je weet me als geen ander rustig te krijgen, ik heb je nodig', zijn stem klinkt bijna smekend. 'Ik denk niet dat ik jou nodig heb', zeg ik. Maar ik weet dat het een leugen is. De momenten met hem zijn de meest fijne van dit schooljaar, hij zorgt ervoor dat ik even nergens aan hoef te denken. Maar dat heeft hij nu verpest, door het zo ingewikkeld te maken. 'Dat meen je niet, Ellie. Als we samen zijn kan ik zien dat je het ook fijn vindt', antwoord Draco. Ik ben tegen een muur gaan staan met mijn armen over elkaar. Draco komt voor me staan en pakt mijn handen, dit keer laat ik het toe. 'Geef je me nog een kans, Ellie? Soms heb ik mezelf niet onder controle. Maar ik wil echt mijn best voor je doen', hij kijkt me verdrietig aan. Ik sla mijn armen om zijn nek en kus hem. 'Dat betekent ja neem ik aan?' vraagt hij, als hij zijn hoofd even van mij wegdraait. Ik knik en leg mijn hoofd op zijn schouder. Ik wil niet meer zonder hem.