Hoofdstuk 24

4.6K 189 4
                                    

Mijn koffer staat naast me en Lizzy in haar kooi er bovenop. Ik ben net perron 9 3/4 op gelopen, een dag eerder dan gepland. Ginny en de rest komen morgen pas. Ik wil een dag eerder zodat ik nog de kans krijg om Draco te spreken. Als iedereen er weer is wordt dat veel moeilijker. Het is niet druk in de trein, maar een aantal anderen willen nu alweer naar school. Ik ga in een lege coupe zitten en zet Lizzy tegenover me. Ik heb deze reis nog nooit eerder alleen gemaakt. In mijn eerste jaar begon ik de reis alleen. Maar al snel kwam Ginny bij me zitten. Ze was op zoek naar haar broer en een vriend. Toen ik antwoordde dat ik ze niet had gezien barstte ze in huilen uit. Ik heb haar getroost. We hebben heel de reis gepraat met elkaar. Toen we allebei bij Gryffindor werden ingedeeld konden we ons geluk niet op. Zo is de vriendschap met Ginny gestart, in de trein naar Hogwarts. Nu mis ik haar vrolijke gepraat nog meer.

In de leerlingenkamer is het stil. Er zijn niet veel mensen van Gryffindor op school gebleven. Het haardvuur knappert rustig. Er heerst zoals altijd een vredige sfeer in de kamer. Ik blijf even stil staan om van de rust te genieten, morgen is het voorbij. Met Lizzy in haar kooi stap ik de kamer uit. Ik breng haar naar de uilentoren. Ze gaat vrolijk tussen de andere uilen zitten. Ook zij is weer thuis.

De gangen zijn kaal, de kerstversieringen zijn weggehaald. Ik loop langzaam terug naar onze toren. Mijn gedachten zijn bij mijn vader. Ik kon aan hem zien dat hij erg verdrietig was dat ik weer terug ging. Ook al was hij stil, zag ik hem wel opklaren hoe langer ik er was. Mijn aanwezigheid deed hem goed. Het is fijn om te voelen dat hij me nodig heeft en van me houdt. Ik word uit mijn gedachten opgeschrikt door een bekende stem. 'Ellie?' Ik zie het bleke gezicht van Draco voor me, zijn mooie grijze ogen staan vermoeid. 'Hey,' zeg ik zachtjes. Ik kijk om me heen of er iemand in de buurt is. 'Kom mee.' Draco begint te lopen, de trappen op naar de zevende verdieping. Voor een lege muur loopt hij heen en weer. Ik kijk hem vragend aan. Wat is hij van plan? Na drie keer heen en weer geloop verschijnt er een deur. Dan herken ik de plek, de Room of Requirement. Hier hebben we vorig jaar met Dumbledore's Army geoefend. Draco opent de deur en laat mij voorgaan, de ruimte in. Ik herken de ruimte niet, het is anders dan vorig jaar met Dumbledore's Army. Draco sluit de deur achter zich. 'Waar zijn we?' vraag ik. Ik krijg geen antwoord, maar voel Draco's lippen op die van mij. 'Die twee weken duurde veel te lang,' zegt hij dan. Ik glimlach voorzichtig naar hem. Zijn vermoeide blik heeft plaats gemaakt voor een rustige. 'Gelukkig nieuwjaar,' zeg ik. 'Dat moeten we nog maar zien,' antwoordt hij vaag. Ik besluit er niet verder op in te gaan. 'Hoe was je vakantie?' vraag ik. 'Niet veel gedaan,' zegt hij kortaf. Ik denk dat hij er niet veel over gaat zeggen, dus ik vraag niet door. 'En die van jou?' vraagt hij. 'Het was fijn om bij mijn vader te zijn. Ik heb een bijzondere ontdekking gedaan,' zeg ik. Hij kijkt me vragend aan. 'Kom, we gaan zitten.' Hij wijst naar een kist een stukje verder.

Ik vertel hem hoe ik ontdekte dat mijn moeder bij Slytherin hoorde. Dat ze er niet trots op was. Het verhaal dat het door Draco's vader zou komen laat ik even achterwege. Wel vertel ik over de boom, in de tuin. Dat haar naam erin staat en dat Lucius Malfoy en zij daar veel tijd doorbrachten. Draco heeft stil naar mijn verhaal geluisterd. Zijn blik is onveranderd. 'Wist jij dit?' vraag ik tenslotte. Ik zie hem nadenken. 'Ik wist niet dat jij niet wist dat je moeder bij Slytherin zat,' zegt hij simpel. 'Dus je wist over haar en jouw vader?' Hij knikt langzaam. 'Wat weet je?' vraag ik. Draco glimlacht even moeizaam. 'Jij bent nieuwsgierig.' Dan begint hij te vertellen.
'Mijn vader heeft ooit verteld dat hij een vriendin had toen hij op Hogwarts zat. Ze heette Suze Johnson. Ze hadden samen een plek om te studeren en praten. Bij de boom in de tuin. Op een dag heeft hij een bezwering over de boom uitgesproken.' Draco stopt plotseling.

Nu ik hem kenWhere stories live. Discover now