𝑴𝑶𝑼𝑳𝑰𝑵 𝑹𝑶𝑼𝑮𝑬 [𝑲𝑶𝑶𝑲𝑴𝑰𝑵]

chapter 51: Guilty

#چپتر_51

عنوان چپتر" گناهکار"

قدم هاشو به جلو برداشت و کنار جیهوپ ایستاد:

_شنیدم قراره برگردی

پسر بزرگتر به آرومی سیگارش رو روی نرده استیل خواموش کرد:

_درسته اگه زمان زیادی اینجا بمونم لو میرم، من و بکهیون امشب برمیگردیم پاریس
چانیول هم چند روز دیگه برمیگرده.

تهیونگ با کنجکاوی پرسید:

_پس جونگکوک چی؟

_اون یه بهانه خوب اورده که مدت طولانیِ بودنش توی روسیه رو توجیه می‌کنه. پس میمونه

به نره استیل تکیه زد و آروم پرسید:

_من باید چیکار کنم؟

جیهوپ توضیح داد:

_تو برادر روبی هستی و تمام رابطه ات با محفل بخاطر اون بود.
اما الان که دیگه روبی ای وجود نداره و پلیس پا پیچ محفل شده اونا انقدری بیکار نیستن که دنبال یه سرباز مثل تو بگردن. در حال حاضر باید مهره های مهم تر رو دور هم جمع کنن.

تهیونگ با آه کوتاهی موهاش رو با دست عقب داد:

_اما اگه اینجا بمونم جیمین نیست و من باید مدام با چونگ هی سر و کله بزنم که به خونم تشنه است. از طرفی نمیتونم به پاریس برگردم نه وقتی که حقایق زیادی رو در باره پدر و نامادریم متوجه شدم. تازه حتی اگر من بخوام برگردم اونا قبولم نمیکنن.

پسر بزرگتر لبه های پالتوش به هم نزدیک تر کرد تا از سرمای همیشگی روسیه درامان بمونه:

_میتونی پیش جونگکوک بمونی.

_مطمئن نیستم اون از این ایده استقبال کنه. میشه گفت ما یه جورایی از همون روز اول باهم مشکل داشتیم.

جیهوپ شونه بالا انداخت:

_من حس میکنم تو داری قضیه رو سخت میگیری. کافیه به یه توافق برسید و مشکلات گذشته رو حل کنید. همون‌طور که مشکلاتت با نامجون رو کنار گذاشتی میتونی این کار رو  با جونگکوک هم بکنی.
در هر حال مگه تمام اینا برای جیمین نیست؟

تهیونگ با چهره ای حق به جانب گفت:

_در مورد نامجون فرق میکرد، من و اون یه دوستی چندین ساله داشتیم و جیمین هم ازش خوشش می اومد پس من وقتی که حقیقت رو فهمیدم مجبور شدم بپذیرمش.
اما درمورد جونگکوک اینطور نیست حتی جیمین هم ازش خوشش نمیاد!

پسر بزرگتر با بیخیالی مشغول بستن دکمه های پالتوش شد:

_مطمئن نیستم، اون دفعه دیدمشون که همو میبوسیدن.

تهیونگ ناگهان خشکش زد. این یه شوخی مسخره بود نه؟
مطمئنا برادر کوچکترش با یه تصمیم احمقانه خودش رو به دام جونگکوک ننداخته بود، انداخته بود؟
اخم هاشو کمی توهم کشید: