Nu ik hem ken

Hoofdstuk 17

Dit keer valt het niet op dat ik door de gangen loop. Door de wedstrijd van net zijn er nog veel mensen. Als ik Draco nu tegen zou komen, heb ik geen idee hoe ik moet reageren. Het liefst vlieg ik hem om zijn nek, maar dat kan niet. Ik loop traag, terwijl ik alle gezichten die voorbij komen bekijk. De meeste mensen zijn druk in gesprek. Ze merken mij niet op. Dat zorgt ervoor dat ik ongezien bij de poorten naar de tuin kan komen. Buiten is het ijzig koud, ik ben vergeten een jas mee te nemen dus draag alleen mijn Gryffindor kleurige kleding en een jasje. Ik loop naar de boom en zoek beschutting tegen de wind. Ook al heeft Gyffindor (eerlijk) gewonnen, ben ik niet erg blij. Iedereen leek zo gelukkig met elkaar. En ik zit hier alleen, geen lieve of lovende woorden voor mij. De naam van mijn moeder brengt me dit keer geen rust. Ik voel me alleen en ze kan me niet helpen. Voor ik het door heb stromen de tranen over mijn wangen. Met mijn mouw veeg ik ze snel weg, maar ze blijven komen. Het verbaast me dat ik ineens een emotioneel wrak ben. Zo ken ik mezelf helemaal niet meer. Laatst met Draco barstte ik ook ineens in tranen uit en nu weer. Ik houd niet van huilen, dan voel ik me zwak. Het doet me ook denken aan mijn moeders dood. Daarna heb ik dagen gehuild. Ik heb mezelf toen beloofd nooit meer zoveel te huilen, niet om iemand of iets. Maar nu voelt het alsof ik weer terug bij af ben. Het stomste is dat ik niet eens weet waarom ik huil. Om Ginny en Dean, Draco, mijn moeder? Ik merk hoe moe ik word van deze emoties. Langzaam leg ik mijn hoofd op mijn knieën neer, mijn armen om mijn benen heen.

'Ellie, wat doe je hier?' Een bezorgde stem zorgt ervoor dat ik op schrik. Het is schemerig en ik heb het ontzettend koud. 'El, gaat het?' Ik kijk in de bezorgde ogen van Ginny. Mijn ogen voelen dik en mijn benen slapen van lang zitten in dezelfde positie. 'Hoe laat is het?' vraag ik. 'Het is al bijna etenstijd', zegt Ginny. 'We hebben super lang naar je gezocht. Je wilt niet weten wie ons de tip gaf zodat ik hier nu ben'. Vragend kijk ik Ginny aan. 'Malfoy'. Bij het horen van zijn naam ga ik rechtop zitten. 'Wat zei hij?' vraag ik. 'Dat hij je richting de tuin had zien gaan aan het begin van de middag', legt Ginny uit. 'Aardig van hem', zeg ik zachtjes. 'Kom El, je bent hartstikke koud', Ginny pakt mijn hand en helpt me omhoog. 'Gaat het wel? Je ogen..', begint ze. 'Ja, het gaat', onderbreek ik haar. Ginny kijkt me even vragend aan maar haalt dan haar schouders op.

Ik heb me even opgefrist en warm aangekleed, nu lopen we de Grote Zaal in. 'Weasley, je vriendinnetje gevonden?' De stem van Draco klinkt spottend. 'Ja, dankjewel voor de tip', zegt Ginny vrolijk tegen hem. Het voelt vreemd dat Ginny zo aardig tegen Draco doet, dat gebeurt nooit. Ik glimlach naar Draco en wil doorlopen. Hij pakt mijn arm en trekt me naar hem toe. 'Maak me nooit meer zo ongerust', fluistert hij. 'Sorry', zeg ik zachtjes. Hij laat me los en lacht nog even lief naar me, dan draait hij zich om en loopt naar zijn tafel. 'Wat zei hij?' Ginny kijkt me nieuwsgierig aan. 'Dat ik niet meer zomaar de tuin in moet gaan', zeg ik. 'Als klassenoudste wil hij dat even duidelijk laten weten', verzin ik verder. 'Als ik niet beter wist zou ik denken dat hij iets aardigs zei, hij lachtte zo echt', grinnikt Ginny. 'Misschien is hij toch wel ergens nog aardig', opper ik. Ginny kijkt me lachend aan. 'Ik geloof er niks van. Hij heeft Harry een gebroken neus getrapt aan het begin van het jaar'. Ik zucht, waarschijnlijk zal niemand van mijn vrienden ooit iets goeds in hem zien.

'Ellie, we hebben naar je gezocht', Hermione kijkt me bezorgd aan. 'Had even tijd nodig', zeg ik met een glimlach. Hermione ziet er zelf ook niet erg gelukkig uit. Ik vraag me af wat er aan de hand is, maar als ze een dodelijke blik werpt op Ron en Lavender weet ik genoeg. 'Fijn dat je er weer bent', zegt Hermione. 'Dankzij Malfoy', zeg ik lachend. 'Ja, echt bijzonder dat hij uberhaupt reageerde toen Ginny iets vroeg', Hermione kijkt bedenkelijk. 'Vind het wel aardig van hem', zeg ik. 'Hij is dit jaar echt anders', zegt Hermione met een frons.