Nu ik hem ken

Hoofdstuk 51

'Je vader is onder invloed van de Imperiusvloek.' De wat voor vloek? De woorden komen me ergens bekend voor, maar ik kan me niet herinneren wat het betekend. Dat het iets slechts is kan ik horen aan het woord vloek. 'Imperius?' stamel ik. 'Met de Imperiusvloek krijg je totale beheersing over iemand. Zo kan je diegene onder druk zetten en dingen laten doen en zeggen die hij niet zelf wil doen,' legt Draco uit. 'Wie doet dan bij mijn vader?' vraag ik verbaasd. 'Iemand die het niet erg vindt om een onvergeeflijke vloek te gebruiken.' Ik denk even na. Het zal toch niet..? 'Voldemort?' Draco krimpt ineen als ik de naam uitspreek. Maar tot mijn grote schrik knikt hij. 'Je weet dat ik ook bij hem hoor. Daarom weet ik dit,' fluistert hij. 'Maar-.' Ik weet niet hoe ik hierop moet reageren, mijn vader hoort bij de verkeerde kant? Dan denk ik terug aan de ruzie die we hadden. Zijn ogen, zijn geschreeuw. Het was allemaal niets voor hem. 'Waarom mijn vader?' vraag ik. 'Hij werkt op het Ministry of Magic, er zijn meer mensen onder invloed van de vloek,' zegt hij. 'Heb je iets geks gemerkt aan hem de laatste tijd?' Langzaam knik ik. 'Hij werd boos toen ik zei dat ik verdrietig was om Dumbledore en over mijn moeder begon. Hij heeft-' Mijn stem stokt in mijn keel. 'Wat heeft hij gedaan?' Ik hoor een agressieve klank in Draco's stem. 'Ik dacht dat hij me iets aan zou doen. Hij had zijn toverstok op me gericht. Maar ik duwde hem weg, daarna was hij weer helder,' fluister ik. Ik voel Draco zijn armspieren aanspannen. 'Hij mag je echt geen pijn doen,' zegt hij boos. 'Ik wil dat je morgen weg gaat hier. Je bent niet veilig in je eigen huis,' vervolgt hij. 'Weg? Waar moet ik heen dan?' De gedachte dat ik weg moet bevalt me helemaal niet. 'Ga naar de Weasleys of zoiets,' zegt hij. Ze zien me al aankomen. Ik zou voor mijn vader zorgen in de vakantie. 'Je moet me beloven dat je gaat,' fluistert hij dan. Zijn ogen kijken me doordringend aan. Hoe kan ik hem ooit iets weigeren? Ik kijk naar beneden, hoe onze handen elkaar vasthouden. 'Oké,' fluister ik. 'Morgen moet hij werken, dus dan kan ik ongezien weg.' Ik realiseer me dat morgen eigenlijk vandaag is. Het is al na middernacht geweest. 'Ik zal je komen opzoeken daar. We zoeken wel een manier,' zegt Draco. Hij legt zijn hand op mijn wang. 'Ik zal ervoor zorgen dat je veilig bent.' 'Ik geloof je,' zeg ik. Daarna druk ik mijn lippen op die van hem. Niet van plan om hem ooit nog los te laten. Het liefst laat ik hem nooit meer gaan.

Toch sluip ik, een tijd later, in mijn eentje de trap op. Nu Draco weg is voel ik hoe moe ik eigenlijk ben. Niet heel gek, als je midden in de nacht uit je slaap wordt gehaald. Gapend stap ik mijn bed in, voor wat uurtjes slaap.

'Lizzy, jij mag alvast op reis naar Ginny.' Ik zet de kooi bij het open raam en doe het deurtje open. Lizzy kijkt me met een schuin kopje aan, alsof ze wil vragen waarom ik er zo brak uit zie en wat ik van plan ben. Ik bind een brief om haar pootje, waarop ik aan Ginny uitleg dat mijn vader niet in staat is om nog voor mij te zorgen. 'Ga maar,' moedig ik haar aan. 'Ik ben er morgen ook.' Even later stapt ze haar kooi uit en spreidt ze haar vleugels. Als ik met Lizzy in een kooi op reis ga, trek ik teveel aandacht. Zo kan ze ook alvast aan Ginny doorgeven dat ik eraan kom. De Weasleys zijn ongelofelijk gastvrij, dus het is vast geen probleem. Ik pak mijn koffer onder het bed vandaan en begin met inpakken. De kleren lagen nog maar net terug in de kast. Net een dag thuis en weer moet ik weg. Maar ik heb Draco beloofd dat ik niet thuis zou blijven. Mijn vader vormt een gevaar nu Voldemort hem in zijn macht heeft. De rillingen lopen over mijn rug als ik bedenk wat hij allemaal kan doen. Zo'n verschrikkelijke tovenaar mag niet zo machtig zijn. Ik word misselijk als ik denk aan wat hij allemaal heeft gedaan. Harry Potters ouders vermoord, Ginny bijna vermoord, tientallen keren geprobeerd Harry te vermoorden. En dan heb ik nog geen eens alle andere onschuldige mensen genoemd die onder hem hebben geleden. Hij moet zelf dood.