Hoofdstuk 66

3.6K 192 20
                                    


Een zeurende pijn in mijn hoofd haalt me uit mijn slaap. Ik weet eerlijk gezegd niet of ik wel sliep, want ik ben ontzettend moe. Langzaam probeer ik omhoog te komen, maar ik word terug geduwd. Ik ben hier niet alleen? Met een schok doe ik mijn ogen open. Ik kijk in de grijze ogen die ik zo heb gemist. Ze kijken me onderzoekend aan. Dan besef ik me pas dat hij het is! 'Draco,' stamel ik. 'Hé,' zegt hij simpel. 'Waarom ben je hier?' vraag ik verbaasd. Ik ben terug in de kelder, waar Lucius Malfoy me heeft weggehaald. 'Het leek Voldemort wel grappig om ons samen in een ruimte te zetten. Aangezien hij er van overtuigd is dat jij me haat en ik van je houd,' legt Draco uit. Ik ga overeind zitten. 'Geloofde hij het echt?' zeg ik ongelovig. Draco knikt. 'Je plannetje heeft gewerkt.' Voldemort is nog stommer dan dat hij eruit ziet. Draco legt een hand op mijn wang. 'Ik heb je nooit pijn willen doen,' zegt hij. Er klinkt spijt door in zijn stem. 'Dat weet ik. Je deed het om jezelf te redden,' zeg ik. 'Ik had voor jou moeten kiezen. Maar ik was zo bang,' zegt hij, terwijl hij mijn handen pakt. 'Het is goed gekomen,' zeg ik. Zijn handen voelen zo vertrouwd. 'Soort van,' zeg ik er snel achteraan. Draco glimlacht moeizaam. 'We zijn tenminste bij elkaar.' 'Dat is alleen maar beter voor het plan van je ouders,' zeg ik. 'Plan?' Draco kijkt me vragend aan. Even raak ik afgeleid door zijn gezicht, ik heb hem zo gemist. 'Je ouders zijn een plan aan het bedenken om ons hier uit te krijgen. Samen. Zodat we veilig zijn,' leg ik uit. 'Echt?' Draco's gezicht klaart op. Ik zie een sprankje hoop. 'Ja, maar daardoor lopen ze zelf wel gevaar,' zeg ik voorzichtig. 'Ik heb de beste ouders,' zegt hij. Dan kijkt hij me geschrokken aan. 'Sorry,' stamelt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Het is oké.' 'Je vader leeft nog,' zegt Draco. Wat? Verbaasd kijk ik Draco aan. 'Hoe?' breng ik uit. 'Ze hebben hem flink gemarteld, met de Cruciatusvloek,' legt Draco uit. Ik krimp ineen als ik denk aan de pijn. Mijn lichaam voelt nog zwak na de vloek. 'Ik weet niet of hij nog is bijgekomen, maar hij leeft wel,' zegt Draco. Ik zucht diep. Mijn vader leeft nog, terwijl ik dacht dat ik hem ook kwijt was. 'Waar is hij?' Draco schudt zijn hoofd. 'Dat weet ik niet.' 'We moeten hem ook weghalen hier,' zeg ik. 'Als we hier ooit wegkomen,' zucht hij. 'Je ouders gaan hun best doen,' zeg ik zelfverzekerd. Draco knikt. 'Kom hier,' zegt hij. Ik schuif dichter naar hem toe. Zijn handen omsluiten mijn gezicht. 'Ik hou zoveel van je,' fluistert hij. Daarna verlies ik mezelf in zijn kus.

'Waar denk je aan?' We zitten naast elkaar tegen de muur aan. Door een ketting om onze enkels kunnen we geen kant uit. Draco bekijkt me vanaf de zijkant. Ik haal mijn schouders op en zucht diep. 'Ik snap niet hoe ik hier in terecht ben gekomen,' zeg ik. 'Sorry, dat is mijn schuld,' zegt Draco. Ik schud mijn hoofd. 'Het speelt al veel langer. Daarvoor moet je jaren terug, toen mijn moeder toverdranken begon te ontwikkelen,' zeg ik. 'Dat ik jou heb is alleen maar een zegen,' fluister ik er achteraan. 'Vanaf het moment dat je zo boos op me was, toen we in een koets op weg naar Hogwarts zaten,' zegt Draco. 'Wat is daarmee?' vraag ik. 'Vanaf dat moment wilde ik je,' zegt hij nuchter. Ik schiet in de lach, waarna ik gelijk mijn handen voor mijn mond sla. Het voelt gek om weer te lachen. Maar dat Draco hier naast me zit, zorgt ervoor dat ik me zoveel beter voel. 'Geen grapje. Ik vond je toen al bijzonder,' zegt hij serieus. 'Waarom?' vraag ik, terwijl ik een gekke kriebel in mijn buik voel. 'Je was zo kwaad op me. Je ging tegen me in. Het maakte me gek,' zegt hij. Ik denk terug aan het moment in de koets. Hij deed alsof er niets aan de hand was en lachte om alles. Vanaf dat moment kwam ik hem vaker tegen dan ooit. 'Je stalkte me,' lach ik. 'Maar het heeft gewerkt,' zegt Draco trots. Ik geef hem een speels duwtje. 'Van samen in een koets, naar samen in de gevangenis,' zeg ik. Draco schuift dichter naar me toe. 'Als ik maar met jou ben, dan is het goed.' Zijn warme handen omsluiten die van mij.

Thanks voor de 2k reads <3 Daar word ik zo blij van! Love, Lynn.

Nu ik hem kenWhere stories live. Discover now