Chapter 19
ပစ္ခတ္သူမွာ သတ္တမအဖွဲ့မှ ခွေးကိုက်ခံရသူဖြစ်ကြောင်း လီနန်ရှန့် သိသည်။ထိုလူငယ်၏ မ်က္လုံးမ်ားမွာ နီမြန်းနေပြီး လက်မောင်းတွင်လည်း သွေးထွက်နေသည့် ဒဏ်ရာ ၃ ခုရှိသည်။
"မစ်ရှင်ကြောင့် အကိုက်ခံရတယ်...ဒါပေမဲ့ ဒီမစ်ရှင်ကြောင့်ပဲ ငါတို့ကို ပစ်သတ်ပြန်တယ်... ငါတို့က လူ တွေ မဟုတ္ဘူးလား..."
စတုထၳအဖွဲ့မှ အဖွဲ့သားများက သူတို့၏ ကပ္ပတိန်ကို သတ်ပစ်သောလူသည်လည်း ဇွန်ဘီအကိုက်ခံ ထားရသည်ကိုမြင်လျှင် ခေါင်းကို ပစ်သတ်လိုက်ကြသည်။ထိုအခါ အကိုက်ခံထားရသူများက သေနတ်များကို အသင်းကပ္ပတိန် တစ်ယောက်ချင်းစီကို ချိန်ရွယ်လိုက်ကြသည်။
သူတို့သည် နာရီအနည်းငယ်အတွင်း ဇြန္ဘီမ်ား ဖြစ်လာကြမည် ဖြစ်သော်လည်း လူသားအဖြစ် ရှိနေသရွေ့ သူတို့ကို လူမဆန္စြာ မဆက်ဆံသင့်ပေ။
အခြေအနေ ပိုဆိုးလာသည်ကို မြင်လျှင် ကျိုးကျစ်ဟန် က အော်ပြောလိုက်သည်။
"ဟေ့ မင်းတို့တွေ ဘာလုပ္တာလဲ...ကျန်တဲ့ ဇွန်ဘီတွေ ဘယ်မှာရှိမှန်းတောင် မသိရေသးဘူး... အချင်းချင်း သတ်နေကြတာလား..."
"ကပ္ပတိန်...ကျွန်တော်တို့လည်း ဒါမျိုး မဖြစ်ချင်ပါဘူး...သူတို့က ကျွန်တော်တို့ကို အတင်းခိုင်းတယ်..ကျွန်တော်တို့လည်း လူသားတွေပါပဲ...ဒီကျွန်းအတွက် အလုပ်လုပ်နေတာ...ဘာလို့ ကျွန်တော်တို့ကို ဒီလို ဆက္ဆံရတာလဲ..."
ထိုအဖွဲ့သားက ကျိုးကျစ်ဟန် ကို သေနတ်နှင့်ချိန်ပြီး အော်ဟစ်နေသည်။
"မင်းတို့အားလုံး သေနတ်တွေချ... ဇွန်ဘီတွေကို အရင်ဆုံး ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းဖို့ အလုပ်လုပ်ကြစို့... နောက်ဆုံးအချိန်အထိ မင်းတို့ကို မသတ္ဘူးလို့ ငါ့နာမည်နဲ့ ကျိန်ဆိုပြီး ကတိပေးတယ်...."
လီနန်ရှန့် က လက္ဖဝါးကို ထောင်လိုက်၍ လေးလေးနက်နက် ပြောလိုက်သည်။
" ငါတို့ အချင်းချင်း သတ်လိုက်တာနဲ့ ဇွန်ဘီတွေက ကျွန်းကို ဖျက်ဆီးကြပြီး ယွင်ကျင့် မြို့ကလူတွေလည်း အကုန်ဘဝဆုံးကုန်လိမ့်မယ်..."
