2. Rozdział 1 cz. 2 (zawirowanie emocjonalne)

861 105 15
                                    


Dzień 10 od wypadku

- Brakuje mi ciebie, Isak. Nie wiem, co mam robić ze swoim życiem. Czuję się zagubiony i bezsilny, gdy nie ma cię blisko mnie. Jedyne czego jestem pewien, to uczucia pustki w sercu. Przez cały czas towarzyszy mi tęsknota za twoim głosem, uśmiechem, wzrokiem, w ogóle za całym tobą, za radosnym, pełnym życia i miłości Isakiem Valtersenem.

- Kocham Cię.

Dzień 11

-Nie wiem co mam robić, gdy nie mam cię obok. Z każdą minutą bez ciebie, dociera do mnie, jak mocno jestem od ciebie uzależniony, jak bardzo pragnę cię mieć przy sobie. Nie tylko twoje nieruchome ciało, ale całego ciebie: od spojrzenia przepełnionego miłością poprzez miękki głos do ciepłego dotyku. 

- Kocham Cię.

Dzień 12

-Chodzę do szkoły, bo muszę. Na lekcjach jestem tylko ciałem, a duszę zostawiam tutaj z tobą. Nauczyciele na razie są wyrozumiali. Nie wiem ile jeszcze będą dawać mi fory, ale nie obchodzi mnie, co się dzieję w świecie, w którym nie możesz uczestniczyć.

-Kocham Cię.

Dzień 13

-Nie potrafię się na niczym skupić, bo cały czas myślę o tobie. Nie potrafię racjonalnie myśleć, bo cały czas mam przed oczami twoje martwe ciało. Nie mogę jeść, ani spać z myślą, że leżysz tutaj i się nie ruszasz. Jeśli mnie słyszysz to wiedz, że czekam na ciebie i nigdy nie stracę nadziei.

-Kocham Cię.

Dzień 15

-Czuję się uwięziony między... sam nie wiem. Między życiem w szpitalu a po za nim? Między życiem wiarą i nadzieją, że cię odzyskam a realnością? Między wspomnieniami o tobie a teraźniejszością. Sam nie wiem o czym mówię. Nie potrafię racjonalnie myśleć bez ciebie. Gubię się we własnych myślach i uczuciach. Ty pewnie też czujesz się jak więzień własnego ciała. 

-Kocham Cię.

Nowe życie (EVAK)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ