សំណព្វចិត្តប៉ាតូច{រដូវកាលទី២}

ភាគ: ១២១

គ្រាន់តែអៃលីង បន្លឺសម្តីនិយាយ រំលឹកទាក់ទងនិងលោកយាយ របស់នាង ឡើងមក អៃលីងនាងបានបង្គាប់ឱ្យលោកតាចុង យកចិត្តទុកដាក់ ចំពោះលោកយាយនាងជាងនេះតែបន្តិច និងបង្គាប់ឱ្យគេទៅគេង ជាមួយលោកយាយនាង តែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះលោកយាយនាងសួររកគេជាញយដងពេក។
នាងចង់ឱ្យគេបំពេញតួនាទីជាស្វាមី ដ៏ល្អ ក្នុងនាមជាស្វាមីក្រោយមួយរូប ខ្លះផង ទាំងដែលនាងដឹងស្រាប់ហើយថាគេជាមនុស្សដែលមិនចូលចិត្ត ឱ្យនរណាម្នាក់ មកបង្ខិតបង្ខំ បង្គាប់បញ្ជាឆ្វេងស្តាំ នោះទេ ជាពិសេសគឺរូបនាងផ្ទាល់ មមានឥទ្ធិពលខ្លាំងណាស់ លើរូបគេ ពេលនេះចិត្តគេមាននាង តែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ តែនាងមិនដែលយល់ ពីជម្រៅចិត្តរបស់គេម្តងណាឡើយ នាងយល់តែចិត្តខ្លួនឯង។
ថេយ៉ុងបានគ្រវែងរបស់របរ លើតុចោល គ្មានសល់ ក្នុងខ្លួនពោពេញទៅដោយកំហឹង កំរោលចូលខ្លួន កែវភ្នែកឡើងក្រហមរងាល ក្តាប់ដៃយ៉ាងណែន ខឹងនិងអៃលីង តែមិនហ៊ានប៉ះពាល់ នាងឡើង គ្រាន់តែដើរចេញ ទៅឈរនៅក្បែរមាត់បង្ហួច បន្ធូបន្ថយអារម្មណ៍មិនល្អ ចរិតកំណាចកោងកាច របស់គេ ចេញពីក្នុងខ្លួន ឱ្យអស់ ព្រោះព្យាយាមមិនជះកំហឹងលើនាង។
ចំណែកអៃលីងវិញ នាងមិននិយាយច្រើន នាងផ្ទប់មាត់យំសសិត រត់ចេញពីបន្ទប់គេភ្លាម ព្រោះមិនចង់ឃើញមុខគេ តទៅទៀត នាងឈឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ គេមិនដែលចាត់ទុកនាងជាមនុស្សសំខាន់ ក្នុងកែវភ្នែក របស់គេ ម្តងណាឡើយ អាងអីទ្រគោះបោះបោក កំរោលចូល គ្រប់វិនាទី ពេលគេឃើញនាងម្តងៗ គេប្រៀបដូច ជាមនុស្ស ដែលវិញ្ញាណបិសាចខ្លាកំណាច ចូលសន្ថិតក្នុងខ្លួន អ៊ីចឹង។
" និយាយអីបន្តិចមក បាត់ទៅណាមួយថ្ងៃ " ថេយ៉ុងពាក់អាវឃ្លុំ ដេញតាមចៅស្រី រហូតដល់ក្នុងបន្ទប់ចៅស្រី ចូលមកដល់ភ្លាម ក៏ឃ្ទាស់គន្លឹះទ្វារជិតឈឹង ជៀសវាអ្នកផ្សេងបានដឹងឮរឿង របស់ពួកគេ ថេយ៉ុងចូលមក ក៏ស្រវាកញ្ឆក់ដើមដៃស្រីតូច ដោយសង្កត់សំឡេងមាំ ចោទសួរនាង បែបគ្មានជាតិ តែនាងតូចរលាស់ដៃ រុញគេថយក្រោយ ៖
" អ្ហឺស! ថយចេញ អ៊ុប! " អៃលីងក៏ចិត្តខ្លាំងណាស់ដែរ នាងងាកមករកគេ ដោយរលាស់ដៃចេញ ពីការចាប់ ទាញរបស់គេ ក៏ប៉ុន្តែវាមិនបានផលនោះទេ ថេយ៉ុងរុញផ្អឹបនាង ទៅនិងជញ្ជាំង ថើបបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់ ទន់ល្មើយសុីជម្ពូ ខាំបឺតជញ្ជក់ខ្លាំងៗ គ្មានថ្នាក់ថ្នម រហូតដល់មានអារម្មណ៍ថាឆ្អាប ក្លិនឈាម ជ្រាបតាមគែមមាត់ ទោះនាងខំប្រឹងរើបម្រះខ្លួនយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏គេចាប់សង្កត់ដៃនាង ទៅនិងជញ្ជាំងជាប់ស្អិតដែរ មុខរបស់គេឡើងក្រហមច្រាល ពេញដោយកំហឹង ខឹងគុំគួននាង ដែលចចេសរឹងរូស ប៉ិនតមាត់ប៉ប៉ែះ។
" អ្ហឹម...យើងសួរនាងស្រួលបួល នាងឆ្លើយធម្មតាទៅវា
ថីហ្អា៎ស? " ថេយ៉ុងយកដៃជូតមាត់ខ្លួនឯងចេញ យកមកមើលទើបដឹងថានាង ក៏បានខាំបបូរមាត់គេដែរ ថេយ៉ុងធ្វើមុខកោងកាច ស្រែកគំហស សម្លុតអៃលីង យកដៃច្របាច់កនាងជាប់ និងម្ខាងទៀតទប់ជញ្ជាំង។
" គម្រក់ "
" អ្ហឹម..."
" ថោកទាប លាមក "
" ជេរទៀត យើងមិនត្រឹមតែថើបទេ យើងនិងរំលោភបូក រហូតដល់នាងអន់ចង់ " ថេយ៉ុងញញឹមចុងមាត់ សម្លឹងកែវភ្នែកនាងតូចដោយ កំហឹងចង់ផ្ចាញ់ផ្ចាល ចង់ឈ្នះចិត្ត អៃលីង យកដៃអង្អែលបបូរមាត់នាងថើៗ រួចបោះសម្តីគំរោះគំរោយ នេះចេញមក គេពិតជាមិនអាណិត អាសូរនាងពិតមែន ចំណែកអៃលីងវិញ បានត្រឹមបង្ហូរទឹកភ្នែក ក្តៅឧណ្ហៗ ចេញមកយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ សម្លឹងមុខគេ ដូចកូនក្តាន់អ៊ីចឹង ព្រោះចិត្តជាម្តាយ អាណិតកូនតូចមិនដឹងអី ឳពុករបស់គេហ៊ានប្រមាថ មងាយម្តាយគេដូច្នេះ។
" ចេញទៅ ខ្ញុំហត់នឿយជាមួយលោក ខ្លាំងណាស់ ហ្អឹកៗ " តាំងពីពរពោះកូនក្នុងផ្ទៃមក នាងរងសំពាធច្រើន ពីមនុស្សជុំវិញខ្លួន ជាពិសេសលោកតាចុង ដែលតាមយារយីជីវិតនាង ស្អប់នាងខ្លាំងណាស់ឬ? ម្តេចមិនសម្លាប់នាងចោល តែម្តងទៅ នាងវេទនាចិត្ត ខ្លាំងណាស់ រស់មកដល់ថ្ងៃនេះ គឺល្អប្រសើរណាស់ហើយ សម្រាប់នាង លោកប៉ាបង្កើតរបស់នាង ក៏មានប្រពន្ធថ្មី នាងត្រូវរស់នៅក្នុងវិមានស្កឹមស្កៃ មើលថែលោកយាយ ដែលមានជម្ងឺ ប្រចាំកាយ ជីវិតនាងលះបង់អស់ហើយ មិនដែលធ្វើអ្វីដែលខ្លួនចង់ នោះទេគ្រប់យ៉ាង នាងបានបូជាជីវិត ឱ្យអ្នកដទៃសុទ្ធសាត ប៉ុណ្ណឹងហើយ ថេយ៉ុងនៅថែមបន្ទុក លើនាងថែមទៀត។
" បម្រើសេវាកម្ម ជាមួយតាតា នៅតាមរាំកសាលច្រើននាក់ទើបអស់កម្លាំង ហត់នឿយដូច្នេះ ផាច់!! " អៃលីងដើរចេញ មិនព្រមនៅតវ៉ាស្តី ឬស្តាប់សម្តីលោកតាចុង បន្តទៀតឡើយ នាងបម្រុងនិងចូលគេង ហើយឈប់ខ្វល់ពីគេ ទុកឱ្យនៅទេសនា តែឯងទៅ។
ប្រុសស្នេហ៍ស្នង មិនសុខចិត្តឡើយ ដើរតាមក្រោយនាង តេះដៀលនាងថែមទៀត ប្រមាថនាងដល់ៗ ថានាងមានប្រុស បម្រើតាតា តាមរាំកសាល ទើបមកផ្ទះវិញនឿយហត់ អស់កម្លាំង ខួរក្បាលគេគិតឃើញតែរឿង អាប់ប្រឡាក់ តែចុងប្រយោគ
អៃលីង បង្វិលខ្លួនក្តាប់ដៃយ៉ាណែន ទះកំផ្លៀងលោកតាចុង
មួយកំផ្លៀង ជាការដាស់សតិ អារម្មណ៍របស់គេ ខួរក្បាល
ផ្ទុកទៅដោយរឿង អាប់ប្រឡាក់ លាមកថោទាប ហ៊ានមងាយ
ប្រពន្ធខ្លួនឯង។
" ត្រូវហើយ "
" អៃលីងនាង! វាឱ្យនាងប៉ុន្មាន ស្បូននាងថ្លៃកម្រិតណា? "
" ត្រឹមផ្គត់ផ្គង់ការរៀនសូត្រខ្ញុំក៏គ្រប់គ្រាន់ មិនចាំបាច់ថ្លៃពេកនោះទេ ខ្ញុំមិនរឿងច្រើន " ថេយ៉ុងស្ទុះចូល កន្ត្រាក់ដៃអៃលីង មកបុកនិងដើមទ្រូងមាំ របស់ខ្លួន រួចឱបនាងជាប់ ខាំធ្មេញដេញសួរនាងតូច ដោយកំហឹង ក្តៅឆាបឆេះដូច ភ្លើងចំបើង មួយសន្ទុះក៏រលត់ ទៅវិញ ដោយសារតែសម្តីនាងនិយាយដាក់ឌឺដង បែបទន់ភ្លន់ បង្ហូរទឹកភ្នែក ចំពោះមុខគេ ទោះខឹងក៏សុខចិត្តចាញ់ដែរ។
" តោះ! កក់សក់ឱ្យយើងផង យើងឱ្យ១លានដុល្លា " ចិត្តចង់ឈ្នះ ម្តងល្អម្តងអាក្រក់ ខ្មោចចេញ ខ្មោចចូល តាមតែអារម្មណ៍ ទ្រគោះបោះបោក ប្រែក្លាយជាទន់ភ្លន់ ទាញដៃនាងចូលបន្ទប់ទឹកភ្លែត តែអៃលីងនាងបដិសេធ មិនព្រមទៅ។
" អត់ " អៃលីងបដិសេធ នាងរលាស់ដៃចេញ ធ្វើមុខធុញទ្រាន់និងគេ ម៉ោង១០:០០យប់ហើយ មកបបួលនាងកក់សក់ងូតទឹកទៀតទាំងដែលនាងងូតហើយ មនុស្សចាស់អីខុសរបៀប ឆ្គួតកាមបែបនេះ នាងថយក្រោក មួយជំហាន
គេក៏ងាកមកចាប់តោងនាង បង្ខំនាងកាន់តែខ្លាំង។
" ធម៌ត្រជាក់មិនចង់? ដ៏តែបែបនេះមែនទេ? "
" អ្ហាយលែង!! លែងខ្ញុំ "
[ តុក!! តុក!! អ្នកនាងតូច លោកស្រីឱ្យមកតាម ] អ៊ំស្រីមេផ្ទះឡើងមកហៅអៃលីង គោះទ្វារបន្ទប់អ្នកនាងតូច ព្រោះលោកស្រីឡ័រសៀ រករឿងលំអុក ពេញផ្ទះ ដោយសារបាត់មុខប្តីក្មេង មិនឃើញទៅដេកជាមួយ អ៊ំស្រីមេផ្ទះ មានតួនាទី គ្រាន់តែមកហៅអៃលីង នាំពាក្យមកប្រាប់ តែប៉ុណ្ណោះ។
" ចា...ចា៎សអ៊ំ គឺគឺ លីងសុំងូតទឹកមួយសិន ប្រាប់ម៉ាក់យាយផង" អៃលីងងស្លន់ស្លោ ភិតភ័យ រត់មកបង្ហើបទ្វារបន្ទប់ រួចអើតក្បាលចេញ តបចម្លើយ អ៊ំស្រីមេផ្ទះ នាងរកលេសដោះសារ កុហសអ៊ំស្រី រួចបិទទ្វារមកវិញ នាងក្រឡេកឃើញថេយ៉ុង កំពុងបាញ់ក្រសែភ្នែកមករកនាង និងដើរតម្រង់មករកនាង។
" សឺតៗ ជុប! ដឹងចិត្តប្តីម្លេះ? " គេឱបនាងថើបនាងបណ្តើរ ដៃរវាម ចាប់ទាញរ៉ូបចេញពីខ្លួននាង ទម្លាក់ទៅក្រោមបណ្តើរ សេសសល់តែ រាង្គកាយអាក្រាត ទើបចាប់បីនាងចូលបន្ទប់ទឹក។
" លោកស្គមជាងមុន " ពេលនេះពួកគេ ស្ថិតក្នុងរាង្គកាយអាក្រាត អង្គុយត្រាំទឹកអាង ក្តៅឧណ្ហៗ អៃលីងត្រូវបានលោកតាសម្អប់ ដាក់នាងឱ្យអង្គុយលើភ្លៅមាំ នាងក៏បន្តកក់សក់ម៉ាហ្សាក្បាលឱ្យគេ។
" ស្គមព្រោះបារម្ភពីអ្នកខ្លះ " ដៃមាំស្ទាបអង្អែលដងខ្លួនល្អឯក សដូចតំណក់ព្រិល រលើបរលោង ទន់ល្មើយ ក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងប់ ដូចស្រទាប់ផ្កាលីលី។
" លោកយាយមែនទេ? " នាងសួរគេទាំងមិនបាន មើលទុកមុខគេ ព្រោះរវល់ កក់ក្បាល ម៉ាហ្សាក្បាលឱ្យគេ។
" ត្រូវហើយ បារម្ភពីឡ័រសៀ " មនុស្សកំពុងតែមានក្តីសុខ ប្រមូលអារម្មណ៍ ផ្ចង់ស្មារតី គយគន់សម្រស់នាង តែពេលនាងវាចាសម្តីមក ធ្វើឱ្យគេតឹងទ្រូង ក៏បន្លឺសម្តីបញ្ជោះបោះបោក ដាក់នាង ដោយបិទភ្នែកសម្ងំ ដៃក្រសោបចង្កេះមួយក្តាប់ របស់នាង ពេលខ្លះមិនចង់នាំឈ្លោះទេ តែពេលខ្លះ នាងក៏មានចំណែកខុសដែរ ធ្វើឱ្យបិសាចក្នុងខ្លួនគេ បញ្ចេញរឹទ្ធិរាល់ដង។
" ល្អហើយ ខ្ញុំចង់ឱ្យលោកយកចិត្តទុកដាក់ពីគាត់ ឱ្យបានច្រើន គាត់ចាស់ហើយ ថែមទាំងមានជម្ងឺប្រចាំកាយទៀត " នាងកក់សក់ឱ្យគេរួចហើយ នាងលាងមុខគេជាមួយហ្វូមលាងមុខឱ្យគេ នាងអង្អែលមុខគេ ព្រោះបារម្ភពីគេណាស់ មុខគេស្គមជាងមុន តែពេលគេប្រាប់ថាបារម្ភពីលោកយាយនាង ទើបគេទៅជាស្គម នាងក៏សប្បាយចិត្ត ញញឹមទាំងទឹកភ្នែក សើចចម្អកឱ្យខ្លួនឯង ត្រូវហើយ នាងមិនគួរណានាង មកអង្គុយគិត សោកសៅនោះទេ នាងគួរតែសប្បាយចិត្ត ម្តេចត្រូវមកមួហ្មងចិត្ត បើទោះជាគេមិនដែលបារម្ភ ពីនាងនិងកូនក៏ដោយ យ៉ាងហោចណាស់ គេក៏ប្តូរគំនិត ស្រលាញ់មើលថែលោកយាយនាង ដូចគ្រាដើមវិញ។
" សុដនធំម្លេះ វាដូចជាណែនៗដៃ ជាងមុន ទៅធ្វើស្អីមក?
អ្នកណាបៅខ្លះ? " សម្តីចាក់ដោត គ្រាន់តែឃើញដើមទ្រូងនាងធំជាងមុនក៏មួម៉ៅ ក្តៅក្រហាយ ក្រហាយក្នុងខ្លួនភ្លែត ងើបមុខឡើងសម្លក់មុខនាងថ្លែ ដូចមិនចេះចប់សោះ មានរឿងឆ្ងល់ គ្រប់សព្វ សារពើតែម្តងហើយ។
" មានតែលោកហ្នឹងហើយ "
" បែកគ្នាជិតមួយខែហើយ រកលេសដោះសារឱ្យសមផង "
" ថេយ៍...អត់ទេ " ថេយ៉ុងទាញនាងមកផ្អឹបល្វែងក្រោមរបស់គេ តែអៃលីងនាងយល់សភាពការ នាងបម្រុងតែក្រោកចេញ គេក៏ស្រវាចាប់សង្កត់នាងឱ្យអង្គុយវិញ។
" នាងព្រហើន ដែលហៅឈ្មោះយើងវាយស្មើ នេះជាទោស
របស់នាង ហ្អឹម...ហ្សឺត!! " ហៅវាយស្មើវាជារឿងធម្មតាទេ ស្រាប់អៃលីង នាយគ្មានចិត្ត ក្រេវក្រោតឡើយ ព្រោះនាងជាមនុស្ស
ពិសសេស តែខណៈនេះ ជាពេលវេលាចង់យកឈ្នះចិត្តនាង
ថេយ៉ុងបង្ខំនាងតូច ធ្វើរឿងមនុស្សធំ ឱ្យដ៏តែបាន ខំប្រឹងសង្កត់
ប្រតាយប្រតោងនាង មកអង្គុយលើស្នូលសាច់រឹងកំព្រឺស សម្រុកចលនាងញាប់ញ័រភ្លាម។
" ថេយ៍ អ្ហា៎ស!! តិចៗមើលថេយ៍ អ្ហឹកៗ " បើនាងខ្លួនតែមួយនាងមិនយំ មិនប្រកែកទេ តែនាងមានកូន នាងទើបតែចេញពីពេទ្យ ណាមួយគ្រូពេទ្យឱ្យនាងតម តែនាងមិនអាចធ្វើបាន ព្រោះគេបង្ខិតបង្ខំនាងដដែល នាងក៏បារម្ភពីកូនដែរ។
អៃលីងទប់ដៃម្ខាង និងមាត់អាង ម្ខាងទៀត ឱបក្រសោប
ក្បាលរបស់ថេយ៉ុង រីឯចលនាចង្កេះ កុំពុងតែសម្រុកញាប់ស្អេច
ផ្លឹបផ្លាប់! តាមសំឡេងទឹកក្នុងអាង ដូចដូរតន្ត្រីប្រគុំបទ ញាក់កន្ត្រាក់អារម្មណ៍អ៊ីចឹង អៃលីងថ្ងូរផង យំផង លាយឡំអារម្មណ៍ពុះកញ្ជោល ក្តៅរោលរាល ពិបាកពិពណ៌មនា ក្នុងអាងទឹកដ៏តូចចង្អៀតមួយ។
" ហៅប្តីមក! អ្ហឺស!! "
" ហ្អឹកៗ អត់ទេ ថេយ៍!!មើល៍ អ្ហាយ!! "

______
និពន្ធដោយ: មីនស៍ហ្វា
( sorry admin ទាស់ចំណីអាហារ ឈឺ២ថ្ងៃហើយ តែឥលូវok)

To be continue