အမှိုက်ကောင်လေး၏ပျော်ရွှင်ဖွယ်ဘဝ/ အမွိုက္ေကာင္ေလး၏ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ဘဝ

မုဆိုးကြီး၏နွေးထွေးသောမိသားစု

အပိုင်း (၃၀) မုဆိုးကြီး၏နွေးထွေးသောမိသားစု

ပိုင်အမေသည် ဘာမှမပြောတော့သော်လည်း သူမအလွန်စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်နေရသည်။ အဲတာက ငွေချောင်းထောင်ကျော်လေ ငွေချောင်းတစ်ထောင်ကျော်မှ။

လူများသည် ပိုင်အမေတိတ်ဆိတ်သွားသောအခါ စကားဝိုင်းကိုပြန်လည်စတင်ခဲ့ပြီး ပိုင်အဖေက မူလတွင် ပိုင်အမေအား ပြီးသွားပြီဆိုမှတော့ ထားလိုက်တော့ဟုပြောချင်ခဲ့သော်လည်း သူပြောလိုက်မှပိုဆိုးသွားမှာကြောက်၍ စကားလမ်းကြောင်းသာလွဲရင်း...

"ဒုတိယ ရေတွင်းတူးဖို့က ငွေသုံးချောင်းလောက်ဆိုရပါတယ် ဒါပေမယ့် မင်းက နံရံတံတိုင်းကာချင်တာလား"

တကယ်တမ်း နန်ချောင်းရွာလေးတွင် ပိုင်အိမ်၊ကျန်းအိမ်နှင့်ရှောင်အိမ်တို့လို အနည်းငယ်ပြေလည်သောမိသားစုများကသာ အုတ်ဖိုးတတ်နိုင်၍နံရံတံတိုင်းကာနိုင်ကျတာဖြစ်သည်။ တော်တော်များများကတော့ ဒါကိုမတတ်နိုင်ကျပါဘူး။ သူတို့တွေက ခြံစည်းရိုးအတွက်တစ်ခုခုလုပ်တာ ဒါမှမဟုတ် ဘာမှမလုပ်ပဲ ပိုင်လီတို့လိုအလွတ်ထားတဲ့လူတွေလည်း များတာပါပဲ။

ပိုင်လီက ခေါင်းငြိမ့်ရင်း...

"ဟုတ်တယ်အဖေ ကုန်မှာအရမ်းများလို့လား"

"ငွေဆယ်ချောင်းကျော်လောက်တော့ကုန်မှာပေါ့ မင်းမှာတစ်ရာကျော်ရှိသေးရင် လုံလောက်ပါတယ်"

ပိုင်အဖေစကားကြောင့် ပိုင်လီကစိတ်သက်သာရာရသွားခဲ့သည်။ ရေတွင်းတူးဖို့နဲ့ခြံခက်ဖို့က အရမ်းမကုန်တာ တော်သေးတာပေါ့။

ပိုင်အိမ်တုန်းက ငွေခုနှစ်ချောင်းလောက်သာကုန်ခဲ့သော်လည်း ပိုင်လီ၏အိမ်ဝန်းသည် ပိုင်အိမ်ထက်ပင်ပို၍ကျယ်တာဖြစ်၏။ ဒီအကြောင်းပြောရရင် ဒီတိုင်းပြည်ရဲ့ဧကရာဇ်က သူတို့လိုကျေးလက်က ပြည်သူပြည်သားတွေရဲ့ နေထိုင်ရာအိမ်ရာအကျယ်အဝန်းတွက် စည်းကမ်းတင်းကျပ်ထားခြင်းမရှိသလောက်ပင်။ လယ်မြေတွေဝယ်ချင်ပါကမူ အတိုင်းတာအတိကျနှင့် ငွေပေးချေရမည်ဖြစ်သော်လည်း ဤသို့ရွာများ၏နေထိုင်ရာအတွက်မူ လယ်မြေများထက် ငွေအပုံကြီးပိုနည်းသည့်အပြင် ထိုအချိန်က ပိုင်လီတို့အိမ်အတွက် လာတိုင်းပေးသည့်လူမှာ မူလပိုင်လီ၏ သောက်ဖော်သောက်ဖက်တစ်ယောက်ဖြစ်နေကာ အရမ်းပိုပိုသာသာပိုတိုင်းပေးသွားခဲ့သဖြင့် ပိုင်လီတို့အိမ်အကျယ်ဝန်းက အတော်လေးကိုကျယ်နေတာဖြစ်သည်။