Nu ik hem ken

Hoofdstuk 56

De deur valt langzaam dicht achter de persoon, die de kamer binnen is gestapt. Het is weer helemaal donker in de kamer. Ik houd mezelf heel stil op het bed, in de hoop dat er niets geks gaat gebeuren. De persoon gaat op de rand van mijn bed zitten. Het kost me moeite om stil te blijven liggen. 'Ellie? Ben je wakker?' Zijn stem. Ik krijg kippenvel over mijn hele lichaam. Wat alleen zijn stem al met me doet is niet te beschrijven. Snel ga ik rechtop zitten. 'Draco,' fluister ik. Ik wil zijn hand vastpakken, maar ik grijp mis in het donker. 'Lumos,' hoor ik hem fluisteren. Binnen een paar seconde is de kamer gevuld met licht. Ik knipper met mijn ogen tegen het plotselinge licht. Draco pakt voorzichtig mijn kin vast en kijkt me liefdevol aan. Ik heb hem gemist, zijn ogen, lippen, handen. Ook al is het niet eens 24 uur geleden dat we elkaar zagen. Een snik verlaat mijn lippen. 'Rustig maar, ik ben bij je.' Ik leg mijn hoofd tegen zijn borstkas en focus me op zijn ademhaling. Het kalmeert me. Hij aait voorzichtig over mijn haren. Het doet me denken aan hoe mijn moeder me vroeger kalmeerde, als ik een nachtmerrie had. Dan nam ze me op schoot en zong zachtjes in mijn oor. Maar dit keer is het geen nachtmerrie. Mijn moeder is dood en mijn vader de moordenaar. Weer voel ik een huilbui opkomen waardoor mijn ademhaling sneller wordt. Draco slaat zijn armen stevig om me heen. Hij voelt veilig, langzaam sluit ik mijn ogen. Deze jongen doet zoveel met me. Ik merk hoe ik langzaam weer rustiger word.

'Waar zijn we?' fluister ik na een tijdje. Ik voel me al iets rustiger. 'Bij mij thuis,' antwoordt Draco. 'Echt?' Draco knikt. 'Ons landgoed is de schuilplaats van Voldemort,' zegt hij bars. 'O ja, jullie horen bij hem,' zeg ik nuchter. Draco zucht even. 'Hoe heb je ons gevonden?' 'Ik hoorde geschreeuw in de hal, toen herkende ik je stem. Ik stapte binnen toen je het net had gehoord over je vader. Gelukkig was ik er om je op te vangen,' vertelt hij. 'Ik kan dit allemaal niet aan,' fluister ik. Vermoeid kijk ik hem aan. 'Ik had ook niet gehoopt jou ooit hier te zien,' zegt hij. Voorzichtig drukt hij een kus op mijn voorhoofd. 'Zat ook niet in de planning,' zeg ik, terwijl ik een kleine glimlach laat zien. 'Het spijt me, ik had je eerder moeten waarschuwen,' zegt hij. 'Volgens mij was mijn vader me dan alsnog komen halen.' Langzaam laat ik mijn hand over Draco's wang glijden. 'Ik kan niet te lang blijven, eigenlijk mag ik hier niet eens zijn,' zegt hij dan. 'Waarom niet?' 'Je bent een- euhm-' stottert Draco. 'Wat ben ik?' Ik kijk hem doordringend aan. 'Een gevangene van Voldemort.' Verbaasd kijk ik hem aan. 'Wat heb ik ooit gedaan dat hij me gevangen wilt nemen?' 'Je hebt er bijna voor gezorgd dat mijn plan mislukte,' zegt Draco. 'Is dat het enige? Het is toch gewoon gelukt,' zeg ik verontwaardigd. Draco haalt zijn schouders op. 'Ik weet het ook niet zo goed,' zegt hij. Hij staat op van het bed. 'Ik wil met je mee,' zeg ik bang. Ik wil hier niet in mijn eentje blijven, het maakt me gek. Hij leunt voorover en kust me. 'Blijf alsjeblieft hier en doe geen gekke dingen,' zegt hij. Even laat ik me gaan in zijn omhelzing, maar dan kijk ik hem weer ernstig aan. 'Waar is mijn vader?' 'In een andere kamer, beneden,' zegt Draco. 'Ik wil hem zoveel vragen,' zeg ik. 'Dat snap ik. Maar je kan niet naar hem toe.' Draco pakt mijn handen en trekt me tegen zich aan. 'Ik kom zo snel mogelijk weer,' fluistert hij. Na nog een laatste kus verdwijnt hij door de deur. Ik hoor hoe er vanaf de buitenkant een slot dicht wordt gedraaid. Daarna is het weer stil en donker in de kamer. Alleen met mijn gedachten. Zo denk ik aan dingen waar ik helemaal niet aan wil denken. Wat als ik straks bij Voldemort moet komen? Hoe zou hij eruit zien en wat wil hij van me? Ik word doodsbang bij de gedachte. Met een kus smoor ik een gil. Het is niet eerlijk, ik heb niets fout gedaan. Mijn vader ook niet, waarom gebruikt Voldemort hem dan zo? En mijn moeder. Waarom moest zij dood? Wat heeft zij met Voldemort te maken. Ik heb zoveel vragen, maar niemand om ze aan te stellen.