Nu ik hem ken

Hoofdstuk 35

Ik fluister zijn naam, maar hij reageert niet. Natuurlijk niet, hij is dodelijk gewond geraakt. De huid die ik kan zien is bedekt met wonden. Door het opgedroogde bloed ziet het er heftig uit. 'Wat heb je gedaan?' vraag ik zachtjes. Ik ga er vanuit dat hij me ergens wel kan horen. 'Je hebt me laten schrikken,' zeg ik. Voorzichtig pak ik zijn hand vast. Die ligt slap in de mijne. 'Draco, ik was gebroken de afgelopen dagen. Ik kan helemaal niet zonder je. Alsjeblieft, laat me nooit meer zo alleen. Ik heb je nodig.' Ik breek. Na dagen boos en verward te zijn, voel ik nu intens veel verdriet. Mijn tranen druppelen op de witte lakens waar Draco onder ligt. Vermoeid door emoties ga ik op een krukje naast zijn bed zitten. 'Je mag me niet in de steek laten nu,' fluister ik. Ik leg mijn hoofd op onze handen.

Een hand op mijn schouder schrikt me op uit mijn slaap. Madam Pomfrey kijkt me verward aan. 'Ellie Smith?' Snel sta ik op. Ik strijk mijn kleding glad. 'Ik euhm,' stamel ik. Mijn hoofd voelt zwaar en mijn ogen doen pijn van de tranen. 'Waarom ben je hier?' vraagt Madam Pomfrey. 'Bezoek,' fluister ik. Voor haar moet dit een ongewone situatie zijn. De beruchte Draco Malfoy met een simpel meisje van Gryffindor. 'Het is geen bezoektijd,' zegt ze, terwijl ze me naar de uitgang duwt. 'Nee! Laat me alstublieft bij hem blijven,' zeg ik wanhopig. Ze stopt. 'Heb je daar een goede reden voor?' Ik kijk haar aan, mijn goede reden vindt zij vast niet goed genoeg. 'Ellie?' Vanaf Draco's bed klinkt een zwakke stem. Ik duw Madam Pomfrey aan de kant en buig me over het bed heen. Draco's ogen kijken me vermoeid aan. 'Ellie,' zegt hij zacht. Ik voel weer tranen in mijn ogen. 'Je kan hier niet zijn,' zegt hij. 'Ik laat je echt niet alleen nu.' Mijn stem klinkt onvast. 'Mensen zullen je zien.' Ik schud mijn hoofd. 'Dat maakt me niet uit. Ik wil niet bij je weg,' zeg ik. Hij glimlacht kort, maar dan zie ik de ernst in zijn ogen. 'Het is gevaarlijk.' 'Ik weet het. Maar ik ben niet degene die gewond in de ziekenzaal ligt, dus het komt wel goed,' zeg ik. 'Potter,' zegt hij bars. 'Weet je nog wat er gebeurt is?' vraag ik. Hij knikt. 'Ik was bij de toiletten, toen ik plotseling die Potter zag. Ik werd boos, omdat hij me volgde. Ik wilde hem vervloeken maar miste. Na een kort gevecht hoorde ik Potter een rare spreuk zeggen. Plotseling voelde ik een diepe pijn en werd alles zwart.' Als hij uitgepraat is klinkt de stem van Madam Pomfrey. 'Ellie, je moet nu weg. Ik ga Draco verder onderzoeken nu hij weer wakker is,' zegt ze. Ik pak Draco's hand stevig vast. 'Ik kom snel terug,' beloof ik. 'Blijf hier.' Hij kijkt me smekend aan. 'Ik heb jou ook nodig.' Hij heeft me dus toch gehoord, toen ik tegen hem praatte. Ik kijk Madam Pomfrey aan. Ze schudt haar hoofd. 'Jij moet slapen, het is al middernacht.' 'Ik mag niet in mijn eentje over de gangen middenin de nacht,' probeer ik. Plotseling komt deze strenge regel me goed uit. Madam Pomfrey zucht. 'Daar heb je gelijk in. Ik pak even een pyjama voor je, dan kan je hier slapen.' Trots kijk ik Draco aan. 'Dan ben je dichtbij me,' fluistert hij tevreden.

Ik kan me omkleden in een aparte ruimte. In mijn ziekenzaalpyjama loop ik de ziekenzaal weer op. Madam Pomfrey is al druk bezig met het onderzoeken van Draco. Ze bestudeert de wonden en doet een aantal testen. Vanuit mijn bed bekijk ik ze. Langzaam vallen mijn ogen dicht.

Als ik mijn ogen weer open doe zie ik de zonsopgang door de ramen van de ziekenzaal. Langzaam ga ik rechtop zitten. Ik kijk naar Draco, hij slaapt nog. Zo zachtjes mogelijk loop ik naar zijn bed toe. Hij ziet er al beter uit dan gisteren. De wonden zijn zo goed als weg, Madam Pomfrey heeft goed werk geleverd. Alweer. Draco opent langzaam zijn ogen. 'Ik voelde me bekeken,' grijnst hij. Beschaamd kijk ik naar de grond. 'Kom je er even bij liggen? Het is koud buiten de dekens,' zegt hij, terwijl hij op de lege plek naast hem klopt. Na een twijfelmoment ga ik toch naast hem liggen. Het is inderdaad een stuk warmer. Ik nestel me tegen hem aan. Het gevoel dat ik krijg als ik bij hem ben heb ik gemist.