Nu ik hem ken

Hoofdstuk 33

'Draco,' fluister ik. 'Het spijt me zo, Ellie. Ik hou van je.' Zijn stem breekt. Ik voel een verschrikkelijke pijn in mij. Mijn benen beginnen te trillen. Het is alsof de hele aarde draait. Ik zak neer tegen de stam van de boom. 'Als je van iemand houdt, zorg je er toch voor dat je diegene gelukkig maakt?' Mijn stem klinkt onvast als ik deze woorden uitspreek. 'Je bent gelukkiger zonder mij. Ik wil je niet meenemen in mijn problemen,' zegt hij zacht. 'Zie ik er nu gelukkig uit?' Ik schreeuw. Hij hurkt voor me neer. Zijn handen omsluiten mijn gezicht. 'Ellie, luister goed. Ik doe dit omdat ik van je houdt. Ook al breekt dit mijn hart. Ik heb geen keus. Geloof me alsjeblieft als ik zeg dat je beter af bent zonder mij.' Zijn grijze ogen kijken me doordringend aan. De woorden die hij zegt klinken als de waarheid. Ergens voel ik dat ik hem geloof. Maar ik wil dat niet. Het betekent dat hij echt in gevaar is. Die gedachte maakt me ontzettend bang. Maar ik weet: ik moet zonder hem door.

Met een zwaar gevoel stap ik de leerlingenkamer van Gryffindor in. Ik kan Ginny niets vertellen. Ze weet niet eens dat er iets was tussen Draco en mij. Misschien is het dan ook beter dat het voorbij is. Ik hoef niet meer te liegen tegen mijn beste vriendin. Vriendschap is belangrijker dan een vriendje, zeggen mensen weleens. Deze zin blijf ik voor mezelf herhalen. De leerlingenkamer zit vol, iedereen praat door elkaar heen. In het midden zie ik Katie Bell staan. Al die maanden heeft ze in St. Mungo's Hospital for Magical Maladies en Injuries gelegen. Maar ze is helemaal hersteld. Iedereen is blij om haar te zien, behalve Cormac. Hij zit in een hoekje van de kamer, met zijn armen over elkaar. Katies terugkomst zorgt ervoor dat hij zijn plaats in het team moet afstaan. De blijdschap straalt van iedereens gezicht af. Zo voel ik mij absoluut niet. Ik heb eerder de neiging om naast Cormac te gaan zitten. Dat zou natuurlijk gek zijn. Maar ik ben gewoon niet in de feeststemming. Voorzichtig probeer ik naar boven te glippen. 'El!' De stem van Ginny klinkt boven de rest uit. Ik sta stil op de traptrede en draai me langzaam om. Ze staat nu onderaan de trap. 'Hoe was het gesprek?' vraagt ze. 'Goed. Maar ik voel me niet zo lekker, dus ik ga naar bed,' zeg ik. Het is niet gelogen dat ik me niet lekker voel. Sinds tijden heb ik me niet zo slecht gevoeld. Van binnen voel ik me leeg en gebroken. 'Vervelend. Ik kom straks voor het eten wel even bij je kijken,' zegt Ginny lief. Ik glimlach en ren de trap verder op. Pas als ik in mijn bed lig moet ik vechten tegen de tranen. Ik wil hier niet om huilen. Als ik huil voel ik me nog zwakker. De emoties van binnen hebben me moe gemaakt. Ik voel hoe mijn ogen langzaam dichtvallen.

Als ik mijn ogen weer open doe zijn er uren verstreken. De maan schijnt door het raam naar binnen. Langzaam duw ik mezelf omhoog. Ginny zit op de rand van haar bed. 'Ik maak me zorgen om je,' fluistert ze. 'Ik ben gewoon een beetje ziek,' antwoord ik. Ze schudt haar hoofd. 'Je hebt gedroomd.' Met grote ogen kijk ik haar aan, bang voor wat er komen gaat. 'Het is toch Malfoy he?' vraagt ze. 'Malfoy?' 'Die jouw moeder heeft vermoord,' zegt Ginny voorzichtig. Ik zeg niets. 'Je praatte in je slaap. Malfoy. Doe het niet. Je maakt me kapot. Ik kan het niet missen.' Zelf weet ik natuurlijk dat het hier niet om Lucius Malfoy gaat. Maar de enige mogelijke connectie die ik met de Malfoys heb is zijn band met mijn moeder. 'Dumbledore vermoedt het,' zeg ik. Mijn leugen komt zo mooi uit. Vanmiddag bij Dumbledore geweest, nu verdrietig door het nieuws. Het is niet eens dat ik lieg nu, Dumbledore vermoedt het echt. 'Wat erg voor je, El,' zegt Ginny, terwijl ze op mijn bed gaat zitten. 'Ik wist niet dat ze zo slecht waren.' Ik schud mijn hoofd. Dat wist ik ook niet, vooral niet nu ik Draco ken. 'Ik voel me wel echt ziek,' zeg ik zachtjes. De pijn in mijn binnenste is nog duidelijk aanwezig. Ginny voelt aan mijn hoofd. 'Je bent ook wel warm.' Ik laat mezelf weer in mijn kussen vallen. 'Ik ben moe.' 'Het is ook al tijd om te slapen,' zegt Ginny terwijl ze opstaat.