Nu ik hem ken

Hoofdstuk 22

Lieve Gin,
De eerste vakantiedag is alweer voorbij. Wat heb jij gedaan? Ik heb onze rommelzolder opgeruimd en ben tot bizarre ontdekkingen gekomen over mijn moeder. Via een brief is het te veel om op te schrijven. Bereid je dus voor op een lang verhaal van mijn kant na de vakantie!
Liefs van Ellie.

Ik haal Lizzy uit haar kooi. Ze wipt al ongeduldig heen en weer als ze me aan ziet komen. 'Je mag een bezoekje aan Ginny Weasley brengen', zeg ik tegen haar. Haar kopje kijkt me scheef aan. Ik bind de brief aan haar poot en zet haar uit bij het raam. Als ze weggevlogen is val ik zuchtend weer op de bank.

De volgende ochtend heb ik tijd om uit te slapen. Mijn vader is naar zijn werk, dus we ontbijten niet samen. Als ik wakker word blijf ik nog even liggen. Ik staar naar het plafond terwijl ik denk aan de ontdekking van gisteren. Mama bij Slytherin. Het dringt maar niet tot me door. Al die jaren ben ik voorgelogen. Toch kan ik er niet boos om worden, mama had er haar redenen voor.
Na een uur stap ik uit bed. Het is stil in huis zonder mijn vader en Lizzy. Ik maak een ontbijt voor mezelf klaar en eet het op de bank op. Vandaag wil ik Londen ingaan. Gewoon om rond te dwalen, de etalages te bekijken en in de kerstsfeer te komen. Na het ontbijt trek ik een spijkerbroek aan en een warme trui. Zo blijf ik ieder geval warm als ik heel de dag buiten loop.

Er zijn ontzettend veel mensen in de stad. Ze lopen de winkels in en uit voor de laatste kerstinkopen. Ik loop langzaam tussen de mensenmassa. Ben bijna onzichtbaar. Bij een koffietentje ga ik naar binnen. Ik bestel een koffie en ga aan een hoge tafel bij het raam zitten. Zo kan ik naar buiten kijken. Plotseling klopt er iemand op mijn schouder. Ik draai me om en zie een onbekende vrouw. Ze heeft gitzwart haar en felgroene ogen. 'Ellie Smith?' vraagt ze. Ik knik. 'Je lijkt sprekend op je moeder, hoe is het met haar?' Ik slik en kijk de onbekende vrouw in haar ogen. 'Wie bent u?' vraag ik, haar vraag negerend. 'Ik zat in hetzelfde jaar als je ouders op Hogwarts. Emma Toll', ze schudt mijn hand. 'Mijn moeder leeft niet meer', zeg ik dan. Emma kijkt me geschrokken aan. 'Nee toch! Ik heb haar nu vijf jaar niet gesproken, maar dood?' Ze slaat haar handen voor haar mond. 'Ach meisje, het spijt me voor jullie'. Ik knik dankbaar. Dan bedenk ik me dat zij met mijn moeder op Hogwarts heeft gezeten en misschien wel verhalen over haar weet. 'Bij welke afdeling zat u?' vraag ik. Emma gaat naast me zitten. 'Net zo nieuwsgierig als je moeder was', zegt ze lachend. 'Gryffindor'. 'Bij mijn vader?' 'Ja, door hem heb ik na Hogwarts je moeder leren kennen', zegt ze. 'Met wie ging mijn moeder op Hogwarts om?' vraag ik. 'Heeft ze je nooit wat verteld over haar schooljaren?' Emma kijkt me verbaasd aan. Ik schud mijn hoofd, Emma hoeft niet te weten dat ik pas sinds een dag weet dat ze bij Slytherin hoorde. 'Je moeder ging om met Lucius Malfoy en nog wat andere, daar ben ik de naam van vergeten omdat ze geen bekende families zijn', zegt Emma. 'Lucius Malfoy', zeg ik haar na. 'Hij heeft een zoon van ongeveer jouw leeftijd?', ze kijkt me vragend aan. 'Draco Malfoy, jaartje ouder', zeg ik, vanbinnen voel ik me warm worden bij het uitspreken van zijn naam. 'Lucius Malfoy is nog steeds geen vriendelijke, maar je moeder en hij konden het wel vinden', zegt ze dan. 'Hebben ze ook wat gehad met elkaar?' Ik kijk Emma vragend aan. Emma begint te lachen. 'Jij wilt wel heel veel weten. Maar, dat weet ik niet zeker. Ze heeft er weinig over gepraat', zegt ze. Teleurgesteld kijk ik haar aan, ik had gehoopt dat zij me meer kon vertellen. 'Wat ik wel weet is dat er een bijzondere boom in de tuin van Hogwarts staat, waar zij iets mee te maken hebben', zegt Emma. Ik veer op. 'Een boom?' De enige boom in de tuin is de boom waar ik weleens met Draco afspreek. 'Bij die boom waren Lucius en Suze -ik bedoel: je moeder- vaak te vinden. Ze brachten er uren door samen', zegt Emma. 'Waarom precies bij die boom?' vraag ik nieuwsgierig. 'Het schijnt een speciale boom te zijn. Ben je er weleens geweest?' Ik knik. 'Haar naam staat erin gekerfd'. 'Dat heeft Lucius gedaan, daarom gaat iedereen er vanuit dat ze iets met elkaar hadden', zegt Emma. Lucius heeft haar naam geschreven. Daarom wist Draco natuurlijk van die plek af. 'De boom was belangrijk voor ze, maar waarom is altijd een raadsel gebleven'.