Nu ik hem ken

Hoofdstuk 21

'Ik weet nog dat de Sorteerhoed lang moest nadenken voordat hij iets zei. Je moeder werd bij Slytherin ingedeeld. Ik bij Gryffindor. We zagen elkaar soms in de lessen, maar gingen nooit met elkaar om. Pas na onze jaren op Hogwarts leerden we elkaar kennen via ons werk. Ze werkte toen ook op het Ministry of Magic. Toen heeft ze verteld dat ze zich nooit een echte Slytherin heeft gevoeld. Als enige in haar familie is zij daar terecht gekomen. Ze ging met Lucius Malfoy om. Eén van de grootste slechteriken van de school op dat moment. Ze deed nooit mee met zijn pestpartijen, maar trok wel veel met hem op. Ze heeft me nooit verteld wat er tussen hun aan de hand was. Sommige zeiden dat ze verkering hebben gehad, anderen dat hij haar alleen maar bij zich hield voor een goed imago. Ik weet wel dat ze na een heftige ruzie nooit meer met elkaar hebben gepraat. Je moeder wilde daarom ook niet herinnerd worden aan Slytherin, dus heeft volgehouden dat ze bij Gryffindor was ingedeeld. Ze was enorm trots dat jij bij Gryffindor kwam, zo had ze het gevoel dat ze toch iets goeds bereikt had op Hogwarts. Je was haar grote trots, Ellie. Ze kon alles van Malfoy vergeten, ik merkte dat ze gelukkiger werd'.

De woorden van mijn vader galmen na in mijn hoofd. Lucius Malfoy en mijn moeder? De vader van Draco, de jongen waar ik nu mee aan het daten ben. En dan nog Slytherin en mijn moeder? Ik ben van de ene verbazing in de andere gevallen. Ik kijk mijn vader vol ongeloof aan. 'Slytherin?' Mijn vader knikt langzaam. 'Dan zijn er niet alleen slechteriken vandaan gekomen', zeg ik. Hij glimlacht. 'Zeker niet, je moeder was een van de liefste mensen die ik ooit ontmoet heb'.
'Lucius Malfoy he?' Ga ik verder. 'Zijn zoon zit in het zesde jaar nu', zeg ik. 'Die is vast geen haar beter dan zijn vader', zegt mijn vader vastbesloten. 'Ze zeggen het', zeg ik zachtjes. Ik wen eraan dat iedereen van het slechtste uitgaat wat Draco betreft. 'Maar de ruzie was niet perse de schuld van Malfoy?' vraag ik dan. 'Ik ga er wel vanuit. Die man is door en door slecht', zegt mijn vader boos. Ik word met de seconde nieuwsgieriger naar het verhaal achter de ruzie van Lucius Malfoy en mijn moeder. Het probleem is dat ik er waarschijnlijk nooit achter kan komen. Mijn moeder is er niet meer en Lucius Malfoy spreek of zie ik nooit. Misschien kan ik iets via Draco proberen, bedenk ik dan. Ik ben vastbesloten om erachter te komen.

Na het verhaal van mijn vader ben ik weer naar de zolder gegaan. Misschien ligt er meer in de kist waar ik het bestaan niet vanaf weet. Ik pak een stapel foto's uit de kist. Familiefoto's van vroeger. Onder de stapel foto's ligt een koffertje. Voorzichtig pak ik het eruit en leg het op de grond voor me. De koffer gaat stroef open. In de koffer ligt een stapeltje kleren, ze zien er oud uit. Ik zie een herkenbaar logo op een van de kledingstukken. Slytherin. De kleuren zijn vervaagd, maar ik kan duidelijk de slang en de versiering eromheen onderscheiden. Een trui, jasje, sjaal en gewaad liggen in de koffer. Voorzichtig trek ik het jasje aan. Het ruikt oud, maar past me perfect. Even bedenk ik me hoe het geweest zou zijn als ik ook bij Slytherin was ingedeeld. Een normale relatie met Draco, maar geen vriendschap met Ginny en Hermione en de rest. En mijn moeder was dan minder trots geweest. Zorgvuldig vouw ik de kledingstukken terug in de koffer.

Na de koffer vind ik weinig interessants. Wat oude schoolboeken, kleden en een uilenkooi. Dat laatste neem ik mee naar beneden om op te knappen voor Lizzy.

Aan het eind van de middag heb ik de kist helemaal doorzocht en weer netjes ingedeeld. De spullen van mijn moeder wil ik niet weggooien. Verder heb ik een paar oude planken weggegooid en kleden opgevouwen. Nu zit ik uitgeput met een boterbiertje op de bank. De eerste dag van de vakantie en ik mis Hogwarts en de mensen daar nu al.