အမှိုက်ကောင်လေး၏ပျော်ရွှင်ဖွယ်ဘဝ/ အမွိုက္ေကာင္ေလး၏ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ဘဝ

အပိုင်း (၁၃၃)

အပိုင်း (၁၃၃) ဇနီးလေး... မိန်းမငယ်လေးတွေက အသေးလေးတွေအတွက်ပါကွာ

"အာ... ဒုက္ခပဲ! ဒီမနက်မှ ကျွန်တော့်ဇနီး ရွေးပေးခဲ့တဲ့ ခါးချိတ်အဆောင်လေး ကျနေခဲ့ပြီထင်တယ် အဖေ ဒီမှာခဏစောင့်ပါဦး! ကျွန်တော်သွားပြန်ရှာလိုက်ဦးမယ်!"

ပြောပြီးနောက် အလျှင်မြန်အထဲသို့ ပြန်ဝင်သွားသောပိုင်လီအား ပိုင်အဖေတစ်ယောက် တားချိန်ပင် မရှိခဲ့ပါချေ။ ဒါ့ကြောင့် သူက သက်ပြင်းချလိုက်ပြီးတော့ပဲ ချောင်ရန်နဲ့အတူ အပြင်ကနေ စောင့်နေလိုက်ရတော့တယ်။

ပိုင်အဖေက သူ့ရဲ့ဒုတိယသား ပြန်အလာကို စောင့်နေတုန်းမှာ ဝယ်လာတဲ့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်နဲ့ မိန်းမငယ်လေးနှစ်ယောက်ကို ပြန်ပြန်ကြည့်ပြီး သက်ပြင်းမချပဲမနေနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ သူက ရုတ်တရက်ကြီး သူတို့အိမ်ထဲကို လူစိမ်းတချို့ ဝင်ရောက်လာမှာကိုအနည်းငယ် စိတ်မသက်စာဖြစ်နေတယ်လေ။

ဒါပေမယ့်လည်း သေချာစဥ်းစားကြည့်လိုက်ရင်တော့ ထိုဝင်လာမည့် လူများ၏ အသက်စာချုပ်များအား သူတို့က ထိန်းချုပ်ထားလေရာ ထိုလူများက သူတို့ကို ဒုက္ခပေးဝံလိမ့်မည်တော့ မဟုတ်ပေ။ ဒီလိုစဥ်းစားပြီး ပိုင်အဖေက သူ့ကိုယ်သူ ဖြေသိမ့်နေချိန်မှာပဲ ပြန်ထွက်လာတဲ့ ပိုင်လီရဲ့နောက်မှာ လက်နှီးစုတ်နဲ့တူတဲ့ လူတစ်ယောက်ပါလာတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ပိုင်အဖေက ထခုန်လုမတတ်ပဲ...

"ဒုတိယ..မင်း... မင်း.. သူက ဘာလို့ မင်းနောက်ကလိုက်လာတာလဲ!"

ပိုင်လီမှာ နောက်က ကောင်လေးကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လိုက်၍ သူက ပိုင်အဖေအား ရှင်းပြလိုက်လေသည်။

"အာ..ဒါက ဒီလိုဖြစ်သွားတာပါ အထဲရောက်မှ ကျွန်တော့်ရဲ့ ခါးချိတ်အဆောင်က ဝတ်လာခဲ့တာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ သတိရသွားတယ်လေ အဲတာ ပြန်ထွက်လာတော့မလို့ပေ ဒီကောင်လေးက နောက်ထပ် အရိုက်ခံနေရတာနဲ့ သနားဖို့ကောင်းနေလို့ ကျွန်တော်... ဝယ်လာလိုက်တာ"

ပိုင်လီရဲ့စကားကို ဆုံးအောင်နားထောင်ပြီး နောက်တော့ ပိုင်အဖေသည် အိမ်ကအဖွားကြီး၏ အခုနောက်ပိုင်း ခံစားချက်များကို နားလည်လာသယောင်ပင် ခံစားခဲ့ရပေသည်။ သူတို့ရဲ့ဒုတိယသားက ဟုတ်တော့ မဟုတ်သေးဘူး။