សំណព្វចិត្តប៉ាតូច{រដូវកាលទី២}

ភាគ: ១០៥

ប្រមាណ ជា១០នាទីក្រោកមក បន្ទាប់ពីអ្វីគ្រប់យ៉ាង បានបញ្ចប់ទៅ ថេស្លៀកកន្សែង អង្គុយបែរខ្នង ដាក់អៃលីង នៅចុងពូក
គេអង្គុយជក់បារីបង្ហុយផ្សែង យ៉ាងរំភើយ ពេញបន្ទប់ ព្រោះតែចិត្តនៅខឹងក្រោធ ជាមួយអៃលីង ដោយមិនខ្វល់ខ្វាយ ពីកាយ
តូចល្អិត ដែលត្រូវបានញ៉ាំញីមុននេះ ទន់ខ្លួនល្អូក គេងក្តោបភួយ
ភ្លាមនោះ គេក៏ក្រោកឡើង ៖
" លេបទៅ! លេបនៅនិងមុខយើង " ថេយ៉ុង បោះបារីចោល រួចខាំគុម្ពថ្គាមពើតៗ ពេលឮសំឡេងខ្សឹបខ្សួល យំសសិតរបស់អៃលីង មិនឈប់សោះ ក៏ក្រោកឡើងទៅយកថ្នាំពន្យាកំណើត
ដែលនាងបានទិញមក តែងតែលេបជាប្រចាំ យកមកឱ្យនាងលេប ដោយបានចាប់ក្របួចសក់ក្បាលនាង បង្ខំឱ្យនាងលេបវាចូលពោះ នៅនិងមុខគេ ព្រោះនាង អត់ថ្នាំមួយប្រភេទនេះ មិនបានទេ នាងអាចស្លាប់បាន ប្រសិនបើមិនមានវា។
" អត់ទេ ហ្អឹកៗ អត់ទេ ខ្ញុំមិនលេប " អៃលីងរំកិលខ្លួន គេចចេញ នាងបដិសេធមិនលេបថ្នាំនោះ ថែមទាំង លើកដៃសំពះគេ
នាងយំញ័របបូរមាត់ ភ័យខ្លាចចំពោះ ទង្វើថេយ៉ុងនៅពេលនេះ គេដូចជាបិសាច ជញ្ជក់ឈាមអ៊ីចឹង ភ្នែករបស់គេ ឡើងក្រហមរងាល គំគួនដោយកំហឹង ធ្វើឱ្យនាងតូច ញ័រខ្លួនចំប្រប់
ដូចកូនសត្វ។
" វាជាជម្រើស របស់នាង យើងគ្រាន់តែចង់បំពេញ បំណងនាង ឆាប់លេបទៅ! " ថេយ៉ុង ចូលកាន់តែកៀកនាង ចាប់ច្របាច់មាត់នាង បង្ខំឱ្យនាងលេបថ្នាំពន្យាកំណើត ដោយស្រែកគំហក ដាក់នាង ដូចខ្លាកំណាច។
" ខេះ!ខេះ! លោកអាក្រក់ណាស់ " ថ្នាំបានចូលក្នុងមាត់នាង
តែអៃលីងរើបម្រះ រហូតដល់មានសេរីភាព ហើយខ្ជាក់ថ្នាំនោះចោល នាងយំបង្ហូរទឹកភ្នែក ព្រោះភ័យខ្លាច និងសភាពខឹងសម្បាររបស់ថេយ៉ុងនៅពេលនេះ។
" ចាំទុក យើងមិនឱ្យតំណក់ឈាម ដ៏មានតម្លៃរបស់យើង ដក់ក្នុងពោះ ដ៏ថោកទាបរបស់នាងទេ ប្រសិនបើធ្លោយមានកូន ក៏ទៅយកវាចេញ ជៀសវាងយើងដឹង នាងនិងមិនសល់ សូម្បីតែឆ្អឹង ពេលនោះនាង និងស្គាល់អ្វីហៅថា នររកទឹកភ្នែក យាយកញ្ចាស់នោះ និងពិបាកជាងនាង ដបម្ភៃដង ចាំទុក ចៅស្រី " ថេយ៉ុង ញញឹមចុងមាត់ជាអ្នកឈ្នះ គេសម្ល់ក់មុខនាង ច្របាច់មាត់នាង ស្ទើរតែប្រេះថ្គាម គេបានគំរាមនាង ជាមួយនិងពាក្តពេចន៍ ដ៏សែន
ឃោឃៅ ផ្តាច់ការចំពោះនាង គេនិយាយម៉ាត់ណា ម៉ាត់នោះ
ហ៊ាននិយាយហ៊ានធ្វើ ថាចប់ ក៏រើសអាវរើសខោរ ចាកចេញទៅបន្ទប់ របស់គេបាត់ ដោយមិនខ្វល់ពីនាង។
" ហ្អឹក! បេះដូងលោកសាងពីអ្វី  អ្ហឹកៗ ម៉ាក់ខ្លាចណាស់ "