Chapter 75
သူမ စကားကြောင့် ယန်ဟန် အော်ရယ်ပစ်ချင်သွားရသည်။
“မင်းနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ... မင်းက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာပဲ..."
ယန်ဟန် က စိတ်မဆိုးဘဲ သူမကို ချီးကျူးလိုက်သဖြင့် လင်းကျင်းရှု မှာခြေဆောင့်လိုက်ပြီး ငြူစူစွာ ပြောလိုက်သည်။
"ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လို့ အစ်မမှာ ပြောခွင့်မရှိဘူး...."
ယန်ဟန်က ကလေးမလေးမှာ အလွန်ရယ်စရာကောင်းနေသဖြင့် သူမကို အေးဆေးစွာ ဆက်ပြောလိုက်သည်။
“အိုး.... ဒေါသကလည်း ကြီးလိုက်တာ... မင်းရဲ့ အစ်ကို ဟန် က မင်းလို ဒေါသကြီးတဲ့ မိန်းကလေးတွေကို မကြိုက်ဘူး.."
"ဘာဖြစ်လို့လဲ.... အစ်ကိုဟန်နဲ့ အစ်မကရင်းနှီးလို့လား...အစ်ကိုဟန် က ဘယ်လိုမိန်းကလေးမျိုးကို ကြိုက်လဲ သိလား..."
ယန်ဟန်က စဉ်းစားဟန်ဆောင်ကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
“အစ်မ သူ့ကို သိလာတာ လေးနှစ်ကျော်ပြီ...”
ယန်ဟန် က ဟန်ခိုင်နှင့် အချိန်ကြာမြင့်စွာ ရင်းနှီးခဲ့သဖြင့် လင်းကျင်းရှု စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်သွားရသည်။
“အစ်မ… အစ်ကိုဟန်နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိတာ ကြာနေရတာလဲ..”
"ငါ့မှာ နာမည်ရှိတယ်... ယန်ဟန် တဲ့..."
"ဟွန့်... အစ်မနာမည်ကို ညီမက ဘာလုပ်ရမှာလဲ..."
"မင်း ငါ့နာမည်ကို မခေါ်ရင် မင်း အစ်ကို ဟန် ကြိုက်တဲ့ မိန်းကလေးမျိုးကို ငါမပြောပြတော့ဘူး..."
“အစ်မ…”
လင်းကျင်းရှု က သူမကို ခြိမ်းခြောက်လိုက်သည်နှင့် အသံပျော့သွားရသော်လည်း သူမက ဂရုမစိုက်စွာ ပြောလိုက်လေသည်။
“မပြောနဲ့...ညီမ ဂရုမစိုက်ဘူး...လီနန်ရှန့် ကိုမေးလိုက်မယ်.... လီနန်ရှန့် က အစ်ကို ဟန် နဲ့ အတူတူကြီးပြင်းလာခဲ့တာ...အစ်မက ခင်တာ လေးနှစ်ပဲရှိသေးတာလေ...လီနန်ရှန့် က အစ်ကိုဟန်အကြောင်းကို ပိုသိတယ်...”
ထို့နောက် လင်းကျင်းရှု က “ဟွန့်” ဟု နှာခေါင်းရှုံလိုက်ပြီး လီနန်ရှန့် အခန်းသို့ ပြေးသွားလေသည်။
