Het is 3 uur en ik kan nog steeds niet slapen. Ik heb eigenlijk helemaal niet kunnen ontspannen sinds we terug zijn van onze kampeertrip. Mijn moeder zegt me steeds dat ik nog steeds in shock ben van alles wat er is gebeurd, maar daar ben ik het niet mee eens. Begrijp me niet verkeerd, ik kokkel elke keer als ik denk aan het zien van Jake's lichaam, en de gedachte dat Ani hetzelfde vreselijke einde had kunnen hebben, maakt dat ik in tranen wil breken.
Maar dat is niet wat me tegenhoudt. Voordat ik mezelf voorloop, laat ik vanaf het begin beginnen. Misschien kun je zien wat ik bedoel.
"Weet je zeker dat je alles hebt?" Vroeg mijn vader terwijl hij de laatste zakjes in de auto stopte en ervoor zorgde dat er niets in de sneeuw viel.
"Voor de een honderdste keer, ja" antwoordde ik, enigszins geïrriteerd. Mijn moeder reikte in haar jaszak en haalde de autosleutels tevoorschijn.
'We maken ons gewoon zorgen, Kate', zei ze terwijl ze me de sleutels overhandigde, 'kamperen in de winter is heel wat anders dan in de lente of de zomer.'
"Mam, het komt wel goed. We hebben allemaal ons onderzoek gedaan en zijn niet voorbereid.
"Mijn moeder glimlachte en gaf me een knuffel.
"Gebruik gewoon gezond verstand en zorg ervoor dat je telefoon is opgeladen", zei mijn vader "je herinnerde je je draagbare oplader toch?" Ik rolde mijn ogen.
"Ja pap, ik snap het. Samen met vijf back-ups alleen maar "
"Dat is mijn meisje!", Grinnikte hij.
Nadat ik een laatste keer mijn controlelijst had bekeken, nam ik afscheid en reed weg.
Ik begon met kamperen met een paar vrienden van mijn middelbare school in de negende klas. Onze groep bestond uit het natuurminnende machtspaar, Steven en Margaret, ikzelf en onze vriend Jake.
Tot nu toe hadden we alleen korte weekendtrips gemaakt op nabijgelegen campings. Steven en Margaret waren degenen die alles tot in het kleinste detail hadden gepland. Eigenlijk waren zij degenen die het hele kampeer ding begonnen om mee te beginnen.
Ik was behoorlijk opgewonden toen ze voor het eerst het idee hadden, maar verloor wat interesse toen ze me vertelden dat Jake ons zou vergezellen. Ik haatte de man niet per se, hij was tenslotte altijd aardig voor mij en mijn vrienden, maar het was de manier waarop hij handelde om andere meisjes die me gewoon op de verkeerde manier wreven.
Ik zou zien hoe hij meisjes in de hallen op school behandelde, nauwelijks enige interesse tonen in wat ze zeiden en toch op de een of andere manier manipuleerden om met hem uit te gaan, en het maakte me gewoon ongemakkelijk. Nadat ik een paar keer met de man op pad ben gegaan, moet ik zeggen dat ik aan hem gewend ben geraakt. Maar nogmaals, het was altijd alleen hem.
Jake was al een paar maanden met Ani aan het daten. De twee leken onafscheidelijk, maar ik was niet helemaal verkocht over hun relatie. Ani was een schat en Jake leek haar altijd slecht te behandelen. Ze keek toe terwijl hij met andere meisjes op school flirtte en het leek nooit erg te vinden wanneer hij op haar in de fik ging. Margaret en ik merkten dit allebei na een tijdje en probeerden met haar te praten om te zien of ze echt gelukkig was.
Natuurlijk zou ze ons altijd vertellen dat het goed met haar gaat en ons bedanken dat ze goede vrienden zijn. Onnodig te zeggen dat het duidelijk was dat er iets aan de hand was, maar we wilden niet wrikken. Een paar weken voor de winterstop vroeg Jake aan Ani of ze op onze winterkampeertrip wilde komen. Toen Ani ja zei, leek Jake echt opgewonden.
We dachten dat dit misschien een teken was dat hun relatie uiteindelijk in de goede richting ging.
We stonden allemaal op het punt om elkaar in het huis van Steven die dag om 7 uur te ontmoeten. Toen ik arriveerde, hielp Margaret hem al met het laden van benodigdheden in zijn Chevy Suburban 2008.
Ik parkeerde mijn auto op straat voor zijn huis.
"Ochtendjongens!" Piepte ik. Ik deed de deur van mijn auto dicht en opende de kofferbak. "Weet je zeker dat we genoeg ruimte hebben?" Vroeg ik, snel kijkend naar de achterkant van de Suburban die al behoorlijk vol was.
