Hoofdstuk 50

3.5K 172 14
                                    


Ik vergeet een paar seconde te ademen. Vervolgens slaat mijn hart drie keer zo snel als normaal. Wat doet hij hier? Ik zie hem gebaren dat ik naar hem toe moet komen. Snel pak ik mijn badjas en knoop het om. Zo stil als ik kan loop ik de trap af. De sleutel van de voordeur ligt zoals gewoonlijk in het laatje van de kast. Door mijn trillende handen lukt het niet om de sleutel in het gat te krijgen. Ik knijp mijn ogen dicht en adem rustig in en uit. Daarna probeer ik het nog een keer. De deur kraakt als ik het open doe, ik krimp ineen. Als mijn vader het maar niet hoort. Ik stap het donker in, met mijn toverstok in mijn hand. Wie weet wat er kan gebeuren. Wie weet of ik dit allemaal droom. Mijn kamer is aan de andere kant van het huis. Met mijn hand tegen de muur loop ik er omheen. Het licht, dat ik vanuit mijn raam zag, is er niet meer. Teleurgesteld wil ik me omdraaien, maar dan zie ik iets bewegen. Vanuit het donker stapt iemand naar voren. Langzaam loop ik ernaar toe. 'Draco?' fluister ik. Ik hoor hoe mijn stem trilt als ik zijn naam uitspreek. De steken in mijn hart herinneren me aan de pijn die zijn afwezigheid met zich meebrengt. Ik ben zo bang dat ik dit droom of gek ben geworden. 'Ellie.' Zijn stem zorgt ervoor dat ik een brok in mijn keel krijg. Ik wrijf in mijn ogen, het is geen droom. In een paar stappen sta ik voor hem. Alles in mijn lichaam schreeuwt om zijn aanrakingen. Ik wil hem vasthouden en nooit meer loslaten, maar ik houd me in. 'Ik begrijp het als je me nooit meer wilt zien of spreken. Ik heb je weer niet goed behandeld, door je te Verstijven en weg te gaan. Maar mijn familie zou vermoord worden. Het spijt me zo, Ellie. Als het kon was ik bij je gebleven.' 'Dat kon,' zeg ik. Het voelt zo slecht om zo tegen hem te doen. Maar ik moet nu sterk blijven. Als ik gelijk weer aan hem toegeef kan hij me nog erger raken als hij weer weg gaat. 'Hoe dan? Ik had geen keus,' zegt hij wanhopig. 'Dumbledore gaf je de kans,' fluister ik. Draco buigt zijn hoofd. 'Ik wilde het aannemen, maar toen kwamen ze-,' zegt hij zacht. 'Wilde je het aannemen?' vraag ik. Verbaasd maar blij tegelijk. 'Ja, ik had het gedaan als ze niet waren binnengekomen. Maar dat is mijn eigen schuld. Ik ben zo stom geweest. Ik heb echt alles verpest.' Hij verbergt zijn gezicht in zijn handen. 'Hoe kwam het dat je je had bedacht?' Ik weet precies wat ik van hem wil horen. 'Jij was het.' Hij kijkt me doordringend aan, met zijn prachtige grijze ogen. Dat was wat ik wilde horen. Madam Pomfrey heeft het al eerder tegen me gezegd. Ik heb hem geholpen. Hij wilde echt het goede doen, dankzij mij. Nu klink ik heel arrogant, alsof ik zo goed ben. Maar ik ben zo blij dat ik een hem een klein beetje heb kunnen helpen. Op dat moment voel ik zoveel liefde voor de jongen die voor me staat. Het maakt me niet uit dat ik hier met een slaaphoofd in mijn badjas sta. Ik sla mijn armen om zijn middel en trek hem tegen me aan. Ik voel hoe hij twijfelend mijn omhelzing beantwoord. 'Het spijt me voor alles,' fluistert hij tegen mijn haren. 'Ik hou van je,' antwoord ik met mijn gezicht nog in zijn nek. Hij pakt mijn gezicht in zijn handen. 'Nog steeds?' Ik knik. 'Natuurlijk.' Voorzichtig drukt hij zijn lippen op die van mij. Al het verdriet van de afgelopen dagen lijkt in één klap weg te zijn. Zijn handen, lippen en aanwezigheid maken zoveel goed. Ik denk dat ik nooit zoveel van iemand heb gehouden. 'Ik heb je zo gemist,' fluister ik tegen zijn lippen. Ik voel hoe er een traan over mijn wang loopt. Nu niet emotioneel worden. Het plan was om voorlopig niet meer te huilen, maar mijn tranen zijn blijkbaar nog niet op. Draco veegt met de mouw van zijn jas de traan weg. 'Ik ben nu weer bij je,' zegt hij zacht. Voorzichtig glimlach ik, met de gedachten dat hij zo weer weg kan zijn in mijn achterhoofd.

'Er is nog iets wat ik je wil vertellen,' zegt Draco na een tijdje. Met tegenzin maak ik me los uit zijn armen, zodat ik hem aan kan kijken. 'Ik hoop dat je niet boos wordt, maar je moet me geloven. Je bent in gevaar.' Verbaasd kijk ik hem aan. 'Wat bedoel je?'


He's back! <3 Maar waarom is Ellie in gevaar?!

Nu ik hem kenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu