Nu ik hem ken

Hoofdstuk 25

'Een bezwering?' Ik vlieg overeind. Draco pakt rustig mijn hand en trekt me weer op de plek naast hem. 'Ja, een bezwering. Dat als een van hen dood zou gaan, de persoonlijkheid van diegene op de boom zou overgaan. De mensen die dan bij de boom zouden komen kunnen dat voelen,' zegt Draco. Ik kijk hem ongelovig aan. Die boom is dus eigenlijk mijn moeder? 'Wat?' zeg ik zachtjes. 'Haar naam staat in de boom gekerfd. Maar eerst stond die van mijn vader er ook,' zegt Draco. 'Hoe lang weet je dit al?' 'Een paar jaar,' is zijn simpele antwoord. 'Waarom heb je het aan mij verteld?' 'In de trein aan het begin van het jaar zag ik hoeveel het met je deed toen ik het over je ouders had. Het was me duidelijk dat je ze miste. Daarom wilde ik je de boom laten zien. Ik vond dat je recht had om het te weten,' zegt hij. Ik knik. 'Dat is fijn,' zeg ik. Draco pakt mijn hand vast. 'Ik heb gemerkt dat die boom echt iets met je doet.' Ik denk terug aan de momenten bij de boom. Het voelde zo vertrouwd en kalm daar. Behalve die ene keer, toen ik zo verdrietig was. 'Ja, het voelde goed. Behalve die ene keer dat iedereen me kwijt was,' zeg ik. 'Ik weet ook niet alles van die boom, maar daar is vast een reden voor,' antwoord Draco. 'Dankjewel dat je het verteld hebt.' Ik geef hem een kus. Het raadsel van de boom is opgelost. 'Maar ik heb nog iets gehoord,' zeg ik dan. Draco kijkt me vragend aan. 'Toen mijn moeder van Hogwarts kwam wilde ze niets meer met Slytherin te maken hebben. Ook niet met jouw vader. Weet jij wat er mis is gegaan?' Na zijn verhaal van net durf ik alles te vragen. Ik heb steeds meer het gevoel dat hij echt eerlijk is. 'Ze groeiden uit elkaar?' Draco antwoordt vragend. 'Weet jij ook niet wat er is gebeurt tussen hen?' vraag ik teleurgesteld. Draco schudt langzaam zijn hoofd. 'Als ik het wist, zou ik het je vertellen.' Ik staar in de leegte terwijl ik probeer na te denken. Aan wie kan ik nog meer vragen wat er is gebeurt? Mijn vader wist het niet, Emma Toll niet, Draco niet. 'Wat doet het er toe?' Draco's barse stem haalt me uit mijn gedachten. 'Wat bedoel je?' 'Wat maakt het uit wat er gebeurt is? Dat is lang geleden,' zegt hij. 'Ik probeer mijn moeder te leren kennen,' zeg ik. Draco's blik wordt al milder. 'Sorry, dat was ik vergeten.' Zijn hand pakt die van mij vast. 'Had ik al gezegd dat je er mooi uitziet?' Ik grinnik bij zijn woorden. Verlegen duw ik een lok haar achter mijn oren. 'Nee,' zeg ik twijfelend. Draco buigt zich voorover en kust me. Een warm gevoel verspreidt zich door mijn lichaam. Wat is het fijn om, na twee weken, weer met hem te zijn.

'Doe voorzichtig,' zegt Draco. Hij raakt voorzichtig mijn wang aan met zijn hand. 'Jij ook,' fluister ik. De gedachte dat hij mogelijk gevaar loopt blijft door mijn hoofd spoken. Hij opent de deur en voor ik het weet sta ik in een lege gang. Voor een dichte deur. Met tegenzin loop ik terug naar de toren. Het is laat en allang tijd om te slapen. Morgen komt iedereen weer. Dan kan ik Ginny eindelijk in het echt spreken. Met een hoofd vol gedachten val ik die avond in slaap.

Om een uurtje of 1 in de middag stapt Hermoine de leerlingenkamer van Gryffindor binnen. 'Ellie, jij bent er al!' roept ze blij. Ik sta op en geef haar een knuffel. 'Fijn om je te zien,' zeg ik oprecht. 'Heb je een leuke kerst gehad?' vraagt ze. Ik knik. 'Kan beter,' zeg ik zacht. 'En jij?' Hermoine vertelt enthousiast over haar kerstdagen. Het is fijn om te horen dat ze het leuk heeft gehad met haar ouders. Toch kan ik het niet helpen dat ik een steek van jaloezie voel als ze over haar moeder praat. Had ik nog maar een moeder.

Hermoine en ik hebben een wandeling gemaakt door de tuin. We kwamen moeizaam door de sneeuw heen, maar de kou heeft ons goed gedaan. Ik stamp klop wat sneeuw van mijn jas en stap daarna de school weer binnen. De gangen worden steeds voller, omdat er meer mensen terugkomen. Als we bijna bij de toren van Gryffindor zijn, zien we Ginny, Ron en Harry voor het portretgat staan. 'Harry! Ginny!' roept Hermoine. Snel lopen we naar ze toe. Hermoine begint tegen Harry te praten, terwijl ik Ginny knuffel.