Nu ik hem ken

Hoofdstuk 90

Anderhalf uur later stappen Draco en ik het huis van Alexander weer in. Draco draagt een tas met daarin simpele grijsbruine hakjes. Dit keer wilde ik zelf betalen. Draco heeft de jurk al betaald en ik wil echt niet weten hoe duur die was. Het was rustig bij de winkels, niemand heeft wat gemerkt van het gedoe vannacht. De dreuzels worden nog niet vermist, maar dat komt snel genoeg. Ik merkte dat we allebei gespannen waren toen we door de straat liepen. Draco had mijn hand vast, maar ik zweer dat hij zijn toverstok in zijn andere hand had. Hij keek steeds zenuwachtig om zich heen. Ik neem het hem niet kwalijk, want ik deed precies hetzelfde. Bij elk onverwacht geluid trok Draco me een zijstraat in. Elke keer was het vals alarm. Het was 'veilig' in de winkelstraat. Toch was ik blij toen we net weer de gang van Alexanders huis instapte. Ook Draco ademde opgelucht.

'Was het leuk bij de winkels?' Alexander zit tegenover ons aan de keukentafel. Hij kijkt ons glimlachend aan. Het verbaast me weer hoe relaxt hij onder alles is. 'Ik doe het niet voor mijn plezier,' bromt Draco. Hij zit met zijn neus in the Daily Prophet. 'Het was prima,' zeg ik glimlachend. 'Dus je bent helemaal klaar voor de bruiloft?' vraagt Alexander. 'Bijna.' Alexander staat op van tafel. 'Ik heb nog iets voor je,' zegt hij. Met die zin heeft hij ook Draco's aandacht getrokken: hij kijkt op uit de krant. Nieuwsgierig kijk ik Alexander aan. 'Ik ga het even halen.' Hij loopt de keuken uit. 'Wat zal het zijn?' Ik kijk vragend naar Draco, die het natuurlijk ook niet weet. 'Geen idee,' zegt hij.

Na een paar minuten komt Alexander de kamer weer binnen met een rood fluwelen doosje. Hij gaat aan tafel zitten en zet het doosje op tafel. 'Dit is van je moeder geweest. Het heeft jaren bij je opa en oma in huis gestaan, want ze heeft het nooit meegenomen toen ze trouwde. Ze kreeg het op haar 16e verjaardag van mij. Nu wil ik het aan jou geven, jij bent ook bijna jarig toch?' Brandend van nieuwsgierigheid knik ik. Door alle gebeurtenissen heb ik er niet bij stilgestaan dat 14 augustus al dichtbij is. Zoiets als een verjaardag doet er ook niet toe als je hele wereld is ingestort. Alexander maakt voorzichtig het doosje open.

In het doosje ligt een prachtige ketting. De ketting zelf is zilver en is met een klein slotje dicht te maken. Aan de ketting hangt een grijs steentje, waar een lichtroze gloed overheen ligt. Het lijkt wel of er licht vanaf komt. 'Wauw,' zeg ik ademloos. Voorzichtig pak ik de ketting uit het doosje. 'Waarom heeft mijn moeder die niet meegenomen?' vraag ik verbaasd. 'Ze droeg het tot ze een ketting van Joshua kreeg. De ketting was oud geworden, maar ik heb met een speciale drank ervoor gezorgd dat het weer zoals nieuw werd,' vertelt Alexander. Ik stel me mijn moeder voor met de ketting om haar hals. Het moet haar fantastisch hebben gestaan, zoals het zou kleuren bij haar huid en haren. Dan besef ik me dat het mij dan ook goed moet staan, aangezien ik een soort kopie van mijn moeder ben. 'Mag ik de ketting om?' vraag ik onzeker aan Alexander. Hij lacht. 'Natuurlijk, ik heb het aan jou gegeven,' zegt hij. 'Laat me je helpen,' biedt Draco aan. Hij heeft al die tijd in stilte naar ons en de ketting gekeken. Ik overhandig hem de ketting en houd mijn haar omhoog.

Hij legt de ketting om mijn hals en sluit het slotje. Er gaat een rilling door me heen als ik zijn vingers in mijn nek voel. 'Het staat je prachtig,' zegt Alexander goedkeurend. 'Net je moeder.' Draco knikt enthousiast. 'Het staat je goed,' zegt hij. Met mijn hand pak ik de ketting vast. Het voelt alsof mijn moeder weer een stukje dichterbij me is. 'Bedankt,' glimlach ik naar Alexander. Hij legt even zijn hand op die van mij. 'Het kan je goed van pas komen,' zegt hij. Verbaasd kijk ik hem aan. 'Wat bedoel je?' 'Je denkt toch niet dat ik zomaar iets aan je geef?' grijnst hij. 'Wat dan?' vraagt Draco. Ook hij barst van de nieuwsgierigheid. Hij zit zelfs op het puntje van zijn stoel, wat me aan het lachen maakt. 'Ik heb er gisteren een bezwering over uitgesproken,' zegt Alexander trots.

Hé! Bedankt voor jullie reacties op mijn vraag gisteren. Ik ben al hard aan het nadenken over de titel van het nieuwe boek en wat er allemaal kan gaan gebeuren. Dit boek is dus bijna klaar! Fijn om te weten dat jullie verder willen lezen in een nieuw boek :)

Vandaag weer even een korter hoofdstuk, want ik redt het niet met schrijven. De komende hoofdstukken blijven ook deze lengte. Love, Lynn.