𝑴𝑶𝑼𝑳𝑰𝑵 𝑹𝑶𝑼𝑮𝑬 [𝑲𝑶𝑶𝑲𝑴𝑰𝑵]

chapter 23: the past

#چپتر_23
عنوان چپتر: "گذشته"

"پاریس، مولن روژ، ساعت سه صبح"

دستی بین موهاش کشید و یونگی رو مخاطب قرار داد:

_نباید می اومدی اینجا.

یونگی درحالی که خم میشد و گلاس راکز رو از روی میز برمیداشت کنایه زد:

_نمیدونستم تو برای اومدنم به بار تایین و تکلیف می‌کنی!

دربرابر کنایه واضح یونگی سکوت کرد و نگاهش و به سمت دیگه ای داد.
اون فقط نگران وضعیت یونگی بود و اون اینطور عصبانیت خودشو سر جیهوپ خالی میکرد!
تمام تلاشش رو کرد تا توجهی به باند خونی شده دست یونگی نشون نده و وانمود کنه براش مهم نیست اما در آخر طاقت نیاورد و کلافه گفت:

_حداقل بزار پانسمان دستتو عوض کنم.

یونگی با کلافگی و عصبانیت چشم چرخوند:

_نمیخوام؛ فقط دست از سرم بردار، حوصله ندارم جی!

لب هاشو بهم فشرد و دستشو بلند کرد.
ونسا به سرعت خودشو بهش رسوند:

_چیزی میخوای جی؟

بی توجه به هر چیزی لب زد:

_یه چیز قوی برام بیار.

ونسا به سرعت عقب گرد کرد و با شیشه و گلاس جدیدی برگشت.
گلاسو پر کرد و یک نفس همه رو تموم کرد.
گلاس دوم و حتی سوم روهم همینطور!
هیچ وقت عادت نداشت انقدر بنوشه. نه تا این حد و نه با این درصدِ بالایِ الکل!

_شوگا!

نگاهش و چرخوند و به لوهان که به سمتشون میدوید نگاه کرد، بازم اون پسرِ رو اعصاب!
اون اوایل فکر میکرد با یه پسر بچه مظلوم و بی گناه طرفه اما حالا این مار خوش خط و خال دستش حسابی برای جیهوپ رو شده بود.
لوهان خودشو تو بغل یونگی انداخت و مظلومانه نگاهش کرد.
نیشخند عصبی زد و گلاس چهارم رو بالا برد!
یونگی با ملایمت لب های لوهان رو بوسید و سوالی نگاهش کرد:

_اینجا چیکار می‌کنی؟

نگاه سردشو از روشون برنداشت، وقتی یونگی لبای لوهان رو بوسید و حتی بعد از اون!
یونگی با نگرانی بار دیگه زیر چشمی به جیهوپ نگاه کرد.
پسر کوچکتر هم متوجه نگاه های کوتاه و زیر چشمی یونگی شده بود اما بی توجه به نوشیدن اون مایع تلخ و سوزان ادامه داد.
لوهان با مظلومیت توی بغل یونگی جا به جا شد و جواب داد:

_نگرانت بودم، از جان خواستم منو بیاره پیشت.

یونگی لبخند زد و گونه لوهان رو بوسید.
جیهوپ با حس تلخی که تو دلش پیچیده بود گلاس پنجم رو بالا برد!
لوهان با دیدن دست خونی یونگی با  نگرانی از جا پرید:

_خدای من شوگا، پانسمان دستت خونی شده، بزار عوضش کنم.

یونگی بی هیچ مقاومتی سرتکون داد: