សំណព្វចិត្តប៉ាតូច{រដូវកាលទី២}

ភាគ: ៩៦

ពេលរាត្រីចូលមកដល់ ម្ចាស់តូចនៅអង្គុយខាងក្រៅតង់ អង្គុយ
មុខភ្លើងដែលបង្កត់ ដុតចោលមុខតង់ យប់ឡើង ម្ចាស់តូចអង្គុយក្រេបវ៉ាញបណ្តើរ សម្លឹងមើលភ្លើងបណ្តើរ ស្របពេលដែលនាងតូច កំពុងតែគេងលក់ក្នុងតង់ បាត់លោកប៉ាយូរពេក នាងក៏ក្រោកចេញពីតង់ មកតាមលោកប៉ា ៖
" ហេតុអីប៉ាមិនគេង? " នាងតូចក្រោកចេញពីតង់មក នាងដើរមកអង្គុយលើភ្លៅលោកប៉ា លើកដៃអង្អែលថ្ពាល់លោកប៉ាតិចៗ ពេលឃើញលោកប៉ាធ្វើមុខស្រងូតស្រងាត់ ដាក់នាង ដូចមនុស្សកំពុងខូចចិត្តរឿងស្នេហាអ៊ីចឹង។
" បងគេងមិនលក់ សឺត!!ក្រអូបណាស់ មាសស្នេហ៍ " ម្ចាស់តូចញញឹមដាក់ប្រពន្ធបន្តិច ក៏ទាញកែវស្រាមកក្រេបតាមក្រោយរួចឱនថើបថ្ពាល់នាងមួយខ្សឺត ថ្ពាល់ក្រអូបប្រហើរ ដែលថើបមិនជិនណាយ។
" ចូលគេងទៅ ចាំកូនម៉ាហ្សាឱ្យប៉ា " នាងតូចញញឹមញញែម
ដាក់លោកប៉ា ពេលឃើញលោកប៉ា មិនសូវសប្បាយចិត្ត អង្គុយ
មុខភ្លើងតែម្នាក់ឯងនេះ បែបនេះ នាងចង់ម៉ាហ្សាធ្វើសរសៃ ឱ្យលោកប៉ាខ្លះ ប្រហែលមួយរយះមុនគាត់ ហត់នឿយអស់កម្លាំងណាស់ហើយ ណាមួយតាមលួងនាងទៀត។
" ម៉ាហ្សាសាច់ត្រគាកបានទេ បងឃ្លានបង្អែមព្រិល " គ្រាន់តែ
ប្រពន្ធប្រាប់ថា ចង់ម៉ាហ្សាឱ្យ ប្រុសកំលោះញញឹមបិទមាត់មិន
ជិតទេ តែខួរក្បាលគិតដល់រឿងផ្សេង ឱនខ្សឹបក្បែរត្រចៀកនាងតូច យ៉ាងច្រលើម រួចប្រញាប់ប្រញាល បីនាងចូលទៅខាងក្នុងតង់។
" ប៉ាប៉ាខូចណាស់ "
" តោះ!! បងឃ្លានខ្លាំងណាស់ ទប់ចិត្តញ៉ាំមិនបាន "
" ញ៉ាំញឹកអ៊ីចឹង មិនក្តៅខ្លួនទេហ្អេស ប៉ាប៉ា? " និយាយមិនទាន់ចប់ស្រួលបួលផង លោកប៉ានាង ក៏បីត្រកងនាងចូលមកខាងក្នុងតង់ រួចដាក់នាងលើកម្រាលពូកទន់ៗ ដោយតាមមកទ្រោបពីលើនាង ដៃនៅមិនស្ងៀម លាត់សើសអាវឃ្លុំនាងឡើងផុតទៅលើ បន្តស្ទាបអង្អែលគល់ភ្លៅរបស់នាង ជារឿយៗ។
" មិនក្តៅទេ សឺត...ក្រអូបណាស់ " ប្រុសកំហូចនាំច្រមុះថើបត្រដុសញីញក់ ប្រឡោះកសខ្ចីនាងតូច ឆ្វេងស្តាំង ថែថើបសើតផ្ការបស់នាង បន្តបង្អូសកាត់ដើមទ្រូងមូលក្លំ របស់ស្រីល្អ។
" ហិហិ កូនរសើប ប៉ាប៉ា " ជុងហ្គុកបានចាត់ការអាវឃ្លុំលើខ្លួន
ប្រពន្ធក្មេង និងខ្លួនឯង បោះគ្រវែងចោលទៅម្ខាង រួចឱនមុខមកថែថើប បឺតជញ្ជក់ក្បាលពោះរាបស្មើ គ្មានខ្លាញ់របស់នាង ធ្វើឱ្យ
ហ្វីយ៉ារសើប រើបម្រះខ្លួន រមួលពត់ពែនពេញពូក។
" អ្ហឹម...បងស្រលាញ់អូន " ជុងហ្គុកវាឡើងមកខាងលើវិញ ឱនថើបបបូរមាត់តូចច្រមិច បឺតជញ្ជក់ក្រេបយករស់ជាតិផ្អែមល្ហែម ទឹកថមស្នេហា យ៉ាងរោលរាល បន្ទាប់មកក៏អង្អែលថ្ពាល់នាងតិចៗ ខណៈដៃរបស់គេម្ខាងទៀត ចាប់ជើង ស្រលូនរបស់នាង មកគេវចង្កេះជាប់។
" ហ្អឹម...អ្ហឺស!! ប៉ាប៉ា " អារម្មណ៍មួយ កំពុងតែពុះកញ្ជ្រោល ក្តៅភាយៗក្នុងខ្លួន ស្រាប់តែកើតមានឡើង នៅសុខៗក៏មានអារម្មណ៍ថាណែនក្តន់ រើខ្លួនទៅណាក៏មិនរួច ព្រោះស្នូលសាច់ទំហំធំ កំពុងតែដោតទម្លុះចូលក្នុងស្រទាប់កុលាប មួយទងរបស់នាង ធ្វើឱ្យនាងតូច ពើងទ្រូងឡើង ស្រវាឱបកលោកប៉ា បន្លឺសំឡេងថ្ងូរហៅឈ្មោះលោកប៉ាភ្លាម។
" អ្ហឺស!! ហ្សឺត...ស្រួលណាស់លោកអើយ " ជុងហ្គុកបិទភ្នែកទាញយកក្តីសុខស្រណុកស្រួល ថ្ងួចថ្ងូរគ្រហឹមដើមក ចង្កេះប្រឹងអុកសម្រុក ពីយឺតទៅលឿនញាប់ស្អេច ដៃដែលទំនេរចាប់ច្បាមសាច់ទ្រូង ទ្រុកទ្រលន់របស់ភរិយា លេងតាមចំណង់តណ្ហា កំពុងតែដុតរោលពុះកញ្ជ្រោល ពេញក្នុងខ្លួន។
" អ្ហាយ...អ្ហា៎ស!! " នាងតូចបញ្ចេញសំឡេងថ្ងូរ មិនយល់ភាសាដៃទាំងពីប្រឹងខ្ញាំសាច់ខ្នង ប្តីចាស់ ព្រោះអារម្មណ៍រោលរាល ក្តៅ
ក្រហល់ក្រហាយ ពេញក្នុងខ្លួន ក្តីសុខស្រណុកស្រួល លាយឡំការឈឺចាប់តិចៗ។
" oh yeah....អូនសម្លាញ់ " ម្ចាស់តូច បានលើកជើងភរិយាទាំងពីដាក់លើស្មា រុញផ្អឹបចង្កេះ សម្រុកស៊កបញ្ជូលក្នុងខ្លួននាងតូច ផ្លឹបផ្លាប់ៗ សូរសំឡេងសាច់ប៉ះសាច់ លាន់ឮសូរខ្ទរពេញតង់
ខណៈនោះដែរសំឡឹងទូរស័ព្ទ ក៏រោទ៍ឡើង នាងតូចលូកដៃ
ចាប់ទូរស័ព្ទយកមកមើល ទើបឃើញថាលេខនោះជាលេខរបស់លោកយាយ ទើបហ្វីយ៉ាប្រាប់លោកប៉ាឱ្យបន្ថយល្បឿនបន្តិច ៖
" អ្ហាយ!! ប៉ាប៉ា ជំទាវយាយខលមក " ដៃកាន់ទូរស័ព្ទយកមកមើលឃើញថាលេខ របស់លោកយាយខលមក នាងតូចបានបន្លឺប្រាប់ប្តីចាស់បណ្តើរ ថ្ងូរបណ្តើរ ស្របពេលចង្កេះកំពុងបោកបក់យោល យោកឥតស្រាកស្រាន រង្គើមួយតួខ្លួន។
ម្ចាស់តូចបានឮក៏ធ្វើមិនឮ ខំសម្រុកញាប់ស្អេក រហូតដល់គ្រប់យ៉ាងបានបញ្ចប់ សម្ងំបង្ហូរសំណើមសខាប់ ចូលក្នុងខ្លួនស្រីក្មេង គ្មានសេសសល់ មួយតំណក់ ហត់ដង្ហក់ ដកដង្ហើមស្ទើរតែមិនដល់គ្នា ជ្រុបមុខនិងដើមទ្រូង មូលក្លំសម្បូរសាច់ទន់ៗ ទ្រលុកទ្រលន់ ទើបហ្វីយ៉ាចាប់ផ្តើមចុចលើកទទួល លេខរបស់លោកយាយ ៖
( អឡូយ៉ាយ៉ាចៅ ហ្អឹកៗ យាយនឹកចៅ ពេលណាចៅមកវិញ? ) លោកជំទាវអង្គុយនៅសាឡុង ហិតប្រេងខ្យល់ ចិត្តរំពៃនឹករលឹកដល់ចៅស្រីសំណព្វចិត្ត គាត់នឹកនាងខ្លាំងណាស់ គាត់រងចាំផ្លូវនាងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ នឹកចៅខ្លាំងពេករហូតដល់គេងយំ។
" ជំទាវយាយ អឺគឺថា...ចៅជិតទៅវិញហើយ ពេលនេះចៅនៅ
ហ្វាមប៉ាតូចណា ជំទាវយាយ ចៅនឹកជំទាវយាយដូចគ្នា"
នាងតូចរុញមុខលោកប៉ាចេញ ព្រោះលោកប៉ាកំពុងព្យាយាមរំខាន
នាងនិយាយទូរស័ព្ទ ជាមួយលោកយាយ លោកប៉ាស្ទាបអង្អែល ច្របាច់ដើមទ្រូងនាង បៅបឺតចុងទ្រូងនាងជីបជុប!។
( ចៅកំពុងធ្វើអី? យាយសុំមើលមុខបន្តិចមក )
" គឺគឺថា ចៅកំពុងងូតទឹក ចៅកំពុងត្រាំទឹកក្តៅ ហិហិ "
( អ៊ីចឹងយាយមិនរំខានទេ ងូតទឹករួច ឆាប់ចូលគេងណា ) នាងតូចជ្រើសកុហស លោកជំទាវចន ព្រោះពេលនេះនាងនិងលោកប៉ាកំពុងតែ មានអីៗជាមួយគ្នា នាងមិនអាចបើកកាមេរ៉ាបានទេ លោកជំទាវញញឹមស្ងួត ផ្តែផ្តាំចៅស្រីមុនពេលចុចបិទ ផ្តាច់ប្រព័ន្ធ។
" ចាសជំទាវយាយ រាត្រីសួស្តី អ្ហា៎ស!! ប៉ាប៉ា " នាងតូចតប
លោកយាយរួចក៏ចុចបិទ តែលោកប៉ានាង កើចាប់ចង្កេះនាងទៅផ្អឹប ស៊កសម្រុក ធ្វើរឿងនោះម្តងទៀត រកតែនាងហាមមិនទាន់ ស្នូលសាច់បានសម្ងំក្នុងខ្លួននាង បាត់ទៅហើយ នាងមិនអាចប្រកែកតវ៉ាបាន មានតែគេងបើកជើងឱ្យលោកប៉ា ធ្វើរឿងនោះ រហូតដល់គាត់ឆ្អែតឆ្អន់។
" ហ្សឺត...អ្ហឺស!! " ហាមអ្នកណាមិនហាម មកហាមប៉ះកំលោះ
កូនពៅត្រកូលចន មិនចេះស្តាប់ប្រពន្ធឡើយ គេកំពុងតែទាញត្រគាកនាងពើងមករកគេ បន្តទាយយកក្តីសុខជាមួុគ្នា ពេញមួយរាត្រី នៅក្នុងតង់នេះ។
" អ្ហា៎ស!! ប៉ាប៉ា ឈប់ទៅហ្ន៎! កូនងងុយ "
" ជាលេសរបស់អូន? អ្ហឺស!! "

១ខែកន្លង...
ត្រឹមមួយពព្រិចភ្នែកសោះ ពេលវេលា បានកន្លងទៅអស់រយះពេលជាង១ខែ ទៅហើយ បទពិសោធន៍ក្នុងជិវិត នៃការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ក៏ច្រើនគួរសមដែរ ក្តីសុខនិងទុកដើរតំណាលគ្នា ចាប់តាំងពីប៉ុន្មានខែមុន រហូតដល់ឥលូវ ដែលហ្វីយ៉ាចាកចេញពីផ្ទះធំ នៅអូស្ត្រាលី ចង់ទៅរស់នៅប្រទេសបារាំងមក វាជាបទពិសោធន៍ដ៏ធំមួយ ក្នុងមួយឆាកជីវិតរបស់ម្ចាស់តូច មិនចង់បែក មិនចង់ឃ្លាតពីនាងដូចមុន ទៀតឡើយ ក្រោយត្រឡប់មកពីផ្ទះហ្វាមរបស់ម្ចាស់តូចនៅជាយក្រុង ម្ចាស់តូចមិនដែលដើរលេងយប់ជ្រៅ ដាច់យប់ទៀតទេ សូម្បីតែបារីក៏ផ្តាច់ ទាស់តែម្យ៉ាង គឺសុរានៅមិនអាចផ្តាច់បាននៅឡើយទេ ព្រោះគេជាអគ្គនាយក ផលិតវ៉ាញនិងស្រាក្រហម។
ព្រឹកនេះ ម្ចាស់តូចបានបើកឡានពីវិមាន មកដើម្បីជូនប្រពន្ធក្មេងចូលរៀនឆមាសថ្មី ពេលនេះនាងជិតបញ្ចប់ឆ្នាំទី១ហើយ ពិតជាលឿនខ្លាំងណាស់ គ្រាន់តែឈប់ឡានភ្លាម មានមិត្ត
សម្លាញ់របស់នាងនៅឈរចាំភ្លាម គឺអៃលីងនិងខេត៍ធី ៖
" កូនចូលរៀនហើយណា " នាងតូចចុចកញ្ចក់ លើកដៃជាសញ្ញាញញឹម ដាក់មិត្តសម្លាញ់ ដែលឈររងចាំ រួចប្រញាប់ប្រញាល ដោះខ្សែក្រវ៉ាត់ចេញពីចង្កេះ បម្រុងនិងបើកទ្វារចេញហើយ លោកប៉ានាងក៏សួរ ៖
" មានភ្លេចអីទេ? " ធម្មតារាល់ថ្ងៃមិនដែលភ្លេចឡើយ ការបឺតថើបបបូរមាត់គ្នា រាល់ពេលពួកគេបែកគ្នាម្តងៗ ជុហ្គុកញញឹមមានល្បិច យកដៃចង្អុលមាត់ខ្លួនឯង ទើបនាងតូច ឱនទៅថើបបបូរមាត់
លោកប៉ាមួយខ្សឺត។
" ជុប!! កូនស្រលាញ់ប៉ាប៉ា "
" ខំរៀនឮទេ ចេះណាស់ បងទៅហើយ "
" ទម្លាប់ឯង ពេលនៅជាមួយប៉ា តែងបឺតមាត់គ្នាបែបនេះឬ?"
បើកទ្វារឡានចុះមក ខេត៍ធីធ្វើមុខឆ្ងល់ដាក់ហ្វីយ៉ា រួចសួរនាងព្រោះមុននេះពួកគេ ឃើញហ្វីយ៉ា និងលោកប៉ារបស់នាង បឺតមាត់គ្នា សំណួររបស់ខេត៍ធី ធ្វើឱ្យហ្វីយ៉ា ទាល់ចម្លើយ រកលេសដោះសារ និងមិត្តមិនចេញ ប៉ុន្តែជាសំណាង អៃលីងយល់សាច់ការ ក៏បបួលមិត្ត ចូលទៅក្នុងសាលា ព្រោះជិតដល់ម៉ោងរៀនល្មម។
" គឺគឺ..."
" ខេត៍ ដល់ម៉ោងចូលរៀនហើយតោះ កុំសួរហ្វីយ៉ាច្រើនពេក "

______
និពន្ធដោយ: មីនស៍ហ្វា
អត់ដឹងWattpad អេតមីនកើតអី Cmtខ្លះតបបាន cmtខ្លះ
តបមិនបាន សូមយោគយល់ផងណា🙏🏻
To be continue