De oude meneer Grimsdyke was een vuilnisman. Hij woonde alleen in een vervallen huis met alleen zijn geliefde honden als gezelschap. Sinds zijn vrouw stierf, was hij heel erg eenzaam geweest.
Grimsdyke was dol op kinderen, ook al had hij er zelf nooit iets van. Hij verzamelde alle gebroken speelgoed dat hij in vuilnisbakken vond en nam ze mee naar huis. Vervolgens repareerde hij ze en gaf ze uit aan alle kinderen in de omgeving.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hij gaf de kinderen ook snoep en liet ze spelen in zijn tuin. Door de kinderen te zien lachen en plezier maken, voelde de oude man zich minder eenzaam.
Een van zijn buren, meneer Elliot, woonde aan de overkant van de straat en kon de oude man niet uitstaan.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hij vond het huis een doorn in het oog en was het zat om te luisteren naar het lawaai van kinderen die speelden en blaffende honden. Het irriteerde hem zo erg dat hij vastbesloten was de oude man de buurt uit te jagen.
Op een nacht, lang nadat alle buren naar bed waren gegaan, sloop meneer Elliot hun tuinen in en verwoestte hun bloembedden. In de ochtend gaf hij de rotzooi de schuld aan de honden van meneer Grimsdyke. De buren beklaagden zich bij de gemeenteraad en de politie kwam de honden van meneer Grimsdyke confisqueren.
Alsof dat nog niet genoeg was, trok Mr. Elliot wat touwtjes bij de gemeenteraad, riep wat gunsten op en liet meneer Grimsdyke ontslaan van zijn baan. Toen begon hij heidense geruchten over de oude man te verspreiden, zodat alle ouders hun kinderen zouden vertellen om bij hem weg te blijven. Zijn plan was een succes en vrij snel was Mr. Grimsdyke
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
