မြေခွေးလေးရဲ့ ချစ်ခြင်း ဒဏ္ဍာရီ

အခန်း ၁၀

Zawgyi
အခန္း (၁၀)

ထို႔ေၾကာင့္ ေျမျပင္နတ္တို႔သည္လည္း လူသားမ်ားႏွင့္ ကြာဟမႈ မ်ားစြာ ႐ွိသြားၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဟုန္႐ြယ္က ႐ွင္သန္ျခင္း ေက်ာင္းသို႔ တက္ေရာက္ရန္ ျငင္းဆန္ေလသည္။

“မရဘူး.. မင္းတို႔ ႏွစ္တစ္ေထာင္ ျပည့္ၿပီဆိုရင္ ပညာသင္ဖို႔ အ႐ြယ္ေရာက္ေတာ့မွာ..”

“ဟုန္႐ြယ္ ႏွစ္တစ္ေထာင္ မျပည့္ေသးပါဘူး..”

“ႏွစ္ႏွစ္ပဲ က်န္ေတာ့တာေလ.. တျခားေက်ာင္းသားေတြထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ငယ္လည္း ကိစၥမ႐ွိပါဘူး..”

“အေဖ.. သမီးတို႔ မ႐ွိရင္.. အေမနဲ႔ အေဖ ပ်င္းေနမွာေပါ့..”

ထိုစကားကိုေတာ့ ပိုင္ထင္က လက္ကာျပလိုက္ကာ..

“ဘာလဲ မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး.. သူမ်ား သစ္ပင္ေတြကို တစ္ေတာလုံး မီး႐ိႈ႕လိုက္လို႔ မေျဖ႐ွင္းရေတာ့ရင္ ငါတို႔က ပ်င္းေနမွာလား..”

ဟုန္႐ြယ္ ေခါင္းေလး ပုဝင္သြားသည္။ ဟုန္ဟူက မ်က္ႏွာကို ဟိုလြဲ ဒီလြဲ..၊ ပိုင္ထင္ကပင္ ဆက္၍..

“ဒါမွမဟုတ္.. မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး ေႁမြေဒသမွာ ႐ွိသမွ် ေႁမြတြင္းေတြ အကုန္လိုက္တူးလို႔ ငါတို႔ လင္မယား မေတာင္းပန္ရေတာ့ရင္ ငါတို႔က ပ်င္းေနမွာ ထင္တယ္..”

အစ္ကို ျဖစ္သူက ေျပာေနေတာ့ ပိုင္လင္ ရယ္ခ်င္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ မ်က္ႏွာလြဲ၏။ ဒီအႁမႊာေလး ႏွစ္ဦး ေမြးလာၿပီး ကတည္းက အတူတူဟု အားလုံးက သိထားေသာ္လည္း.. ပိုင္လင္ တစ္ဦးတည္းသာ ထိုေျမေခြးနီေလးက ေကာင္းကင္နတ္ ဆိုတာကို သိထားသျဖင့္ ေသခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္တတ္သည္။

သို႔ေသာ္ သူတို႔ ႏွစ္ဦး အတူတူ ႀကီးပ်င္းလာၿပီးေနာက္ တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္တြဲကာ.. ႐ွာသမွ် ျပသနာကို အစ္ကိုႏွင့္ အစ္မက ဒိုင္ခံ ေျဖ႐ွင္းေနျခင္းအား ေတြ႕လိုက္ရၿပီးမွ.. ပိုင္ဟုန္ဟူက ေကာင္းကင္နတ္ႏွင့္ မတူပဲ နတ္ေျမေခြးႏွင့္သာ တူေနသျဖင့္ စိတ္ခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

“အဲဒါက အေဖ သမီးတို႔က မသိလို႔ တစ္ခါမိုက္..”

“႐ို႕.. ငါတူမ ေျပာတာ ဟုတ္သားပဲ မသိလို႔ တစ္ခါမိုက္တာ.. ကေန စၿပီးေတာ့ မိုက္ရတာကို သေဘာက်ၿပီး ထပ္ခါ ထပ္ခါ မိုက္သြားေတာ့တာ..”