Hallo. Dit gebeurde een paar maanden geleden met mij; Ik moet het gewoon met iemand delen.
Het begon allemaal op het feest van mijn vriend. Hij is een kunstenaar die een loft huurt in het industriële deel van de stad. Als je je kunt voorstellen hoe een plaats als Detroit eruit zag in de jaren 1920 - zo ziet dit gebied eruit. Een stel oude fabrieksgebouwen uit het einde van de vorige eeuw die in tien blokken waren gepropt.
De meesten van hen zijn verlaten.
Dus ik heb die nacht een beetje te hard gefeest en besloot om op een bank op het hok te vallen. Ik werd wakker rond 4 uur 's ochtends, de zon was nog niet uit, maar je kon er nog steeds dingen uithalen in het schemerige blauwe licht. Ik ging naar de badkamer, voorzichtig met zijn tenen op de grond gericht rond de mensen die flauwgevallen waren. Terwijl ik aan het plassen was, sloop ik op mijn tenen om uit het badkamerraam te kijken en ik zag het panorama van verlaten stedelijk verval.
Ik herinnerde me hoeveel ik van plaatsen zoals deze hield. Het was zo donker en verstoken van leven, en vreemd genoeg sereen.
Dus ging ik terug naar de bank en probeerde in slaap te vallen. Na 45 minuten naar het plafond te hebben gekeken, besloot ik dat ik er niet langer wilde zijn, dus ik slikte mijn trots in en besloot mijn vriendin wakker te maken om haar te smeken om een ritje, aangezien het rondlopen op de lege straten in deze tijd geen optie. Omdat ze een geweldige vriendin was, was ze er helemaal gaaf mee en vertelde ze dat ze er over een half uur zou zijn en dat ze me zou bellen als ze buiten was. Mijn telefoon stierf tien minuten later dus ik besloot dat ik bij het raam zou gaan zitten en voor haar auto zou kijken. Ik zat daar een tijdje en mijn ogen begonnen zwaar te worden en ik begon te dutten.
Een dreunend geluid buiten maakte me wakker. Het was niet hard, maar net genoeg om me in de realiteit te laten vallen. Ik keek uit het raam en tastte het gebied af, maar zag niets. Aan de overkant van de zolder in de buurt van een berg vuilniszakken en een van die enorme afvalcontainers zie ik een computer en een monitor tegen de vloer slaan die er nog nooit waren geweest.
Toen mijn vriendin aankwam, ging ik naar beneden en begroette haar. Net toen ik op het punt stond in de auto te stappen, herinnerde ik me een vriend van me die zijn stroomvoorziening had uitgeblazen. Dus besloot ik naar de vuilniscontainer te lopen en te kijken wat ik kon redden. De monitor was waardeloos, maar de toren leek bijna geen schade te hebben geleden, dus stopte ik hem in de kofferbak en reden we weg.
Ongeveer een week was verstreken en ik was de toren volledig vergeten totdat mijn vriendin belde om me te laten weten dat het nog in de kofferbak zat en dat ze het wilde hebben. Die nacht bracht ik het naar huis. Voordat ik het uit elkaar haalde, besloot ik het op mijn monitor aan te sluiten om te zien of het nog steeds liep, en tot mijn verbazing wel. Het draaide Windows XP en het zag eruit alsof het was schoongeveegd. Ik besloot om zoekopdrachten te doen naar woorden als "tieten" en "poesje" in de hoop een geheime voorraad te vinden vol rare vreemde porno die de vorige eigenaar vergeten was. Morbide nieuwsgierigheid, denk ik. Zoeken kwam nergens. Er werd naar picture Files gezocht - niets. Toen zocht ik naar films en kwam er een bestand uit. Het was een .avi in een map met de naam "barbie" verborgen in de map WINDOWS / system32.
Dus ik speelde het, nu wordt het verontrustend.
De film was ongeveer een uur lang en bestond uit wat leek op geëxporteerde onbewerkte beelden. Het beeldmateriaal was van deze vrouw, zittend op een stoel en pratend tegen een witte achtergrond. Ik heb het grootste deel van de film overgeslagen en het was allemaal hetzelfde continu-shot. Toen besloot ik om door de beelden te gaan zitten om erachter te komen waar ze het over had. Vijftien seconden na de opnames gaat de audio helemaal kapot en verdrinkt haar stem in hard statisch / achtergrondgeluid. Ik kon niets onderscheiden.
