Dat was mijn eerste gedachte om te beseffen dat ik "Red" zou moeten bevechten, het wezen dat me bijna het hele spel dwarszat. Hoe zou ik kunnen vechten tegen iets dat met één aanraking kan doden? Het leek totaal onmogelijk.
Gelukkig was Red niet langer in staat om één hit te leveren. Maar ondanks dat was dit nog steeds de moeilijkste strijd die ik ooit heb meegemaakt, in deze game of anderszins. Als ik echt begreep waar ik aan begon voordat ik begon te vechten, had ik het nooit gedaan.
Ik hoorde heel snel wat een vreselijke fout ik had gemaakt. Rood stak zijn hand uit en klauwde naar Godzilla. En toen die klauwen hem doorsneden, voelde ik het.
Firstblood.png Ik weet dat het gebruikelijk is dat mensen in duigen vallen wanneer hun videogamekarakter wordt geraakt of een leven verliest. Maar dit was dat niet. Dit was echte, fysieke pijn.
Toen de pijn me trof, stopte ik het spel. Ik had geen echte verwondingen opgelopen, maar het voelde net alsof mijn schouder er doorheen geklapt was. Ik had op dit moment veel onaangename dingen gezien en meegemaakt, maar het spel dat me echt pijn deed, was waar ik de grens trok. Ja, ik zou teleurgesteld zijn dat ik het einde niet zou zien, maar het risico was niet langer de moeite waard. Ik stond op om op te staan om een laatste screenshot te maken en de NES uit te zetten, toen ik me iets anders realiseerde-
- Ik kon niet opstaan.
Ik zat verlamd op mijn stoel. De enige spieren die ik kon bewegen waren mijn vingers en duimen. Toen de terreur begon, verscheen er een nieuw bericht op het scherm.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Youarenotleaving.png
Ik begon te gillen, maar er kwam alleen een zwak verstikkend geluid uit. Ik probeerde wanhopig mijn lichaam te laten bewegen, maar het deed niets. Ik keek alle kanten uit, en toen keek ik naar de computer.
Op de een of andere manier maakte de computer zelf screenshots van het spel toen ik aan het gevecht begon. Ik weet nog steeds niet hoe of waarom. Iets in het spel moet dit veroorzaakt hebben.
Omdat Red kon horen wat ik zei, probeerde ik hem te smeken om me te laten gaan. Vanaf hier beginnen de dingen wazig te worden, terwijl ik op dat moment onder extreme stress stond, maar van wat ik me kan herinneren, zei ik:
Het spijt me, ik heb je beledigd, ik meende het niet. Ik wist niet dat dit serieus zou worden. Laat me alsjeblieft gaan. Als je me laat gaan, beloof ik dat ik het nooit aan iemand zal vertellen. of zet het spel ooit weer aan. PLEASE! "
En Red antwoordde:
96xft0.png onlyone.png "Slechts één zal overleven."
De verklaring kan niet duidelijker zijn. Als ik Red niet kon doden, dan zou hij MIJ doden. Als een idioot had ik gespeeld met iets dat ik niet begreep, en nu kost het me misschien mijn leven.
