Een oudere man zat alleen op een donker pad. Hij wist niet welke kant hij op moest en hij was allebei vergeten waar hij naartoe reisde. Hij kon zich ook niet herinneren wie hij was.
Hij ging even zitten om zijn vermoeide benen te laten rusten en keek plotseling op om een oudere vrouw voor zich te zien. Haar huid was gerimpeld en grijs en haar neus was krom. Wratten bedekten haar harige kin.
Ze grijnsde tandeloos en zei met een kakelend geluid: "Nu je derde wens. Wat zal het zijn?"
"Derde wens?" De man was verbijsterd. "Hoe kunnen het drie wensen zijn als ik geen eerste en tweede wens heb gehad?"
'Je hebt al twee wensen gehad,' zei de oude heks, 'maar je tweede wens was dat ik alles terug zou brengen zoals het was voordat je je eerste wens had gedaan. Dat is waarom je je niets herinnert; omdat alles is zoals het was voordat je wensen hebt gedaan. 'Ze kakelde naar de arme man. "Dus het is dat je nog een wens hebt."
"Goed," zei hij aarzelend, "ik geloof dit niet, maar het kan geen kwaad om het te proberen. Ik wil weten wie ik ben. '
"Grappig," zei de oude vrouw terwijl ze zijn wens inwilligde en voorgoed verdween. "Dat was je eerste wens ..."
